ความคิดเห็นทั้งหมด : 26

ชีวิตที่ไม่มีความสุขกับการไม่มีชีวิตอย่างไหนดีกว่ากัน


   คุณเคยผิดหวังไหม ความผิดหวังที่รุนแรงที่สุดในชีวิต ความเสียใจที่ทำให้โลกนี้ไม่น่าอยู่สำหรับคุณอีกต่อไป ใจจริงคุณอยากตายแต่ตายไม่ได้เพราะคุณยังมีหน้าที่ ภาระที่ต้องทำและรับผิดชอบ ใครมีวิธีปลงที่ได้ผลช่วยตอบทีเพราะพยายามมานานไม่ดีขึ้นเลย ส่วนสาเหตุของความผิดหวังเขากำลังไปสร้างความหวังใหม่ให้ชีวิตตัวเขาเอง สิ่งที่เสียใจที่สุดไม่ใช่เพรวะเสียตัวให้เขา เสียดายเวลาหรือเสียเขาให้คนอื่น แต่ผิดหวังว่าคนที่เรารักที่สุด ทุ่มเทให้มากที่สุดและเชื่อมั่นว่าเขาดี่ที่สุด ไม่เคยมองเห็นความรักที่เรามีให้มาเป็นสิบปี อยากให้น้องผู้หญิงทุกๆคนดูพี่ไว้เป็นตัวอย่าง ผู้ชายแม้แต่ดีเท่าดีขนาดไหน เราดีต่อเขาขนาดไหนก็ไม่มีความหมายเมื่อมีคนอื่นเข้ามา ยิ่งรักมากก็เจ็บมาก อย่ารักใครมากกว่าตัวเองมันทรมานจริงๆถ้าย้อนเวลากลับไปได้จะไม่รักใครเต็มร้อยอีกแล้ว

Posted by : broken heart woman , Date : 2004-09-05 , Time : 08:52:37 , From IP : 203.107.198.51

ความคิดเห็นที่ : 1


   ...ผมรู้สึกว่าการต้องเลือกอะไรสองอย่างซึ่งดูไม่เข้าท่าเท่าไรนักทั้งสองอย่าง....ดูเป็นทางออกที่ไม่ดี....บางทีมันมีทางออกหรือทางเลือกอะไรที่ดีกว่านี้....แต่คุณยังหาไม่พบ.....

.....ผมเคยผิดหวัง.....เคยเสียเวลาให้กับอะไรหลายๆอย่าง...แม้แต่ตอนนี้ผมเองก็ยังไม่มีความสุขใดๆเลย.....บางทียังรู้สึกเหมือนอยู่ไปวันๆ....เคยมีคนบอกผมว่า....วันๆที่อยู่ไปมีเพื่อหายใจทิ้งเท่านั้น...แต่ผมไม่เคยอยากจะตายหรอกนะครับ....เพราะเราทุกคนต้องตายอยู่แล้ว....เราจะรีบไปเพื่ออะไร?....ความตายไม่ได้พิสูจน์อะไร....ไม่ได้พิสูจน์ว่าเรารักใครจริง....ไม่ได้ก่อให้เกิดความรู้สึกผิดกับใครว่าเพราะแกทำให้ชั้นต้องตาย....และไม่ใช่ทางหนีปัญหา.....

....ตรงกันข้าม....มันคือการแสดงถึงความอ่อนแอ....และน่าสมเพชมากกว่า....เพียงแค่เพราะคนเฮงซวยสักคน....มีค่าพอที่จะตายให้อย่างงั้นหรือ?....ไม่หรอก....บางคนไม่มีค่าแม้แต่จะคิดถึงหรือเสียใจให้....ชีวิตที่อยู่อย่างดีของเราต่าง
หาก....เป็นการบ่งบอกได้อย่างดีว่าไอ้คนเฮงซวยสักคนไม่มีสิทธิใดๆที่จะมามีอิทธพลใดๆเหนือเราได้.....อาจจะเป็นการล้างแค้นที่ดีก็ได้....ที่เราจะแสดงให้ใครเห็นว่าเรามีชีวิตที่ดีแค่ไหน....แต่ผมไม่สนันสนุกเรื่องการล้างแค้นหรอกนะ....แต่การอยู่อย่างมีศักดิศรี....น่าจะดูดีกว่าตายอย่างไร้ค่า......

