ความคิดเห็นที่ 13
มีคนเคยสอนผมว่าโกะเล่นได้สองอย่าง
คือ คิดโดยใช้สมองซีกซ้ายอย่างเดียว โดยการลำดับตรรกะ
และคิดโดยใช้สมองซีกขวาอย่างเดียว โดยการจิตนาการภาพของหมากและการดำเนินไปของกระดาน
หรือสุดท้ายใช้ทั้งสองอย่าง
การเล่นแบบแรกเหมือนวิธีการคิดของหมากฮอสและหมากรุก
อย่างที่สองเหมือนการวาดภาพ
ส่วนอย่างที่สามคือการเล่นโกะ
เล่นหมากรุกเหนื่อยได้ แต่เล่นโกะผ่อนคลายได้ เคยเป็นไหมครับ ?
ติ้ว
ความคิดเห็นที่ 12
- -"ไม่น่าเลย เกิดเรื่องเลย
^^" โกะสู้ๆ อย่าเอามาเปรียบเทียบ
โกะกะหมากรุกมันดีคนละอย่าง
หมากรุกเกมราชา
โกะเกมยุทธศาสตร์ให้แม่ทัพบันชาทหาร
ถ้าราชาไร้ซึ่งกำลังพลก็แค่ราชาที่ไร้ซึ่งอำนาจ
ถ้าไม่มีคนคอยวางแผน ก็แย่
โกะนะแสดงถึงนิสัยของคนเล่นได้เลย
ว่าใครกลัว... ใจร้อน...
เรานะเล่นโกะ เลยออกจาเข้าข้าง
หมากรุกก็เล่น แต่ไม่เก่ง และไม่ได้อยุ่ในวงการ
ถ้าเล่นโกะแล้วไม่เข้าใจจุดประสงค์ของโกะก็ไม่มีค่าหรอก
โกะเป็นอะไรที่ลึกซึ้ง ต้องวางแผน 361 จุดตัดนั้น
ทุกเม็ดที่ลงไปนั้นมีคุณค่ามาก
โกะไม่ได้เก่งง่ายๆ ถ้ามาเล่นแล้วจะรู้
เรายังต้องดิ้นร้นสู้อยู่เนี่ย
ถ้าดกะดังจะไม่ว่าเลย เราเล่นแบบมีจุดหมาย
โกะไม่ดังในประเทศไทยพอ
เด็กไทยเราน่ะ ไม่มีเวลา.. เงิน.. พอที่จะเล่นโกะได้ทุกวัน
พอไปถึงผู้ใหญ่ ต้องทำงานอีก...
เวลานะไม่มีเล่นหรอก
เราเล่นแบบมุงหวังจุดหมายมากๆ
แข่งหวังประสบการณ์ไม่ได้หวังรางวัล
แข่งเพื่อเก่ง แลพัฒนาขึ้น
เราเล่นโกะนะ บางครั้งก็เศร้านะทำไมไม่เก่ง
แต่เราเล่นด้วยใจรัก เราจะเดินไปข้างหน้าอย่างมีความสุข
โกะเล่นโดยไม่คิดเอาชนะ
โกะเป็นสิ่งที่ช่วยพัฒนาตนเองและคู่ต่อสู้
"ชนะโดยไม่คิดที่จะเอาชนะ"
ถ้าชนะไปและไม่ได้อะไรเลยก็ไม่เหมือนกับชนะหรอก
อะตอม
ความคิดเห็นที่ 11
คนพูดในข้อ 4 คือ
Richard Teichmann, (1868-1925), a German Grandmaster who for many years lived in England, and one of the strongest attacking players of all time.
ส่วน ในข้อ 6 คือ
Chessmaster Edward Lasker และ
World Chess Champion Emanuel Lasker
นักค้นข้อมูล
Posted by : check mated , Date : 2006-08-11 , Time : 10:39:10 , From IP : 172.29.3.15
|