กาแฟใส่เกลือ....> >กาแฟใส่เกลือ.... > >เขาเจอเธอในงานเลี้ยงแห่งนึง > เธอดูโดดเด่นมากและมีคนมากมายรุมล้อมเธอ > >ในขณะที่เขาดูเป็นผู้ชายธรรมดาคนนึง > ไม่มีใครใส่ใจเขาเลยและหลังงานเลี้ยงเลิก > >เขาได้มีโอกาสชวนเธอไปทานกาแฟต่อ เธอประหลาดใจมาก > แต่ท่าทีที่สุภาพของเขา > ทำให้เธอตอบตกลง > >พวกเขานั่งในร้านกาแฟดีๆแห่งนึง > เขาดูประหม่าจนพูดอะไรไม่ออก > เธอรู้สึกอึดอัดมาก > >จนคิดในใจว่า ได้โปรดให้ฉันกลับบ้านเหอะ > แต่ทันใดนั้น..... > >เขาถามบ๋อยว่า ขอเกลือป่นได้ไหมอยากเอามาใส่ในกาแฟ > >ทุกคนในร้านหันมาจ้องเขาด้วยความประหลาดใจ > เขาอายจนต้องก้มหน้า > >แต่ก็ยังเติมเกลือลงในกาแฟ และก็ดื่มมันเสียด้วย > >ทำให้เธอต้องถามเขาอย่างอดไม่ได้ว่า > ทำไมชอบกาแฟรสชาติแบบนี้ > >เขาตอบว่า > เมื่อเขายังเด็กบ้านเกิดเขาอยู่ริมทะเลเขาเป็นลูกน้ำเค็ม > >เล่นกับทะเลทุกวัน เคยชินกับรสเค็มของเกลือ > เหมือนกับรสชาติของกาแฟเค็ม > >เพราะฉะนั้นเมื่อทุกครั้งที่เขาได้ลิ้มรสกาแฟเค็มๆ > เขาก็จะคิดถึงวัยเด็ก > >คิดถึงบ้านเกิด > เขาคิดถึงพ่อแม่ทียังอยู่ที่นั่นเขาเล่าไปก็น้ำตาไหลอาบแก้ม > >เธอรู้สึกสงสารเขาจับใจ นั่นเป็นความในใจลึกๆของเขา > >ผู้ชายคนไหนที่กล้าบอกว่าเขาคิดถึงบ้าน > แสดงว่าเขาต้องรักครอบครัวอย่างมาก > >และมีความรับผิดชอบต่อครอบครัว > >ดังนั้นเธอก็เริ่มประทับใจในตัวเขา เริ่มชวนเขาคุย > >เล่าถึงบ้านเกิดของเธอบ้าง ชีวิตในวัยเด็ก > ครอบครัวของเธอ > >เธอกับเขาคุยกันถูกคอมากขึ้นเรื่อยๆ > และจากการเริ่มต้นที่ดี > >ทำให้เขากับเธอคืบหน้าความสัมพันธ์ต่อไป > >จนทีสุด เธอก็ค้นพบว่า > เขาคือผู้ชายแบบที่เธอต้องการอย่างแท้จริง > >เขาใจกว้าง อ่อนโยน อบอุ่น และดูแลเป็นอย่างดี > >เขาเป็นผู้ชายที่สมบูรณ์แบบ > แต่เธอเกือบจะมองข้ามเขาไป! > >ต้องขอบคุณกาแฟแก้วนั้น และชีวิตรักที่สวยงามเช่นนี้ > ก็เหมือนดังเรื่องทั่วไป > >เมื่อเธอตกลงใจแต่งงานกับเขาและก็มีความสุขมาโดยตลอด.... > >โดยทุกๆครั้งที่เธอชงกาแฟให้กับเขา > เธอต้องใส่เกลือลงไปในกาแฟให้ทุกครั้งไป > >เธอรู้ว่านี่เป็นกาแฟที่เขาชอบมากที่สุด > หลังจากนั้นอีกสี่สิบปี เขาก็จากเธอไป > >ทิ้งจดหมายไว้ให้เธอฉบับนึง ข้างในมีใจความว่า > >ที่รัก