ความคิดเห็นทั้งหมด : 2

กวีบทเก่า


   แต่ก่อนทุกครั้งทีไร ได้อ่านได้เห็นในบทกวี
แค่อ่านแล้วทิ้งมันไป ไม่เคยใยดีไม่ซึ้งชวนฝัน
ใจความนั้นก็มีแต่เรื่องเก่า คือความรักที่กลายเป็นเศร้า

อ่านไปก็งั้นๆ เรื่องราวที่ซ้ำๆ
อ่านไปยังขำ ซ้ำเติมเรื่องเก่า
ต้องมีคนสมหวัง ต้องมีคนชอกช้ำ
ไม่จำ ไม่ซึ้ง ไม่เกี่ยวกับเรา
จนวันที่เขาลืมเรา จู่จู่ ความเหงาก็เกิดมี
กลับเกิดลึกซึ้งในบทกวี ได้อ่านอีกที่น้ำตาจะไหล
ใจความนั้นก็มีแต่เรื่องเก่า คือความรักที่กลายเป็นเศร้า

** อ่านไปอย่างช้าๆ เรื่องราวคนช้ำๆ
แต่มันไม่ขำ เพราะเป็นตัวเรา
(ให้มันตอกย้ำ ซ้ำเติมใจเรา)
ไม่เคยจะนึกฝัน จะเจอเองสักครั้งกับความผิดหวัง
ต้องเจ็บต้องเหงา

เก็บความหมายทุกตอน เก็บอักษรทุกตัว
อยู่ในหัวใจเราเข้าไปข้างใน
ให้มันช้ำไปอีก ให้ช้ำเข้าไปให้มันสาแก่ใจ
ให้ช้ำกว่านี้

(ซ้ำ **)

ต้องเจ็บต้องช้ำ เป็นอย่างตัวเรา


Posted by : doctor K , Date : 2005-06-12 , Time : 21:21:36 , From IP : 172.29.7.41

ความคิดเห็นที่ : 1


   เพลงนี้คุ้นๆนะ เพลงกวีบทเก่าของ parodox นี่ อิอิ

Posted by : แฟนคลับดอกซ์ตัวจริง , E-mail : (pentium_girls@hotmail.com) ,
Date : 2005-06-13 , Time : 09:51:30 , From IP : 203.170.182.250

ความคิดเห็นที่ : 2


   ใครบอก original ของนูโวต่างหาก

Posted by : oops , Date : 2005-06-13 , Time : 14:07:56 , From IP : 172.29.3.122

ความเห็นจาก Social Network : Facebook


สงวนสิทธิ์การแสดงความคิดเห็นสำหรับ สมาชิกเท่านั้น
>>>>> Page loaded: 0.007 seconds. <<<<<