ห้องตรวจเด็ก ย้ายที่ผมขึ้น ลิฟห์ จากชั้น B ขึ้นไปชั้น 10 ตามปกติของทุกวัน มี พ่อ แม่ อุ้มลูกเล็กมาเข้า ลิฟ ด้วยแล้ว ถามว่า "หมอ คลินิกเด็กอยู่ไหน" "อ๋อ อยู่ที่ตึกใหม่ครับ" "ไปแล้วครับ หมอ ไม่มีนี่" "เออ ผมก้ไม่รู้น่ะครับ หรือว่าย้ายไม่แล้ว" "แล้วหมอ ไม่รู้หรือว่าย้ายไปไหน" พ่อ แม่ ลูก สามคนนั้นเขาพูดดีน่ะครับ น้ำเสียงก็ดี ไม่ได้ ดุ ด่า หรือดูถูกไร แต่ผมแค่รู้สึกว่า เราช่วยอะไรเขาไม่ได้อีกแล้วน่ะเนี่ย แย่จัง จะทำให้ความรู้สึกแบบนี้หายไปยังไงดีครับ ปล. ผมพึ่งทราบว่าคลินิกเด้กย้ายไปที่หน้า ธนาคาร "ท่าไม้ตายที่ใช้กับเซนต์ไป 1 ครั้งแล้วจะไม่สามารถใช้ได้อีกเป็นครั้งที่ 2" Posted by : สมพร , E-mail : (sompon@hotmail.com) , Date : 2006-01-09 , Time : 11:53:23 , From IP : 172.29.3.179 |
ชอบประโยค "คนเราก็ไม่สามารถรู้ไปได้ทุกอย่าง" เพราะผมคิดดูว่ามันจริงอย่างที่ คุณ Phoenix ว่า จริงๆด้วย แต่ไม่ชอบประโยค "แม้กระทั่งเจ้าหน้าที่ในรพ. ก็รู้กันทั้งนั้น" ของคุณแพงพวย เลยครับ เพราะว่าคนเราจะไปตอบแทนคนทั้งหมด ทั้ง รพ. ผมมองว่าไม่สมควรน่ะครับ "ท่าไม้ตายที่ใช้กับเซนต์ไป 1 ครั้งแล้วจะไม่สามารถใช้ได้อีกเป็นครั้งที่ 2" Posted by : สมพร , E-mail : (sompon@hotmail.com) , Date : 2006-01-09 , Time : 20:03:51 , From IP : 203.114.106.111 |
ความเห็นจาก Social Network : Facebook |
|
>>>>> Page loaded: 0.003 seconds. <<<<< |