ความทรงจำในวันที่ไปพบคุณพ่อคุณแม่แฟน
แล้วก็ถึงวันนี้จนได้ซินะ
น่าจะเป็นวันที่...ยังไงดีล่ะ
เป็นวันที่สำคัญที่สุดสำหรับชีวิตของฉันเลยทีเดียวก็ว่าได้นะ
แหม...ก็วันนี้เป็นวันที่กานต์จะพาฉันไปพบกับคุณพ่อกับคุณแม่ของเขาน่ะซิ
คิดแล้วก็ยังตื่นเต้นไม่หายเลยนะเนี่ย
ใครไม่มาเป็นฉันก็ไม่มีทางรู้หรอกว่ามันน่าประหม่าขนาดไหน คิดดูซิว่า ลูกชายคนเดียว
ของเจ้าของธุรกิจสนามกอล์ฟชื่อดัง
อยู่ในวงสังคมไฮโซ จะมาชอบคนอย่างฉัน
และที่สำคัญนะจริงจังขนาดที่จะแต่งงานด้วยอย่างนี้เนี่ยนะ
ตอนที่ฉันเจอกานต์ครั้งแรกในงานเลี้ยงฉลองเปิดตัวนิตยสารใหม่
ฉันเป็นสไตล์ลิสอิสระ ส่วนเขามาในฐานะเพื่อนของหุ้นส่วนใหญ่
เขาดูไม่สนใจชั้นเลยซักนิด เชิด หยิ่งตามประสาลูกคนมีเงินนั่นล่ะ แต่สำหรับฉันมันเหมือนมีลางสังหรณ์อะไรก็ไม่รู้บอกว่าผู้ชายคนนี้ล่ะคือคู่ชีวิตของฉัน ไม่พลาดแน่
เราได้รู้จักกันก็เพราะเพื่อนของเขาที่เป็นหุ้นส่วนนั่นล่ะ
แล้วเราก็ติดต่อกันมาเรื่อย
จนกระทั่งเลยเถิดถึงขั้นมีอะไร ๆ กัน
ตอนนั้นฉันก็ไม่คิดหรอกนะว่าเขาจะมาจริงจังอะไรกับคนอย่างฉัน
แหม...ก็สไตล์ลิสต๊อกต๋อยกับหนุ่มไฮโซนักเรียนนอกเนี่ยนะ เวลาเราไปไหนมาไหนด้วยกัน
คนก็ชอบมองด้วยสายตาแปลก ๆ
ก็เขาออกจะหล่อเนี้ยบขนาดนั้น
ส่วนฉัน..เฮ้อ..อย่าให้บรรยายเลยดีกว่า เพื่อนๆ ก็คอยเตือนอยู่เรื่อยว่าอย่าไปจริงจังมากนักนะ
เดี๋ยวจะเจ็บตัวเปล่าๆ แต่ฉันก็ยังดื้อคบกับเขาเรื่อยมา ก็จนเขาเอ่ยปากนั่นล่ะ
ว่าจะพาฉันไปพบกับพ่อแม่เขาซะที
เพราะเขาไม่อยากเอาเปรียบฉันต่อไปแล้ว
เขาอยากจะรับผิดชอบฉัน
โอ๊ย...ฉันนะ แทบลงไปกองกับพื้นต่อหน้าเขาเลยก็ว่าได้
แต่ด้วยสำนึกในสมบัติกุลสตรีที่ดี
ก็เลยแค่กอดเขา แล้วให้หอมไปฟอดใหญ่
ฉันงัดเอาความรู้และประสบการณ์ทางอาชีพทั้งหมด เพื่อเลือกเฟ้นชุดที่จะใส่ในวันนี้
จะแต่งแบบสบายๆ อย่างที่คุ้นเคยน่ะไม่ได้แล้ว
ต้องเรียบร้อยหน่อย กางเกงนี่ไม่ได้อย่างเด็ดขาดเลยเชียว
ฉันลองกระโปรงทุกตัวในตู้จนแล้วจนรอดก็ยังไม่ได้ซะที ไม่สั้นไปก็ผ่าสูงไป
สุดท้ายก็ได้ชุดนี้มาจากร้านดีไซน์เนอร์ชื่อดังในราคาแพงหูฉี่ เอาน่า..ลงทุนหน่อย
