ยังมีหมีขาวอยู่สองตัว หมีตัวผู้ชายชื่อว่า หมีบีโฮลเด้ Beholde หมีตัวผู้หญิงชื่อว่า หมีอาเลนี่ Alene หมีขั้วโลกสองตัวนี้เป็นแฟนกัน หมีบีโฮลเด้เป็นหมีเข้มแข็งที่สามารถใช้ชีวิตอยู่ด้วยตัวคนเดียวได้ ค่อนข้างจัดเป็นหมีรักสันโดษอยู่บ้าง ส่วนหมีอาเลนี่เป็นหมีขี้เหงาแถมทำอะไรก็ไม่ค่อยเป็น ส่วนใหญ่เธอมักจะพึ่งพาหมีบีโฮลเด้อยู่ตลอดเวลา
วันหนึ่งหมีอาเลนี่พูดขึ้นมาว่า แต่งงานกันเถอะนะ หมีบีโฮลเด้ไม่ยิ้มและไม่ตอบอะไร เพราะมัวแต่คิดในใจอยู่ว่า เขาก็อยู่ของเขาตัวเดียวได้นี่นา แล้วทำไมจะต้องแต่งด้วย
หมีอาเลนี่อ้อนต่อว่า ชั้นชอบที่มีคุณคอยดูแลอยู่ตลอดเวลา คุณทำให้ชั้นมีความสุข
ถ้าเป็นหมีหนุ่มตัวอื่นก็คงจะเป็นปลื้มไปแล้วที่ได้ยินแฟนพูดยอกันแบบนี้ แต่หมีบีโฮลเด้เป็นหมีคิดมาก เขาคิดว่าการดูแลคนรักได้เป็นแค่คุณสมบัติที่คนเป็นแฟนกันจะต้องมีเท่านั้น แต่ไม่ใช่เหตุผลของการเลือกที่จะอยู่ด้วยกันไปตลอดชีวิตเลย
วันรุ่งขึ้นหมีบีโฮลเด้หายไปจากบ้าน . . . แล้วก็ไม่กลับมาอีกเลย ! หมีอาเลนี่ร้องไห้ตัดพ้อต่อว่าหมีบีโฮลเด้ว่า ทำไมต้องทิ้งกันด้วย
ชั้นหาอาหารก็ไม่ค่อยเก่ง ทำอะไรก็ไม่ค่อยเป็น แต่ก่อนก็ทำให้ชั้นมาตลอดแล้วจู่ๆก็มาทิ้งกันไปเฉยๆเลยเนี่ยนะ หมีบีโฮลเด้ใจร้าย หมีบีโฮลเด้ใจร้ายที่สุด. .
และแล้วเวลาก็ผ่านไปหนึ่งปี เป็นหนึ่งปีที่หมีขาวทั้งสองตัวได้เรียนรู้อะไรมากมาย ในเวลานี้หมีอาเลนี่ไม่ใช่หมีหน่อมแน้มขี้เหงาตัวเดิมที่ทำอะไรไม่เป็นอีกแล้ว เธอเข้มแข็งขึ้นมาก เธอรับรู้แล้วว่าการใช้ชีวิตอยู่ได้ด้วยตัวเองเป็นความรู้สึกที่ดีถึงเพียงไหน และเมื่อหมีอาเลนี่สามารถดูแลตัวเองได้ นานเข้าเธอก็เริ่มเกิดความรู้สึกว่าอยากจะได้ดูแลคนที่เธอรัก บ้างเธอไม่เคยมีความรู้สึกแบบนี้มาก่อน และก็พลันพบว่า
เธอได้พลาดอะไรไปบ้างเมื่อตอนที่ยังมีหมีบีโฮลเด้อยู่ด้วยเธอเอาแต่พึ่งพาหมีบีโฮลเด้ตลอด จนตัวเธอเองไม่มีโอกาสได้ทำอะไรดีๆให้กับเขาบ้างเลย เธอไม่เคยหาอาหารมาป้อนเขาบ้าง เธอไม่เคยรับฟังปัญหาของเขา เธอซบไหล่เขาตลอดเวลาแต่ไม่เคยให้ไหล่ของเธอเป็นที่พักพิงกับเขาเลย
