ความคิดเห็นทั้งหมด : 11

อยากตายแล้ว


   ไม่รู้ว่าติดเข้ามาเรียนแพทย์ได้ไง งง โง่อย่างนี้ไม่น่าเข้ามาทรมานเลย วันๆก็เอาแต่แสดงท่าทีโง่เง่าให้ใครต่อใครเห็น อยากตาย

Posted by : คนมีเขา , E-mail : (buffalo@stupid.com) ,
Date : 2005-06-27 , Time : 19:36:50 , From IP : 172.29.4.106

ความคิดเห็นที่ : 1


   เริ่มต้นไม่ดี ก็ใช่ว่าจุดจบจะไม่ดีนี่คะ คุณพยายามหรือยัง

Posted by : มานี , Date : 2005-06-27 , Time : 21:09:33 , From IP : 192.168.193.196

ความคิดเห็นที่ : 2


   สู้ๆนะครับ ยังมีคนอื่นที่เค้าต้องฟันฝ่ากว่าเราอีกเยอะ

รู้มั้ยว่าตอนนี้เด็กๆที่ซูดานต้องกินใบไม้แทนอาหาร
เพราะขาดแคลนอาหารอย่างหนัก

รู้มั้ยว่ามีคนอีกกี่คนยในประเทศไทยที่ไม่มีเงินเล่าเรียน

รู้มั้ยว่ายังมีคนที่ต้องสูญเสียพ่อแม่จากเหตุการณ์สึนามิอีกมากมาย

ขอเป็นกำลังใจให้ทุกคนนะคับ


แม้ว่าตอนนี้ตัวเองก็กำลังมีเขาเรียนนิวโรแบบกินชีตแทนข้าวไปแล้ว......

Posted by : The Saint , Date : 2005-06-27 , Time : 21:16:47 , From IP : 172.29.4.80

ความคิดเห็นที่ : 3


    ไม่อยากให้คิดอย่างนี้เลยค่ะ อย่าคิดว่าเรามาทรมานซิคะ เราก็คิดว่าเรามาผจญภัยเพื่อให้ผ่านอุปสรรคที่เลวร้าย และไม่ต้องเอาตัวเองไปเปรียบเทียบกับคนอื่น เพราะคนเราเกิดมาไม่เหมือนกัน และต้องพอใจในสิ่งที่ตนเองมี ถึงเราไม่เก่งเท่าเขา เราก็พยายามให้เก่งเท่าเขาได้ แต่ถ้าทำแล้วเราไม่สามารถสู้เขาได้ เราก็ต้องพัฒนาตัวเองในครั้งต่อไปให้ได้ อย่าเพิ่งยอมแพ้นะคะ เราต้องทำสิ่งที่ยากให้เป็นง่ายให้ได้ สู้เขานะคะ จะเป็นกำลังใจให้เสมอ

Posted by : มะลิบาน , E-mail : (สติ) ,
Date : 2005-06-27 , Time : 21:24:56 , From IP : 172.29.4.167

ความคิดเห็นที่ : 4


   อารมณ์เดียวกับเจ้าของกระทู้เลยค่ะ
เข้าใจเลยกับคำว่าแสดงความโง่เง่าให้คนอื่นๆเห็นทุกวันๆ

อยากตายเหมือนกันค่ะ


Posted by : ขาจร , Date : 2005-06-27 , Time : 21:50:33 , From IP : 203.130.158.179

ความคิดเห็นที่ : 5


   มีคนอีกตั้งมากมายอยากเรียนแพทย์เพราะเป็นอาชีพที่มั่นคง เมื่อเรียนจบไปก็สามารถดูแลพ่อแม่ของเราหรือคนรักของเราได้ ไม่ให้เขาจากเราไป การที่เขาจากเราไปมันเหมือนกับว่าเราไม่เหลือใครอีกแล้ว...

Posted by : อ้วน , Date : 2005-06-27 , Time : 22:31:52 , From IP : sqcache5.kku.ac.th

ความคิดเห็นที่ : 6


   เมื่อน้องขึ้นคลินิก สิ่งที่เราจะได้เรียนรู้จากผู้ป่วยที่นอนใน ward นอกเหนือจากเรื่องโรค เรื่องการซักประวัติ ตรวจร่างกายแล้ว อีกอย่างหนึ่งซึ่งอาชีพอื่นเขาไม่ได้มีโอกาสเรียนแบบเราคือ เหตุผลของการดำรงชีวิตอยู่ต่อไป ในรูปแบบใดแบบหนึ่ง แบบทุพพลภาพ แบบเรื้อรัง แบบเปี่ยมความหวัง แบบคำนึงถึงความรับผิดชอบที่ตนเองมีอยู่และอาจจะกำลังทิ้งมันไป แบบสู้ตายเพื่อที่จะได้กลับไปเลี้ยงดูบุตรภรรยา รวมไปถึงแบบที่ขอเพียงแค่คงฐานะและศักดิ์ศรีแห่งความเป็นมนุษย์ได้ก็พอใจแล้ว

... อยู่อย่างคงไว้ซึ่งศักดิ์ศรีแห่งความเป็นคน ...

