กระผมเป็นวิศวกรผู้ดูแลการก่อสร้างสนามบินหนองงูเห่าของบริษัท ไทยทาเคนากา สากลก่อสร้างจำกัด อยุ่ที่ชั้น 28 อาคารสีลมคอมเพล็กซ์ อดีตเคยเป็นผู้ดูแลงานก่อสร้างตึกหลายตึกในกรุงเทพฯ ให้กับบริษัทฯ อาทิเช่นตึกใหญ่ถนนเพชรบุรีตัดใหม่ หลาย ๆ ตึกเช่นชาญอิสระทาวเวอร์เป็นต้น
จากการเข้ามาดูแล งานสนามบินหนองงูเห่าแห่งนี้ ทำให้ข้าพเจ้าขอสารภาพว่า ไม่ว่างานใด ที่ข้าพเจ้าดูแล ก็ล้วนแต่มีการคอรับชั่นทั้งนั้น ไม่ว่าซื้อเหล็กเส้น ก็จะได้ค่าหัวคิวตันละ 500บาท โดยแบ่งเจ้านายญี่ปุ่นผู้ดูแลงาน 300บาท และข้าพเจ้าเอง 200บาท ทำให้การซื้อเหล็กเส้นมักใช้การซื้อวิธีพิเศษเสมอ โดยผู้ขายก็รู้จักกันมานาน จะไม่มีการเทียบราคา และถ้าใครแหยมมาเสนอราคา ข้าพเจ้าก็จะหาทุกวิถีทางเขี่ยออก โดยเจ้านายญี่ปุ่นที่ดูแลงานจะเป็นคนให้ท้าย แล้วค่อยแจ้งให้ผู้ใหญ่ที่ไม่ค่อยสนใจ และไม่เคยดูแลงานของพวกข้าพเจ้าว่าพวกเข้ามาใหม่นี้บริการไม่ดี ไว้ใจไม่ได้เป็น ดังนึ้น เหล็กเส้นจึงมีเพียงจำกัดอยู่แค่บางบริษัทที่เป็นขาประจำของบริษัทฯ โดยตลอด ส่วนชื่ออะไรนั้น คงต้องขอปกปิดนะครับ
ไม่เพียงแต่เหล็กเส้น ปูนก็ใช่ ยิปซั่มก็ใช่ ไม่เว้นแม้แต่ตะปูก็ใช่ พวกผมจะกินกันทุกรายการ เพราะพวกเราคิดว่าพวกเราโกงก็โกงบริษัท ของพวกเราเอง ซึ่งคนญี่ปุ่นที่มาประจำประเทศไทยก็เห็นดีร่วมโกงกับพวกเรา ดังนั้น โกงได้เท่าไหร่ ก็เป็นเรื่องภายในของพวกเรา
แต่มาคราวนี้.... สนามบินหนองงูเห่านี้ มันไม่ใช่ว่าพวกเราโกงบริษัทฯ กันแค่นี้แล้ว เพราะทำไปทำมามันโกงประเทศด้วย โกงจนข้าพเจ้ารู้สึกว่ามันชักจะเกินไปแล้ว แต่ถามว่าเลิกได้ไหม ก็ขอตอบตรง ๆ ว่า เลิกไม่ได้ เพราะแม้นข้าพเจ้าเลิก พนักงานที่ดูแลคนอื่น ๆ ก็ต้องโกงอยู่ดี เพราะอะไรรู้ไหม เพราะเจ้านายญี่ปุ่นที่ดูแลงานนี้มากันเป็นทีม กินกันเป็นทีม และที่สำคัญ งานนี้ ทาง สนง. ใหญ่ ที่ญี่ปุ่นรู้เห็นเป็นใจด้วย เพราะขนาดในที่ประชุมพวกคนญี่ปุ่นพูดกันเลยว่า งานนี้ บริษัทฯ ต้องการกำไร ..... เปอร์เซ็นต์ ส่วนนอกนั้น ไม่ว่าคนญี่ปุ่น หรือคนไทย ต้องการเท่าไรพวกคุณก็ไปจัดการกันเอง เนื่องจากงานนี้ ผู้มีอำนาจในโครงการกระซิบบอกมาแล้วว่าเขาต้องการ ....เปอร์เซ็นต์ ในทุก ๆ ส่วนของสนามบิน (ขอย้ำนะครับ..ทุกส่วนของสนามบิน และเป็นอัตราที่สุงมาก ชนิดที่ข้าพเจ้าทำงานมากว่า 15 ปีไม่เคยเห็นมาก่อน !!!!)