.......ส่วนทางออกของการอยู่อย่างไม่มีความสุข....มันขึ้นกับว่าเราตั้งความหมายของคำว่าความสุขของเราแค่ไหน....การมีครอบครัวทำให้เรารู้สึกว่ามีความสุขหรือเปล่า?....การอยู่คนเดียวแสดงว่าเราล้มเหลวและไร้ความสุขหรือเปล่า?....จริงๆแล้วเราเคยมองว่าเราต้องการอะไร....และถ้าเราไม่ได้มัน.....แสดงว่าไม่มีความสุขหรือไม่หละ?......บางทีถ้าเราหยุดคิดอะไรงี่เง่า.....พักสักพัก....แล้วถอยห่างๆออกมาดูอยู่ไกลๆถึงชีวิตที่ผ่านมา....เราอาจจะได้มุมมองหรือทางออกอื่นๆที่ดีกว่าก็ได้....การที่เราเสียใจมากๆ....ทำให้ความคิดเราแคบลง....และคิดอยู่แค่ว่าถ้าไม่มีไอ้นี่แล้วชั้นคงอยู่ไม่ได้....ซึ่งจริงๆแล้วไม่ใช่.....ความสุขจริงๆอยู่ที่เราคิดต่างหาก...ถ้าเรามองว่าอะไรสักอย่างในชีวิตบางอย่างเป็นสิ่งที่ดีบ้าง.....แม้แต่มันอาจจะดูไม่มีค่าเท่าไรนัก.....แต่นั่นอาจจะเป็นเพียงความสุขที่เรียบง่ายในชีวิตที่เราอาจจะพอแล้วก็ได้......

.....ผมเคยคิดถึงการนอนอยู่เฉยๆริมทะเลเงียบๆ...มีหนังสือดีๆสักเล่ม.....แค่นั้นผมก็ไม่ต้องการอะไรอีกแล้ว.....จะมีคนนอนอยู่ข้างๆหรือไม่....ไม่มีความหมายอะไรเลย.....แล้วคุณเคยคิดหาความหมายหรือความสุขให้ตัวเองจากชีวิตที่เรียบง่ายบ้างหรือเปล่า?......หรือมัวนั่งจมกับไอ้บ้าอะไรสักตัวที่ไม่มีค่าอะไร?......

......ผมรู้ว่าเรื่องพวกนี้มันทำใจได้ยาก....แต่เวลาที่ผ่านไปช่วยได้มาก....อย่างน้อยเวลาคิดถึงจุดเวลานี้....กับเวลาที่เกิดปัญหาขึ้น....ลองเปรียบเทียบดูก็ได้ว่าเวลานี้เราไม่เสียใจเท่าเวลานั้นหรอก....มันจะค่อยๆดีขึ้น....แต่กับบางคนมันใช้เวลามากเหลือเกิน....เพื่อนที่ดีที่สุดของผมคนนึงเคยบอกผมว่า...."คนเฮงซวยสักคนมีค่าพอที่จะทำให้ชีวิตของนายพังพินาศเชียวเหรอ? มันมีค่าและมีความสำคัญมากกว่าพ่อแม่นายตั้งแต่เมือไหรกัน?"......

.....ความเห็นของผมในกระดานข่าวแห่งนี้....มันมีผู้มองว่าออกจะเพี้ยนๆและค่อนข้างขวางโลกอยู่สักนิด.....เผื่อมันอาจจะมีประโยชน์อะไรกับคุณบ้าง.....ขอให้โชคดีครับ......