ส่วนหมีบีโฮลเด้... หมีบีโฮลเด้หลังจากที่หนีมาก็ไม่ได้ไปไหนไกล เขาเฝ้าอยู่ข้างกายหมีอาเลนี่มาโดยตลอด เขามักจะปลอมตัวเป็นเนินหิมะไปติดตามคอยดูแลเธออยู่อย่างเงียบๆเสมอๆ โดยเฉพาะช่วงแรกๆที่หมีอาเลนี่ยังจับปลาไม่เป็น หมีบีโฮลเด้ต้องคอยไปแอบจับปลาแล้วเอามาวางทิ้งไว้ที่ข้าง ๆ หลุมน้ำแข็งให้ ด้วยความที่หมีอาเลนี่เป็นหมีหน่อมแน้ม เธอก็เข้าใจว่าปลาคงจะหนาวเลยกระโดดขึ้นมานอนตากแดดเล่นล่ะมั๊ง จนกระทั่งนานเข้า.... หมีอาเลนี่ก็สามารถดูแลตัวเองได้ และเธอก็ไม่ต้องการการดูแลอย่างลับๆจากเขาอีกต่อไป
นั่นทำให้หมีบีโฮลเด้มีเวลาเพลิดเพลินไปกับธรรมชาติตามประสาหมีโสดไปวัน ๆ อย่างมีอิสระมากขึ้น หมีบีโฮลเด้ไม่มีภาระอะไรให้ต้องห่วง
ให้ต้องกังวล เหมือนเช่นตอนที่ยังอยู่กับหมีอาเลนี่อีกแล้ว แรกๆเขาก็สบายใจ แต่พอนานเข้าเขาก็เริ่มรู้สึกว่าชีวิตเหมือนจะขาดอะไรบางอย่างไป แค่ขาดอะไรบางอย่างไปยังไม่พอ แต่กลับยังมีความเหงามาแทนที่อีกด้วย และแล้วเขาก็เข้าใจความรู้สึกของหมีอาเลนี่ขึ้นมาในทันที
เขารับรู้แล้วว่าการมีใครสักคนคอยเฝ้าเคียงข้างอยู่ทุกเวลาเป็นความรู้สึกที่ดีถึงเพียงไหนตอนนี้เขารู้สึกแล้วว่าเขาไม่น่าทิ้งเธอมาจริงๆ . .
และแล้วเมื่อวันสุดท้ายของฤดูร้อนก่อนที่จะถึงช่วงจำศีลอันแสนยาวนานในฤดูหนาวมาถึง หมีอาเลนี่นั่งอยู่บนก้อนหินใหญ่ก้อนหนึ่งข้างๆเนินหิมะ แม้เธอจะเข้มแข็งและสามารถอยู่ด้วยตัวคนเดียวได้แล้ว . . .
แต่เธอก็กลับมีน้ำตาไหลออกมา กลับมาหาชั้นเถอะนะ ชั้นมีอะไรที่อยากจะชดเชยให้กับคุณมากมาย เธอพูดคนเดียวทั้งน้ำตา
ผมก็ขอโทษ ต่อไปนี้ผมจะไม่ทิ้งคุณไปไหนอีกแล้ว หมีอาเลนี่ประหลาดใจที่มีเสียงตอบกลับมา เนินหิมะข้างๆเธอเริ่มขยับ... และก็ยืนขึ้นมากลายเป็นหมีบีโฮลเด้นี่เอง หมีอาเลนี่ยิ้มทั้งน้ำตา
หมีอ่อนแอต้องการคนดูแล ถ้าไม่รู้จักความสุขของการได้ดูแลคนอื่นบ้าง มีแฟนไปก็กลายเป็นภาระแฟนเปล่าๆ หมีเข้มแข็งที่ใช้ชีวิตเพียงลำพังได้ แต่ถ้าไม่รู้จักความอ้างว้างบ้าง ก็ไม่รู้จะมีความรักไปทำไมจริงมั้ย
Posted by : ขั้วโลก , Date : 2006-07-19 , Time : 14:37:02 , From IP : 202.90.6.36
|
