UGLY AMERICAN
พอมะกันออกกฎหมาย คว่ำบาตร หรือ sanction รัฐบาลเผด็จการทหารพม่า ก็มีทั้งเสียงเห็นพ้องและความเห็นคัดค้าน
ทั้งคนเห็นด้วยกับคนมองต่างมุมก็ต้องการให้เผด็จการทหารหลุดจากอำนาจเหมือนกัน ต่างกันตรงที่ว่าการคว่ำบาตรทางเศรษฐกิจ ไม่ยอมให้สินค้าพม่าเข้าประเทศนั้นเป็นการลงโทษผู้กุมอำนาจ ซึ่งเป็นเป้าของการต่อต้านหรือความจริงเป็นการไปกระทบชาวบ้านตาสีตาสาที่ไม่รู้เรื่องมากกว่ากัน
ประเด็นนี้ถกเถียงกันได้กว้างขวาง และความจริงก็ไม่มีใครถูกใครผิดร้อยเปอร์เซ็นต์ ต้องดูผลทางปฏิบัติจริงๆ ว่าเป็นการกดดันเหล่าบรรดาเผด็จการที่ข่มเหงรังแกประชาชนของตัวเองหรือไม่
ประวัติศาสตร์เรื่องของการคว่ำบาตรนั้น มีเรื่องราวให้ได้เห็นกันหลายกรณี ที่ดูเหมือนจะโด่งดังชัดแจ้งที่สุดก็เห็นจะเป็นแอฟริกาใต้ สมัยที่รัฐบาลคนผิวขาวใช้ นโยบาย apartheid หรือ การเหยียดผิวอย่างรุนแรง
สมัยนั้น ประชาคมโลกต้องการจะแสดงการต่อต้านรัฐบาลผิวขาวของแอฟริกาใต้ด้วยการหยุดค้าขายและหยุดลงทุนในประเทศนั้น
และดูเหมือนจะได้ผลพอสมควร เพราะเป็นการเร่งรัดให้รัฐบาลผิวขาวที่นั่นล่มสลายเร็วกว่าที่เดิมที่คิดเอาไว้
คิวบาก็เป็นเป้าของการคว่ำบาตรโดยรัฐบาลอเมริกันเป็นเวลาช้านานมากว่า 50 ปีแล้ว
อิรักกับเกาหลีเหนือก็ถูกต่อต้านด้วยมาตรการขัดขวางทางเศรษฐกิจทำนองเดียวกัน และความเสียหายที่เกิดจากการคว่ำบาตรอย่างนี้ก็มีให้เห็นชัดเจน
แต่ขณะเดียวกัน เด็กหลายล้านคนของอิรักก็ตายและเจ็บป่วยเพราะมาตรการแซงก์ชั่นของตะวันตกเหมือนกัน เพราะอาหารและยารักษาโรคเกิดขาดแคลนอย่างหนัก
เกาหลีเหนือนั้นเมื่อถูกกีดกันทางการค้าและการลงทุนจากต่างชาติก็มีอาการโซซัดโซเซทางเศรษฐกิจอย่างชัดแจ้งแต่ขณะเดียวกัน คนไร้เดียงสาเป็นล้านๆ คน ก็ต้องหิวโหยป่วยไข้ เพราะการขาดแคนสิ่งที่จำเป็นของชีวิตอันเกิดจากมาตรการคว่ำบาตรนี่แหละ
พม่าถูกคว่ำบาตรอย่างนี้มาหลายปีแล้ว และเศรษฐกิจของพม่าก็ถูกกระทบค่อนข้างหนักหน่วง ถูกโดดเดี่ยวอย่างรุนแรง แต่ดูเหมือนว่าเผด็จการทหารพม่าจะทำเป็นเฉยเฉื่อย
ปัญหาสังคมที่ตามมาเพราะการคว่ำบาตรนี้ก็คือ การแพร่ระบาดของโรคเอดส์อย่างรุนแรง และหนักหน่วงที่สุดในเอเชียอาคเนย์ และไม่ได้รับความช่วยเหลือเพียงพอจากประชาคมโลกในเรื่องนี้ ส่วนหนึ่งเพราะการคว่ำบาตรทางเศรษฐกิจจึงโยงใยไปถึงปัญหาสังคมอื่นๆ อย่างช่วยไม่ได้
ฝ่ายที่ไม่เห็นด้วยกับการแซงก์ชั่นลักษณะนี้บอกว่าเผด็จการดูเหมือนจะไม่ถูกกระทบมากนัก และการทำอย่างนี้ก็ยิ่งเปิดโอกาสให้ผู้กุมอำนาจเบ็ดเสร็จรวบอำนาจหนักหน่วงขึ้นอีก
และก็ยังสามารถฟ้องกับประชาชนว่า ที่พวกเขาลำบากไม่ใช่เพราะผู้ปกครองประเทศ แต่เพราะการที่นานาชาติคว่ำบาตรนั่นแหละ
เป้าหมายของการคว่ำบาตรคือ การทำให้รัฐบาลเผด็จการอ่อนแอจนต้องล่มสลาย แต่ขณะเดียวกันก็ทำให้ฝ่ายตรงข้ามที่จะต่อสู้กับเผด็จการอ่อนแอไปด้วย เพราะองค์กรระหว่างประเทศก็ไม่สามารถเข้าไปช่วยสนับสนุนฝ่ายประชาธิปไตยได้เพียงพอ
เมื่อการค้าและลงทุนปกติถูกปิด เส้นทางใต้ดินและกิจกรรมผิดกฎหมายอย่างอื่นไม่ว่าจะเป็นการค้ายาเสพติด, ของเถื่อนและค้ามนุษย์ก็เกิดขึ้น บ่อยครั้งเป็นการลงมือทำเองของรัฐบาลเผด็จการนั่นแหละ เพื่อที่จะหารายได้มาชดเชยสิ่งที่ขาดหายไปเพราะการแซงก์ชั่น
แต่ไม่ได้หมายความว่า ประชาคมโลกไม่ควรจะคิดถึงเรื่องการคว่ำบาตรเพื่อลงโทษเผด็จการ เพียงแต่จะต้องหามาตรการจัดการที่เจาะเฉพาะลงไปที่ผู้นำเผด็จการเหล่านั้น
ซึ่งแปลว่าการคว่ำบาตรนั้นจะเป็นการเลือกเป้าเฉพาะที่จะโดดเดี่ยวผู้นำและสกัดกั้นอาวุธยุทโธปกรณ์ของกลุ่มเผด็จการ
ไม่ใช่เหวี่ยงแหไปทั่วจนชาวบ้านตาดำๆ ตกเป็นเหยื่อของการคว่ำบาตรไปด้วยอย่างไร้ความปรานี
Posted by : คึก , Date : 2003-08-05 , Time : 03:12:58 , From IP : 172.29.3.220
|