Posted by : Death , Date : 2004-09-05 , Time : 10:11:59 , From IP : 172.29.3.210

ความคิดเห็นที่ : 2


    เคยผิดหวัง เศร้าอย่างที่สุด เสียทุกอย่างแม้แต่ตัว มาแล้วให้กับผู้ชายคนหนึ่ง ซึ่งเราคิดว่ารักที่สุด ให้ได้ทุกอย่าง เป็นเวลาหลายๆปี แต่แล้วทุกอย่างก็พังทลายไป ตอนนั้นมีความคิดว่าจะอยู่ได้อย่างไร ไม่อยากหายใจด้วยซ้ำ แล้วก็นอนเฉยๆไม่กินข้าวปลา ไปสี่ห้าวัน แต่ไม่ได้ตีโพยตีพายให้ใครฟังว่า มันเศร้าเสียใจขนาดไหน นอนคิด นั่งคิด ถึงเรื่องที่ผ่านมาเหมือนคนผิดหวังทั่วไปคิด แต่ที่พยามอย่างที่สุดคือ คิดถึงตนเอง คิดถึงคุณพ่อคุณแม่ที่เลี้ยงดูเรามา กว่าจะถึงวันนี้ คนที่มีค่าที่สุดกับเรา ถ้าเราเป็นอะไรไป หรือมัวแต่จมอยู่กับอดีตก็ไม่ทำให้ชีวิตเราดีขึ้น อนาคตข้างหน้าต่างหากที่เราต้องมุ่งไป ไม่ใช่เพียงวันเดียวที่จะทำใจได้ หรืออาการดีขึ้น ต้องเยียวยากันเป็นปีๆ ตอนนี้มันก็ยังเจ็บแปล๊บๆที่นึกถึง แต่เราก็คิดว่าอดีตสอนใจเรา ทุกวันนี้ก็ดำเนินชีวิตปกติ ร่าเริงแจ่มใส เหมือนเดิม ดดีตก็พยามยามฝังไปลึกๆ มองข้างหน้าดีกว่า แล้วอีกอย่างผู้ชายก็ไม่ได้มีคนเดียวหรอกที่เหมาะสมกับเรา เค้าไม่มีวาสนาได้ผู้หญิงดีๆอย่างคุณไปเคียงข้างตะหากล่ะ ในเมื่อเค้าไม่เห็นค่าอะไร ก็ไม่เห็นต้องแคร์เลย อยู่เพื่อคนที่รักเราดีกว่า
ขอเป็นกำลังใจให้คุณทำใจได้เข้มแข็งได้เร็ววันนะคะ และเปิดโอกาสให้ตัวเองถ้ามีใครเข้ามาในชีวิต คุณอาจจะคิดว่า แหมเสียดายรู้งี้เปิดโอกาสให้ตัวเองตั้งนานแล้วไม่น่าเสียเวลาอยู่กับคนนั้นเลย โชคดีนะคะ



Posted by : นา นา , Date : 2004-09-05 , Time : 10:53:13 , From IP : 172.29.1.146

ความคิดเห็นที่ : 3


   ค้นหาตัวเองให้เจอ...
รู้จักตัวเองอย่างแท้จริง...
เข้าใจในตัวเองให้มากที่สุด...
มองโลกอย่างกลาง ๆ ...
มีความเมตาต่อผู้ที่ด้อยกว่า..
ไม่เบียดเบียนต่อผู้อื่น...
ยอมรับความจริงที่เกิดขึ้น...
ทำในสิ่งที่ตัวเองคิดแล้วว่าดีที่สุด มีความสุขที่สุด...
เพียงแค่นี้ชีวิตก็น่าจะสดชื่นขึ้นแล้วละ...

Posted by : UNLIMIT , Date : 2004-09-05 , Time : 10:56:25 , From IP : 203.156.47.29

ความคิดเห็นที่ : 4


   ผมว่าความรักมันเป็นเหมือนสารเสพติดนะครับพยายามเลิกสิครับเลิกสารเสพติดซะ รู้ครับว่าหักดิบไม่ได้แต่ถ้าไม่เลิกเสพมัน เราก็จะแย่นะ

Posted by : i will go pataya , Date : 2004-09-05 , Time : 12:23:26 , From IP : 172.29.2.171

ความคิดเห็นที่ : 5


   เคยหลายต่อหลายครั้งเหมือนกันค่ะที่ผิดหวังมากๆจนเห็นว่าทุกอย่างมันน่าเบื่อไปหมด แต่ไม่ใช่ในแง่ของความรักค่ะ

แต่ถ้าเราสามารถทำใจและผ่านช่วงเวลานั้นมาได้........ก็ทำให้รู้สึกว่าตัวเองเป็นผู้ใหญ่ขึ้นมาก และทำให้รู้สึกถึงความมีค่าของการมีชีวิต

เวลาเรากลุ้มใจมากๆ ผิดหวัง.....
ถ้าเราหมกมุ่นอยู่กับตัวเอง ความเครียด..... ความกลุ้มใจ....... ความเศร้า.....
เหมือนจะยิ่งทวีคูณ

ลองเอาใจตัวเองออกมาข้างนอก แล้วคิดดูว่า ถ้าเพื่อนเราเจออย่างนี้ เราจะแนะนำเพื่อนอย่างไร เหมือนเป็นการมองปัญหา แล้วคิดอย่าง ไม่มี emotion ของตัวเองเข้ามาเกี่ยวข้อง บางครั้งอาจจะทำให้มองอะไรได้ดีขึ้นก็ได้ค่ะ

