ทำความสะอาดบ้านกันเถอะ
บ้านของเรา เราไม่ทำความสะอาด ใครจะทำ? จริงไหมครับ?
สภากาแฟเราเจริญเติบโตตามกาลเวลา เป็นที่ที่เรามาพักอาศัย หย่อนใจบ้าง โต้เถียงกันบ้าง และแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกัน ผมคิดถึวสมาชิกเก่าหน้าเดิมตอนโน้นทีเดียวว่าตอนนี้ออกจะพลัดหายไป เป็นอย่างไรกันบ้าง?
คนไทยเราใจดี และไม่ได้ถูกฝึกให้พูดเยอะ ถูกฝึกให้อดทนอดกลั้น แต่บางครั้งสิ่งนั้นก็แลกมาด้วยการถูกเอารัดเอาเปรียบ ประชาธิปไตยไม่เจริญงอกงามตราบใดที่เรายังมี SILENT MAJORITY อยู่
ในระบบประชาธิปไตยในปัจจุบัน บางทีก็มีความผิดเพี้ยนไป มันไม่ใช่เสียงส่วนใหญ่นำอีกต่อไป บางครั้งมันเป็น "เสียงดัง" บางครั้งมันเป็นการข่ม intimidate ด้วยภาษาหรือกริยาเป็นนัย เพื่อที่คนดีๆที่ไม่อยาก "เปลืองตัว" ถอยออกไป ผมว่า technique นี้ได้ผล และได้ผลมานานแล้วด้วย
แต่บางครั้ง silent majority น่าจะนึกถึงว่าอะไรกำลังอยู่ AT STAKE หรืออะไรกำลังเป็นเบี้ยบนโดมพัน ณ ขณะนั้น ถ้าเราพิจารณาดูดีๆเดิมพันนั้นใหญ่หลวงนัก อาจจะหมายถึง ชื่อเสียงของคนที่ทำงานมาเป็นสิบๆปี ความดีที่สั่งสมมาตลอดทั้ง career หรืออาจจะหมายถึงจรรยาบรรณของวิชาชีพหนึ่งๆ หรือแม้กระทั่งระบบโครงสร้างของสังคม ถ้าเป็นยังงั้นแล้ว silent majority ก็น่าจะเข้าใจว่าเราก็อาศัยอยู่ในระบบนี้เหมือนกัน อยู่ในระบบนิเวศน์เดียวกัน เราไม่ได้อยู่เป็นเป้าหมายครั้งนี้ ก็อาจจะในครั้งหน้า หรือเราไม่โดน ลูกหลานเราก็อาจจะโดน บ้านของเรา ร้านของเรา ระบบของเรา สถาบันของเรา ศักดิ์ศรีของวิชาชีพของเรานั้นมีค่าพอที่เราจะเอ่ยปากเพื่อสิ่งเหล่านี้สักสองสามคำหรือไม่? เราไม่ทำ แล้วใครจะมาทำให้เรา?
Posted by : Phoenix , Date : 2003-08-30 , Time : 22:31:37 , From IP : 172.29.3.239
|