เดี๋ยวก็จะได้เป็นสะใภ้ไฮโซแล้วนี่นะ
นั่นไง เขามาแล้ว
เสียงบีบแตรที่หน้าบ้านเป็นจังหวะสามทีอย่างงี้มีเขาคนเดียวล่ะ " สวัสดีค่ะ กานต์
วันนี้มาเร็วจังนะคะยังไม่ถึงเวลานัดเลย "
" ก็ผมตื่นเต้นนี่ สุ...วันนี้คุณสวยมากเลยรู้มั๊ย "
เขาไม่พูดเปล่า แต่ตรงปรี่เข้ามากอดพร้อมกับซุกไซ้ใบหน้าหายเข้าไปในซอกคอของฉัน
จนฉันต้องรีบดันตัวเขาเอาไว้
" อย่าเพิ่งซิคะกานต ์เดี๋ยวคุณก็เปื้อนลิปสติกหมดหรอก แล้วชุดสุก็ยิ่งใส่ยาก ๆ
อยู่ด้วยนะคะ เรารีบไปกันเถอะค่ะ เดี๋ยวไปสายคุณพ่อคุณแม่คุณจะว่าเอาได้นะคะ "
" ก็ได้จ๊ะ งั้นเราไปกันเลยนะ คุณพ่อคุณแม่จะต้องชอบคุณแน่ ๆ เลย "
" สุก็หวังว่าอย่างนั้นเหมือนกันค่ะ "
บ้านของเขา หรือถ้าจะให้ถูกต้องเรียกว่าคฤหาสน์ของเขา
ตั้งอยู่แถวชานเมืองย่านพุทธมณฑล
ใจกลางหมู่บ้านของมหาเศรษฐีโดยเฉพาะ
เรียกว่าใครไม่ไฮโซก็เข้ามาอยู่หมู่บ้านนี้ไม่ได้ว่างั้นเถอะ
ฉันก้าวลงจากรถด้วยใจตุ้ม ๆ ต่อม ๆ
เดินตามหลังกานต์ไปอย่างเงียบ
นั่น ๆ พ่อกับแม่ของเขากำลังนั่งอยู่ในห้องรับแขก ฉันรู้ได้ทันที
ก็เคยเห็นรูปตามหน้าหนังสือมาเยอะแล้วนี่
สายตาที่มองกวาดตั้งแต่หัวจรดเท้าปนเหยียด ๆ อันนั้น
ฉันก็ได้เตรียมใจมาแล้วนะว่าจะต้องเจอ
แต่ก็ทำให้กำลังใจที่มีน้อยนิดอยู่แล้วลดฮวบลงไปอีกจนได้
แต่เอาเถอะ มาถึงขั้นนี้แล้วยังไงก็ต้องสู้ต่อไปน่า
บรรยากาศในการสนทนาเป็นไปอย่างน่าอึดอัดยิ่งนัก
อีกทั้งยังปะปนด้วยเสียงสะอึกสะอื้นปนน้ำตาของแม่ของกานต์ คิดดูซิ
ถึงขั้นร้องไห้กันเลยเชียวนะนั่น!
ในที่สุดคนทั้งคู่ก็พ่ายแพ้ต่อความรักของเรา
" พ่อกับแม่รักแกมากนะกานต์ เอาเถอะ
ถ้าแกยืนยันว่าแกได้เลือกแล้ว
พ่อก็จะไม่ห้ามแกอีกแกอยากจะทำอะไรก็ตามใจแกก็แล้วกัน
ชีวิตเป็นของแกนี่ เอ่อ...ว่าแต่ว่าแฟน "
พ่อของกานต์กลืนน้ำลายก่อนพูดต่ออย่างยากลำบาก
" แฟนของแกเนี่ย ชื่ออะไรนะ "
" ชื่อเล่นชื่อสุ ชื่อจริงชื่อสุรศักดิ์ค่ะ "
ฉันพยายามบีบเสียงให้เล็ก ๆ เพื่อให้ดูเหมือนผู้หญิงที่สุด
แต่เสียงที่ออกมาก็ยังแหบต่ำอยู่ดี...เฮ้อ!
Posted by : superman , Date : 2003-05-22 , Time : 19:58:27 , From IP : 172.29.1.224
|