ชีวิต........ถ้าราบรื่นตลอดก็น่าเบื่อแย่เลยใช่มั้ยคะ ^_^

Posted by : แคน อิสรงค์ , Date : 2004-09-05 , Time : 12:31:11 , From IP : 172.29.5.105

ความคิดเห็นที่ : 6


   อาจจะไม่เกี่ยวโดยตรงนะครับ แต่คล้ายๆกัน

ผมมีโอกาสพบสุภาพสตรีประมาณสามร้อยกว่าคนที่มีความทุกข์ (หรือเคยมีความทุกข์) อย่างยิ่งยวด ไม่ใช่เพราะว่าอกหักนะครับ แต่หมอบอกพวกเธอว่าเธอเป็นมะเร็งเต้านม ระยะต่างๆตั้งแต่เริ่มต้นจนไปถึงขนาดที่ต้องให้เคมีบำบัด ปฏกิริยาตอนแรกคล้ายๆกับที่มีคนว่ามา ตั้งแต่โกรธ ปฏิเสธ และต่อมาก็เป็นความไม่มั่นใจ การขาดความสามารถในการควบคุมชีวิต การต้องมีชีวิตอยู่กับความไม่แน่นอน ทุกครั้งที่เจาะเลือด ทุกครั้งที่ X-ray ทุกครั้งที่คลำตุ่มไตเม็ดอะไรตามผิวหนังว่าโรคร้ายกลับมาอีกหรือเปล่า

แต่สุภาพสตรีกลุ่มนี้และอีกจำนวนมากทั่วโลก เปลี่ยนความกลัว ความโกรธ ความสูญเสีย self การสูญเสียอวัยวะหนึ่งที่เป็นสัญญลักษณ์ของสตรีไปได้ ด้วยการตั้งความหมาย ตั้งความมั่นใจว่าอะไรคือการมีชีวิตที่ดีที่สุดต่อตนเองและต่อผู้อื่น เธอได้ยอมรับความจริงของสิ่งที่เกิดขึ้น รับทราบว่า "อะไร" คือสิ่งที่เหลืออยู่ และข้อสำคัญอะไรคือสิ่งที่พวกเธอสามารถทำได้จากการที่ยังมีชีวิตอยู่ จดนี้เป็นจุดเริ่มต้นที่ทำให้เกิดความแข็งแกร่ง ความเข้าใจในชีวิต และกลายมาเป็นความปราถนาที่จะช่วยให้คนอื่นที่มีประสบการณ์คล้ายๆกันได้ผ่านพ้นช่วงวิกฤตินั้นมาได้เหมือนกัน

ทุกข์ของเราในขณะที่เราเผชิญอยู่มันจะดูยิ่งใหญ่เหนือสิ่งอื่นใด แต่การที่เราได้รับทราบว่าจริงๆแล้วยังมีปัญหาที่หนักหนาสาหัสอีกมากมาย และยังมีคนที่สามารถสู้กับปัญหานั้นๆ สู้ได้มากพอที่จะเป็นผู้นำให้คนอื่นอีกซะด้วยซ้ำ ความรู้ ตระหนักเหล่านี้บางทีก็ช่วยได้ในการสร้างกำลังใจ และพร้อมที่จะเดินออกไปสู่สังคม และยังชีวิตตามปกติได้อีกครั้ง



Posted by : Phoenix , Date : 2004-09-05 , Time : 12:56:08 , From IP : 172.29.3.220

ความคิดเห็นที่ : 7


   
ดูคุณเศ้ราและเสียใจมาก
ส่วนหนึ่งคุณต้องเข้มแข็งนะคะ ไม่ใช่มีเพียงคุณคนเดียวที่ผิดหวังเพราะความรัก มันเป็นเรื่องธรรมดา ที่มีสุข และทุกข์ ทุกอย่างคงต้องมีขาว และดำคู่กัน เข้มแข็มไว้

เดินออกมาดูข้างนอกซิ มีใครบ้างไม่เคยผิดหวัง มีคนอีกหลายคนที่มีความทุกข์ พรุ่งนี้จะกินกับอะไรถ้าวันนี้ไม่ทำงาน พรุ่งนี้ลูกจะเรียนยังไงถ้าแม่ไม่สบาย

