ทำไมการให้กำหนดวัตถุประสงค์การเรียนเอง วิธีการเรียนเอง เวลาสถานที่สิ่วแวดล้อมเอง จะกลายเป็นสนุกน้อยกว่าทักอย่างครูอาจารย์หรือโรงเรียนกำหนดให้ล่ะครับ?
สิ่งเดียวที่ต้องมีคือความรับผิดชอบที่จะสามารถนำชีวิตตนเอง หรือ ความเป็นผู้ใหญ่ (ผมชอบ maturity มากกว่าแฮะ เพราะอายุฟังดูเกี่ยวน้อยกว่า)
ส่วนรู้ได้อย่างไรว่าผู้เรียนประสบความสำเร็จนั้น จริงแท้ที่สุดคงขึ้นอยู่กับ individual แหละครับ เหมือนตรัสรู้นั่นแหละ ไม่มี test ไม่มี oral ไม่มี Interview คนๆนั้นรู้เอง ทราบเอง
ประการสำคัญไม่มีตรงไหนของ andragogy ที่บอกถึงมหาวิทยาลัย โรงเรียนมัธยม หรือ อนุบาล เลยนะครับ มันเป็นปรัชญาการเรียนที่ "ถ้าผู้เรียน" มีคุณสมบัติตรงกับห้าข้อที่ว่าไว้ เขาคิดว่าหลักการการจัดประสบการณ์การเรียนเจ็ดข้อนี้น่าจะเข้าท่า ส่วนจะใช้ในการเรียนเล่นบาสเก็ตบอล เรียนดนตรี เรียนการเมือง หรือเรียนหนังสือก็สามารถจะนำไปดัดแปลงได้ รวมไปถึงการจัดประสบการณ์การสอนลูก หรือเด็กไม่กี่ขวบก็สามารถใช้หลักการข้อ 1,2,3 ได้ ไม่ได้จำกัดแต่ในมหาวิทยาลัยอย่างเดียวหรอกครับ อย่างที่คุณ Death ว่า ถ้าใครก็ตามทราบว่าตนเองเหมาะไม่เหมาะกับวิชาอาชีพอะไรแล้วล่ะก็ andragogy จะช่วยและสามารถนำไปใช้ได้หมด
แน่นอนที่สุดถ้านักเรียนนักศึกษาคนไหน ไม่สามารถจะตั้งวัตถุประสงค์การเรียนได้ตรง หรือทราบว่าที่แท้เราอยากจะทำงานอะไร หรือไม่ทราบว่าปรัชญาของสายอาชีพที่กำลังเรียนนั้นคืออะไร วิธีดังกล่าวก็คงจะไม่ได้ผล ถ้านักศึกษายังเดินมาถามอาจารย์อยู่ว่าบน ward มีอะไรให้ดูบ้าง วิธีนี้ก็จะยังไม่ optimized ถ้านักเรียนไป ER แล้วถูกจับไปอยู่ข้างหลังไกลๆไม่ให้คนไข้เห็น (เพราะกลัวเข้าใจผิดว่า เอ๊ะ หมอตั้งเยอะทำไมตรวจช้า เห็นว่ามีการปรึกษาจะเอา นศพ. ไปซ่อนที่ไหนดี!!!!) ก็คงจะไม่ได้ deploy หลักการที่ว่านี้ในทางปฏิบัติ
Posted by : Phoenix , Date : 2003-08-13 , Time : 00:37:08 , From IP : 172.29.3.204
|