กว่าจะรู้ก็ต่อเมื่อ . . .กว่าจะรู้ก็ต่อเมื่อ . . . จะรู้ว่าโลกนี้ . . . มันกว้างใหญ่ ก็ต่อเมื่อเราได้ . . . ออกเดินทาง จะรู้คุณค่าของอะไร . . . ในสักอย่าง ก็ต่อเมื่อเราได้ . . . เสียมันไป จะรู้ความหมาย . . . ของฟ้าหลังฝน ก็ต่อเมื่อเราผ่านพ้น . . . มันมาได้ จะรู้ว่ายังมีเรื่อง . . . อีกมากมาย ก็ต่อเมื่อเราเปิดใจ . . . ยอมรับมัน จะรู้ว่าในหนังสือ . . . มีอะไร ก็ต่อเมื่อเราได้ . . . ลองเปิดอ่าน จะรู้เวลา . . . ของดอกไม้บาน ก็ต่อเมื่อเราเฝ้าตาม . . . อยู่อย่างนั้น จะรู้ว่าเสียงหัวเราะ . . . มันมีค่า ก็ต่อเมื่อเราเสียน้ำตา . . . ในสักวัน จะรู้ถึงความในใจ . . . ของกันและกัน ก็ต่อเมื่อเราได้พูด . . . มันออกไป จะรู้ว่าอะไร . . . ที่เรียกว่าคิดถึง ก็ต่อเมื่อในความคิดคำนึง . . . มีใครสักคน จะรู้ความหมายในคำรัก . . . สักหน ก็ต่อเมื่อมีใครบางคน . . . ทำให้หวั่นไหว จะรู้ว่าค่ำคืนนี้ . . . คงไม่เงียบเหงา ก็ต่อเมื่อทุกเรื่องเล่า . . . ได้มีโอกาสบอกไป จะรู้ว่าเป็น เธอ เท่านั้น . . . ที่ฉันมีให้ ก็ต่อเมื่อทุกครั้ง ที่เขียนอะไรลงไป จะมีแต่ภาพเธอในใจ...ที่เกิดขึ้นมา Posted by : ... , E-mail : (...) , Date : 2006-05-25 , Time : 22:18:01 , From IP : 61.7.158.105 |
| ความเห็นจาก Social Network : Facebook |
|
|
>>>>> Page loaded: 0.002 seconds. <<<<< |