คุณยังโชคดีกว่าเขาเยอะ ที่ทุกข์เพราะนำตัวคุณเองไปผูกกับคนแปลกหน้าคนนึงซึ่งคุณรู้จักน้อยกว่าพ่อแม่ของคุณอีกอีกอย่างหนึ่ง
คนเราอาจมีหลายองศา หลายมุม ที่เราอาจมองไม่เห็นในตอนแรก

หรือเป็นไปได้ไม๊ว่า
เขาที่ฉันรักอาจไม่ใช่ตัวตนจริงของเขา และฉันที่เขารัก อาจไม่ใช่ตัวตนที่แท้จริงของฉัน

เข้มแข็งไว้นะ โลกนี้ยังมีอะไรอีกมากที่ต้องเรียนรุ้

รักและปราถนาดี soybean med 24

Posted by : soybean , Date : 2004-09-05 , Time : 13:20:16 , From IP : ppp-203.144.235.148.

ความคิดเห็นที่ : 8


   "ผมมัน ..เ-หี้-ย.." เธอบอกผมอย่างนั้น

Posted by : เม็ด 26 , Date : 2004-09-05 , Time : 16:06:28 , From IP : 172.29.3.138

ความคิดเห็นที่ : 9


   เห็นใจค่ะ..เคยผ่านช่วงเวลานั้นมาเหมือนกัน..เข้มแข็งนะคะ ร้องให้เลยถ้าอยากร้อง เล่าให้ใครสักคนฟังก็ดี แต่ถ้าไม่มีใครที่ไว้ใจก็ไม่เป็นไรหรอกค่ะ มาระบายในนี้ก็ได้..เสียใจให้พอ..แต่ขอให้มีสติทุกขณะ..ช่วงแรกๆ คงยังตัดใจไม่ได้ แต่เวลาคือเครื่องเยียวยาที่ดีที่สุด..ขอให้เห็นคุณค่าของตัวเอง..คุณไม่ได้สูญเสียเขา เขาต่างหากที่สูญเสียคุณ..เราใช้ประโยคนี้บอกตัวเองอยู่บ่อยๆเหมือนกัน..แล้วทุกอย่างจะดีขึ้น..อย่าลืมว่าโลกนี้ไม่ได้มีคุณคนเดียวที่เจ็บปวด..และคุณมีคุณค่าเสมอ..

Posted by : ann , Date : 2004-09-05 , Time : 17:19:19 , From IP : 172.29.3.215

ความคิดเห็นที่ : 10


    บอกคนอื่นได้นะว่า อย่ารักใครมากกว่าตัวเอง เห็นไหมเป็นความคิดที่เข้าท่าแล้วนะ เค้ากำลังไปเริ่มต้นใหม่กะชีวิตใหม่สาวคนใหม่ใช่ป่ะ เราก้นี่เลยมีชีวิตใหม่ถึงแม้ว่าเราอาจจะปวดร้าวซักหน่อยก้ตามเถอะ แต่เราก้มีชีวิตของเราเองได้ พ่อแม่เราให้มา อย่าลืมสิ เมื่อเวลาผ่านไปปัญหาก็จะเล้กลง....;]อย่ารักใครมากกว่าตัวเราเองและก็ไม่รักตัวเองจนทำตัวเดือดร้อนใคร

Posted by : ?? , E-mail : (ที่คิดได้ก็ดีแล้วนนี่) ,
Date : 2004-09-05 , Time : 18:31:00 , From IP : 172.29.3.176

ความคิดเห็นที่ : 11


   โธ่นึกว่าเรื่องอะไร ความรัก
เดี๋ยวปีหน้าก็ลืม

อีกห้าปียายนั้นเป็นป้า
ขี้คร้านเอ็งจะมองแต่เด็ก18-20

Posted by : อยู่ไปเหอะ , Date : 2004-09-06 , Time : 00:31:21 , From IP : 172.29.3.198

ความคิดเห็นที่ : 12


    ขณะนี้คุณไม่ต้องทำอะไรทั้งนั้น เวลาจะช่วยเยียวยาใจคุณเอง เชื่อเถอะ!
ถามตัวเองทีละคำถาม
- ตัวเองกับเขาคุณรักใครมากกว่ากัน
- ในเมื่อเขาเกลียดคุณ คุณยังรักเขาอีกหรือ
- ในเมื่อเขา-ห-ขนาดนั้นคุณยังจะเอาทำพันธุ์อีกหรือ