เมื่อพวกน้องได้เข้ามาเรียนหมอ ผมไม่ทราบว่าญาติพี่น้องของพวกเราคิดกันอย่างไร แต่เท่าที่ผมเคยเห็นมาของหลายๆคน พวกเรานั้นดูจะเป็นคนที่เขาจะฝากฝังอะไรหลายๆอย่างไว้กับเรา เราอาจจะเป็นคนที่ทำให้พวกเขามีความหวังที่จะกลับไปเห็นหน้าพ่อแม่ลูกเมียอีกครั้งหนึ่ง เราอาจจะเป็นคนที่ทำให้เขามีโอกาสได้เจอหน้าลูกเมียเป็นครั้งสุดท้าย ทั้งหมดนี้เขาจะขอเพียงแค่เราทำอย่างที่เรากำลังจะสวมเครื่องแบบแต่งตัวมาเล่าเรียน มาฝึกอบรมกัน คือ.. เป็นหมอ

... เป็นหมอ..

เป็นคนที่จะถูกตามมาตอนที่ชาวบ้านเขาหลับนอนกันไปหมดแล้ว คนที่ยามปกติไปหาใครก็อาจจะไม่มีใครสนใจ ปิดป้ายหมดเวลาทำงาน กรุณาติดต่อมาอีกครั้งวันจันทร์ถึงศุกร์ 9-16 น. ทำไมเขาถึงได้คาดหวังอะไรที่มันผิดมนุษย์มนาจากสาขาวิชาชีพอื่น? เพราะเรา อาสาสมัคร เข้ามาทำงานในอาชีพที่มีเกียรตินี้เอง เรารู้ว่าอะไรคือสิ่งที่เราจะต้องจ่าย ต้องเสียสละ เมื่อตัดสินใจเข้ามาในวงการนี้

เป็นเรื่องที่ถูกต้องและเป็นเรื่องที่ดีที่พวกเราอาจจะต้องหมั่นพิจารณาตนเองขณะที่ยังมีเวลาว่าเราเหมาะกับอาชีพที่ว่านี้หรือไม่ เปลี่ยนใจไปเรียนอะไรที่ตนเองพึงพอใจและเลือกได้น่าจะเป็นหนทางที่ดีกว่าการตัดสินใจบุ่มบ่ามเช่นจบชีวิตตนเองเพราะเรียนไม่ทันเพื่อนอย่างน้อยเราก็มีพ่อแม่ที่เขาคาดหวังจะฝากผีฝากไข้ตอนท่านแก่ชราลง ท่านขอแค่ลูกของท่านเติบโตเป็นผู้ใหญ่เพียงพอที่จะทำอะไรเพื่อทดแทนคุณ นิดๆหน่อยๆแค่อย่าทำร้ายตนเองประท้วงอะไรต่อมิอะไร ก็นึกถึงที่พ่อแม่เราประคบประหงมไม่ให้ได้เจ็บได้ป่วยมาตั้งเป็นสิบปี ถ้าสิ่งเหล่านั้นยังพอมีค่าอะไรในสติของเราอยู่บ้าง

ถ้าอยากจะได้ความช่วยเหลือจริงจังก็ติดต่อคุยกับอาจารย์ กับพี่ กับใครดูเป็นกิจลักษณะครับ บนนี้ (กระดานข่าว) มันมีความหลากหลาย หลากอารมณื และไม่ได้คัดกรองผู้ร่วมความเห็น ถ้าเป็นเรื่องสำคัญเกี่ยวกับชีวิต ก็ทำให้มันสำคัญสมศักดิ์ศรีหน่อยก็ดี




Posted by : Phoenix , Date : 2005-06-27 , Time : 22:36:20 , From IP : 203.156.119.30

ความคิดเห็นที่ : 7


   อีกอย่างผมก็เห็นว่าคุณทั้ง 2 คนมีความสามารถมากนะครับที่สอบเข้าได้ ในเมื่อพวกคุณสอบเข้าได้ พวกคุณก็อยู่ในฐานะที่สามารถที่จะสำเร็จปริญญาแพทยศาสตรบัณฑิตได้ แต่ผมน่ะซิครับยังหาตัวเองไม่เจอเลยอายุก็ปาเข้า 21 ปีแล้ว...