ดังนั้น การจัดซื้อต่าง ๆ ไม่ว่ากระจก เหล็กเส้น เหล็กชนิดต่าง ๆ ปูน หรืออะไรต่อมิอะไร ล้วนกินกันชนิดยิ่งกว่าโต๊ะจีน จนอยากเรียกว่า โต๊ะมหาราชา ทีเดียว ไม่เพียงเท่านั้น
วัสดุบางชนิดที่ต้องนำเข้ามาจากต่างประเทศ ไม่ว่าจากญี่ปุ่น หรือ ประเทศใกล้เคียง มีการล๊อกสเปค แล้วโก่งราคาชนิดตั้งตัวได้ในสินค้าชิ้นเดียวก็ว่าได้ ซึ่งจากจัดซื้อนั้น บริษัทฯ ข้าพเจ้าเป็นผุ้ดำเนินการให้เลย โดยไม่ต้องประมูล สินค้าบางชนิดต้นทุน สมมุติละกันนะครับ สมมุติว่าต้นทุนจากญี่ปุ่นบวกค่าใช้จ่ายทุกชนิดครบถ้วนแล้วราคา 100บาท ... คุณทราบไหมว่าผู้มีอำนาจให้บริษัทฯ ผมระบุราคาขายเท่าไร ... รับรองว่าคุณทายไม่ถูกแน่นอนเพราะว่า เขาให้เพิ่มศูนย์เข้าไปอีก 3 ตัวครับ 3 ตัวจริง ๆ ดังนั้นบริษัทฯ ข้าพเจ้า ขณะนี้ ถือว่าเป็นบริษัทฯ ก่อสร้างของญี่ปุ่นบริษัทเดียวที่ ทุกบริษัท ก่อสร้างของญี่ปุ่นต้องอิจฉา เพราะกำไรปีนี้แค่ปีเดียวนะครับ และจากงานหนองงุเห่า งานนี้งานเดียวนะครับ เท่ากับงานที่บริษัทฯ รับทำถึง 5 ปี หรือหมายถึง งานปีละ 40งาน คูณด้วย 5 ก็เท่ากับ 200งานทีเดียวครับ ... กำไรมหาศาลที่เดียว
เหตุผลเดียวที่ทำให้ข้าพเจ้าทนไม่ได้ และจำเป็นต้องขอนำเรื่องนี้ออกมาแฉก็เพราะว่า ตลอดเวลามา ไม่ว่าข้าพเจ้า หรือพวกข้าพเจ้าโกงกินมาตลอดร่วม 18 ปี นี้ก็เป็นการโกงกินเฉพาะในบริษัทฯ ของตัวเอง ด้วยความร่วมมือของ supplier ที่รุ้ใจกัน ไม่ว่าเหล็กเส้น หรือไม้ หรือ ปูน แต่ครั้งนี้มันไม่ใช่ เพราะมันเลยเถิดมากเกินไป เพราะสิ่งที่ข้าพเจ้าและพรรคพวก รวมทั้งพวกญี่ปุ่นของบริษัทฯ ข้าพเจ้ากำลังโกงกิน กันนี้ มันเป็นของ "ชาวไทยทั้งประเทศ" ที่พวกเรากำลังกลืนกินและโกงกิน โดยร่วมมือกับผุ้มีอำนาจ จนข้าพเจ้าทนไม่ได้แล้ว แต่ก็เลิกไม่ได้ มันเสมือนขึ้นหลังเสือแล้ว จะลงก็ลงไม่ได้ แต่ทุกวันนี้ ทุกครั้งที่ได้รับเงินจากการ "แอบโกงแอบกิน" นี้ ข้าพเจ้ารู้สึกว่ามันโกงแผ่นดินจริง
จึงขอสารภาพบาบมา ณ. ที่นี้ และช่วยบอกต่อ ๆ กันไปด้วยนะครับ
จำเป็นต้องโกง
จำเป็นต้องโกง
จำเป็นต้องโกง
จำเป็นต้องโกง
Posted by : copy มาจากที่อื่น , Date : 2005-12-18 , Time : 20:52:24 , From IP : 203.113.76.8
|