คำถามพวกนี้พี่เคยใช้ได้ผลมาแล้ว พี่คิดว่าพี่หนักกว่าคุณหลายเท่า คบกันมาเป็นสิบปี ตั้งแต่สมัยเรียน พ่อแม่ญาติพี่น้องเพื่อนฝูงรู้หมด เรียนจบต่างคนต่างมีงานทำ แต่งงาน แค่ 2 ปี เขามีคนอื่น พี่ให้โอกาสเขา 1 ปี เขาเคลียตังเองไม่ได้ พี่ตัดสินใจยุติชีวิตสมรส ไล่ออกจากบ้านไปเลย เขาตามง้อ 5 ปี ไม่สำเร็จ จากวันนั้นจนถึงวันนี้ 10 ปีกว่า คาถาประจำใจคือ พี่ไม่เอาคนพันธุ์-ห-มาทำพันธุ์ จนถึงขณะนี้ ถ้าพี่เดินสวนทางกันพี่จะเห็นเขาเป็นสุนัขขี้เรื้อนตัวหนึ่ง เขาไม่มีค่าพอที่จะหันไปมอง ถ้าเขาถูกรถชนอยู่ข้างถนน พี่จะถ่มน้ำลายรดแล้วเดินผ่านไป

คุณทำได้อย่างพี่ไหมล่ะ !!!






Posted by : ยูริ , Date : 2004-09-06 , Time : 09:50:30 , From IP : 172.29.3.209

ความคิดเห็นที่ : 13


   มีคนเคยบอกเราว่า ถ้ากลัวที่จะต้องอยู่คนเดียว ก็หัดเรียนรุ้ที่จะเป็นเพื่อนกับตัวเอง เราลองมาแล้ว พบว่า มันใช้ได้ดีทีเดียว
กับการไม่ต้อง Depend on ใครๆ และมีเวลาที่ได้อยู่คนเดียวมากขึ้น ก็จะได้สำรวจตัวเองได้กระจ่างขึ้น แล้วในที่สุดก็ได้รู้จักตัวเองดีขึ้น
"when you know who you are,life is gonna be easy!!"
ลองดู อย่างน้อยก็สักพัก

Posted by : Hestia , Date : 2004-09-06 , Time : 11:13:55 , From IP : 172.29.2.181

ความคิดเห็นที่ : 14


   ทุกคนที่เข้ามาแสดงความคิดเห็นน่ารักมาก ไม่เคยคิดว่ากระดานข่าวนี้จะมีประโยชน์อะไร นอกจากอ่านเล่นๆ แต่ ณ วันนี้ที่ไม่มีใคร คนที่เราอยากไปร้องไห้ด้วย อยากซบหน้าลงกับอกเขาบอกเขาว่ามีคนทำให้เราเสียใจแต่มันคงเป็นไปไม่ได้เพราะคนๆนั้นคือตัวเขาเอง อาจดูไร้สาระและน้ำเน่าแต่การได้ระบายกับคนที่เราไม่รู้จักและคงไม่รู้จักเรา มันสามารถพูดทุกอย่างได้โดยไม่อายและ มันยังดีกว่านั่งร้องไห้อยู่คนเดียว แม้แต่แม่เราก็ไม่อยากบอกเพราะเราไม่เคยแสดงความอ่อนแอให้แม่เห็นเลย และแม่ก็รู้ว่าเรารักคนๆนี้มากแค่ไหน เราคิดว่าแม่คงเสียใจมากถ้ามารับรู้ความเสียใจของเราในวันนี้ที่เรายังอ่อนแอเหลือเกิน ความจริงเราไม่โกรธเขาเลย ไม่เกลียดด้วย เราไม่เคยเกลียดใครเลยในชีวิต หากต้องมาเกลียดคนที่เรารักที่สุดก็ยิ่งทำไม่ได้หรอก การได้รู้ว่าเคยมีคนมากมายที่ผ่านจุดนี้ไปได้แล้วรู้สึกชื่นชมจากใจจริง แม้ว่าตอนนี้น้ำตายังไม่หยุดไหลเลย แต่มาคิดดูก็ดีขึ้นกว่าเมื่อวาน เมื่อวานซืน หรือสองเดือนที่ผ่านมา ตอนนี้พยายามคิดว่าเราจะทำเพื่อคนที่เรารักเป็นครั้งสุดท้าย คือให้เขาได้ทำในสิ่งที่เขาต้องการ ในสิ่งที่เขาจะมีความสุข เพราะถ้าเขามีความสุขเราก็ควรจะมีความสุขด้วย ทุกครั้งที่คิดได้อย่างนี้เราก็รู้สึกดีขึ้นและเต็มใจที่จะอวยพรให้ความรักครั้งใหม่ของเขาเป็นไปด้วยดีอย่างจริงใจ แต่พอคิดว่าเขาทิ้งเราก็เสียใจขึ้นมาอีกและอยากด่าว่าเขากับผู้หญิงคนใหม่ด้วย เราจะเป็นบ้าหรือเปล่า ครบ criteria for diagnosis หรือยังไม่รู้ ขอบคุณอีกครั้งสำหรับความมีน้ำใจจากคนไม่คุ้นเคย