Posted by : อ้วน , Date : 2005-06-27 , Time : 22:40:16 , From IP : sqcache5.kku.ac.th

ความคิดเห็นที่ : 8


   ทุกวันนี้เราก็อยู่เพื่อคนอื่นทั้งนั้นแหละครับ
เราถึงได้ทุกข์....
หากเราอยู่เพื่อตัวเอง ไม่ยากหรอกครับ จะทำอะไรก็ได้
ไม่มีใครว่า ดีหรือชั่วก็ตัวเรา
อยู่ต่อเถอะครับ เพื่อคนที่รักเรา ไม่ใช่เพื่อตัวเราเอง

Posted by : ส บางมด , Date : 2005-06-28 , Time : 12:05:47 , From IP : 172.29.1.243

ความคิดเห็นที่ : 9


   คุณ ส.บางมด ให้ความเห็นสองส่วนขัดแย้งกันนิดหน่อย พิมพ์อะไรตกรึเปล่าครับ? ตกลงถ้าอยู่เพื่อคนอื่นทำให้เราเป็นทุกข์ ทำไมถึงสรุปว่าให้อยูเพื่อคนที่รักเราล่ะครับ?



Posted by : Phoenix , Date : 2005-06-28 , Time : 12:24:51 , From IP : 172.29.3.145

ความคิดเห็นที่ : 10


   อยากให้กำลังใจมากๆๆ นะ แต่ก็เห็นด้วยกับอาจารย์นกไฟที่ว่าสิ่งสำคัญคือต้องพิจารณาและถามตัวเองให้แน่ใจก่อนว่าชอบอะไร แล้วทำสิ่งนั้น ถ้าชอบหมออยู่แล้ว เพียงแต่คิดว่าตัวเองโง่ ก็ไม่เป็นไร เริ่มใหม่นะ ให้กำลังใจ ในโลกนี้ยังมีสิ่งดีให้มองอยู่เสมอ อย่าอยากตาย อย่าหมดหวัง
เคยเห็นหมาถูกรถชนตัวนึง ขาหน้ามันเละ เลือดอาบ มันคลานทุรนทุรายเข้าไปอยู่ในพุ่มไม้ เดินไม่ได้ ต่อมาแผลก็เน่าเหม็น เป็นหมาจรจัด ชาวบ้านที่เมตตาก็เอาข้าวไปให้มันกิน ไม่มีใครคิดว่ามันจะรอด ผ่านไปประมาณ 3 เดือน มันหายนะ
เดินกะเผลก ผอม แต่มันกลับมีชีวิต ไม่คิดจะยอมแพ้ สัตว์มี survive สูงนะ
เคยอุ้มเด็กเล็กๆ มั้ย แล้วแกล้งหยอกจะทำให้ตก เค้าจะกอดคุณแน่น
เห็นมั้ยว่าใครก็รักตัวกันทั้งนั้น อย่าคิดท้อแท้นะ
หมอที่ไม่เก่งเท่าไร แต่เป็นคนดีมีจรรยา คนไข้ย่อมรักและอยากไปหามากกว่าคนเก่งที่ไม่น่ารักนะ

Posted by : พี่ , Date : 2005-06-28 , Time : 15:38:14 , From IP : 172.29.3.69

ความคิดเห็นที่ : 11


   ไม่เคยเห็นของถูกดี ๆ ไม่เคยเห็นของฟรีจริง ๆ อยากได้บางสิ่ง ก็ต้องยอมแลกมันด้วยสิ่งที่มี
เรื่องที่ฝันมันห่างมันไกล ช่วยกันไหมโอกาสมันมี เหนื่อยกันวันนี้กันดีกว่า เราอาจไปถึงฝัน......

เพลงที่ก้าว Peak 2 Play

Posted by : Ohm~Med 32 , E-mail : (neo_med32@hotmail.com) ,
Date : 2005-07-07 , Time : 21:13:51 , From IP : 172.29.4.74

ความเห็นจาก Social Network : Facebook


สงวนสิทธิ์การแสดงความคิดเห็นสำหรับ สมาชิกเท่านั้น
>>>>> Page loaded: 0.005 seconds. <<<<<