อภัยให้ผมด้วยที่ต้องโกหกคุณชั่วชีวิต > >มีเรื่องเดียวเท่านั้นที่ผมโกหกคุณ > เรื่องกาแฟเค็มนั่น > >จำวันแรกที่เรามีนัดกันได้ไหม ผมประหม่ามากในตอนนั้น > >จริงๆแล้วผมต้องการน้ำตาล แต่ผมพูดผิดเป็นขอเกลือ > >ซึ่งมันยากที่จะกลับคำในตอนนั้น ผมจึงต้องปล่อยมันไป > >ซึ่งผมไม่คิดว่า > นั่นจะทำให้เราได้เริ่มต้นการพูดคุยกัน > >ผมพยายามที่จะสารภาพกับคุณหลายต่อหลายครั้ง > >แต่ผมก็ไม่กล้าที่จะสารภาพออกไป > >ทำให้ผมสัญญากับตัวเองว่า > จะไม่โกหกอะไรคุณอีกแม้แต่ครั้งเดียว > >ตอนนี้ผมจากไปแล้ว ผมไม่ต้องหวาดกลัวอะไรอีก > >ดังนั้นจึงเล่าความจริงในจดหมายฉบับนี้ > >แท้จริงแล้วผมไม่ได้ชอบทานกาแฟรสเค็มเลยแม้แต่น้อย > >มันรสชาติค่อนข้างแย่ทีเดียว > แต่ว่าผมทานมันตลอดทั้งชีวิตตั้งแต่ได้รู้จักคุณ > >ผมไม่เคยนึกเสียใจในสิ่งที่ทำเพื่อคุณเลย > >การได้พบคุณเป็นความสุขอันยิ่งใหญ่ที่สุดตลอดชีวิตของผม > >ถ้าผมได้มีโอกาสมีชีวิตอีกครั้ง > >ผมก็ยังอยากจะได้พบคุณ > และมีคุณเป็นภรรยาผมอีกครั้งเช่นกัน > >แม้ว่าผมจะต้องดื่มกาแฟรสเค็มอีกตลอดชีวิตก็ตาม! > >น้ำตาของเธอหยดใส่กระดาษจดหมายจนเปียกชุ่ม > >และหลังจากนั้น หากมีใครถามเธอ > >กาแฟรสเติมเกลือรสชาติเป็นเช่นไร > >เธอก็จะตอบเสมอว่า มันหวาน Posted by : No name No.1 , E-mail : (warit74@hotmail.com) , Date : 2003-09-04 , Time : 00:55:07 , From IP : 203.113.71.169 |
|
อยากรู้จังว่าตายเพราะไตวายรึป่าว Posted by : 1234 , Date : 2003-09-04 , Time : 19:51:39 , From IP : 192.168.33.11 |
|
ไม่ใช่เรื่องราวที่ควรเอาอย่าง บอกไปซะว่าประหม่าก็หมดเรื่อง ดูกล้าหาญชาญชัย ไม่เห็นจะน่าอายเลย Posted by : โซดา โค้ก , Date : 2003-09-04 , Time : 22:53:49 , From IP : 172.29.3.222 |
|
เป็นไปได้ว่าตายเพราะไตวาย Posted by : Mazukung , Date : 2003-09-06 , Time : 17:28:04 , From IP : 203.113.76.12 |
|
ตลกดีนะ จะว่าซึ้งก็เกือบจะใช่ แต่ตลกมากกว่า คิดว่าเขาคงตายเพราะ ไตวายแหงๆเลยหล่ะ ฮิฮิ Posted by : a bit , Date : 2003-09-27 , Time : 10:28:11 , From IP : 172.29.2.114 |
| ความเห็นจาก Social Network : Facebook |
|
|
>>>>> Page loaded: 0.003 seconds. <<<<< |