Posted by : เจ้าของกระทู้ , Date : 2004-09-06 , Time : 12:33:31 , From IP : 203.107.195.69

ความคิดเห็นที่ : 15


   ยูริ ซู๊ดยอด

Posted by : ไม่ได้โม้ , Date : 2004-09-06 , Time : 15:07:04 , From IP : 172.29.3.227

ความคิดเห็นที่ : 16


    ดูเหมือนผู้ตั้งกระทู้จะหดหู่และเบื่อโลกพอสมควร
ทุกข์ อนิจจัง อนัตตา
ทุกอย่างในโลกล้วนแล้วแต่ทุกข์ เวลาที่เรามีความสุข คือเวลาที่ทุกข์น้อยต่างหากครับ
และมันก็ไม่ได้คงที่ตลอดเวลา คือ มันจะมีการเกิดดับตลอดเวลา สังเกตให้ดีๆครับ
แนะนำว่า หากมีเวลา ให้ลองเข้าไป www.larndham.net ในนั้นมีประสบการณ์มากมายจากผู้คนหลากหลาย เข้าไปแล้วจะรู้ว่าที่เราทุกข์อยู่นั้นมัน
ไร้สาระมากทีเดียว
อย่าไปยึดติดมันครับ ได้มาก็ต้องเสียไป ไม่มีอะไรที่ไม่เปลี่ยนแปลง

Posted by : ร่วมด้วยช่วยกัน , Date : 2004-09-06 , Time : 16:08:33 , From IP : 172.29.1.181

ความคิดเห็นที่ : 17


   ถ้ามันสมควรโกรธ แล้วเรามีความโกรธอยู่ แต่เราไม่พยายามแสดงความโกรธนั้นออกมา พลังความโกรธมันจะยังคงอยู่กับตัวเรา แล้วมันจะย้อนสะท้อนลงกับสู่ตัวเรา ทำร้ายเรา กลายเป็นโกรธตนเอง โทษตนเองรู้สึกตนเองไม่ดี ไม่มีค่า สิ่งนี้แหละน่ากลัว ทำร้ายตนเองเอาได้ง่ายๆ ถ้ามีความรูสึกแบบนี้มานานมากพอแล้วต้องหาทางเอามันออกก่อนที่selfคุณจะทนทานมันไม่ได้ แล้วทำร้ายตนเองสำเร็จหาทางออกให้สำเร็จนะ ต้องอยู่ให้รอดจ้า เอาใจช่วยมากๆนะ

Posted by : pisces , Date : 2004-09-06 , Time : 19:14:23 , From IP : 172.29.3.196

ความคิดเห็นที่ : 18


   ไม่แปลกหรอกค่ะถ้าขณะหนึ่งคุณจะรู้สึกดีขึ้น...แต่สักพักก็รู้สึกแย่ลงไปอีก
ไม่เป็นไรหรอกค่ะ...มันจะวนเวียนเป็นวัฏจักรอยู่อย่างนี้ไปสักพัก..
จะนานแค่ไหนก็ขึ้นอยู่กับความเข้มแข็งของคุณ...แต่เชื่อเถอะค่ะ..
คุณจะค่อยๆรู้สึกดีขึ้น..อย่าไปคิดเสียดายวันเวลาเก่าๆ อย่าให้เวลาตัวเองให้จมอยู่กับเรื่องราวที่ผ่านมา...รู้ค่ะว่ามันเจ็บ และทรมานขนาดไหน...แต่มันก็ผ่านไปได้จริงๆ...ไม่ต้องเกลียดเขาหรอก...ปล่อยเขาไป..ความเกลียดมันจะทำร้ายเราเองเปล่าๆ...เป็นกำลังใจให้คุณจากใจจริงค่ะ

Posted by : ann , Date : 2004-09-06 , Time : 19:38:41 , From IP : 172.29.3.210

ความคิดเห็นที่ : 19


    ทำไมไม่ลองมองคนที่เขาแย่กว่าเราล่ะคะ ออกไปดูคนพิการ ดูคนแก่ๆ สู้ชีวิตใน TV ดูเขายังดิ้นรนที่จะอยู่ ดูสุนัขขี้เรื้อนแทบตายยังไม่คิดฆ่าตัวตาย หรือทรมานตัวเองเลย เรายังมีอะไรดีๆ ยังมีอะไรมากกว่าหลายๆ คนมี ยังมีคนอื่นที่รักเรา ลองมองไปรอบๆตัวดูสิคะ อย่างน้อยก็ยังมีคนอีก 2 คนที่รักเรา ซึ่งเวลาที่เรามีความสุขกับคนบางคน เรากลับลืมคน 2 คนนี้ไป กลับไปหาคนที่รักเรา...กลับไปหาพ่อกับแม่สิคะ อ้อมกอดของท่านยังอุ่นเสมอ ยังพร้อมที่จะทุกข์ไปกับเรา ชีวิตที่เหลืออยู่ทำไมไม่ลองทำอะไรให้ท่านบ้าง ถามตัวเองว่าให้ท่านมากพอแล้วหรือกับสิ่งที่ท่านให้คุณ
เวลาเป็นสิ่งมีค่า ชีวิตคนเราสั้นจะตาย มีอะไรที่อยากทำแล้วยังไม่ได้ทำอีกตั้งเยอะ จะมัวเสียเวลาที่มีค่าไปกับคนๆ เดียวทำไม เราไม่ได้เกิดมาจากท้องเขา เขาไม่ได้ลำบากเลี้ยงเรามาจนโต ควรแล้วหรือที่เราจะเสียใจให้เขามากมายขนาดนั้น ลองคิดว่าถ้าเอาชนะใจตัวเองแค่นี้ไม่ได้ก็ไม่ต้องคิดจะชนะใครแล้ว
แล้วก็จงให้อภัยเขาเถอะค่ะ ทำบุญให้เขาเยอะๆ จะได้หมดเวรหมดกรรมกัน ภึงไม่จากกันวันนี้ ยังไงซักวันก็ต้องจากกัน จะเร็วจะช้า จะจากในรูปแบบไหน อย่าไปยึดมั่นถือมั่นเลยค่ะ
ขอให้มีความสุขกับชีวิต ใช้ชีวิตให้คุ้มค่า ทำที่อยากทำที่ยังไม่ได้ทำ (ที่ไม่เดือดร้อนใคร) อย่างน้อยก็ทำเพื่อคนที่รักเรา หลังพายุฝน ท้องฟ้ามักจะสดใส ขอเป็นกำลังใจให้ผ่านวิกฤตนี้ไปไวๆ นะคะ



Posted by : Aphrodite , Date : 2004-09-06 , Time : 21:00:30 , From IP : 172.29.1.254

ความคิดเห็นที่ : 20


   ถ้าผมเดินไปถามคน 10 คนว่าผมจะมีความสุขในชีวิตอีกมั้ย แล้วเค้าตอบว่า ไม่

ผมจะเลือกไม่มีชีวิตดีกว่า

Posted by : เหอๆๆ , Date : 2004-09-08 , Time : 22:46:08 , From IP : wwwtrh.moph.go.th

ความคิดเห็นที่ : 21


   ชักสงสัยแล้วสิว่า จะเป็นเรื่องของคนกันเอง ต้องเป็นหมอเรานี่แหละ ใช่ไหมคร้าบ คู่ไหนหนอ????

Posted by : สงสัย , Date : 2004-09-09 , Time : 21:24:18 , From IP : 172.29.3.205

ความคิดเห็นที่ : 22


   ไร้ชีวิตไร้โอกาศ ถ้าหาโอกาศไม่ได้ ก็ลองปรึกษาผุ้รู้ดูซิ

Posted by : Jua , Date : 2004-09-10 , Time : 21:50:05 , From IP : 202.5.89.173.rev-ip.

ความคิดเห็นที่ : 23


   ทุกอย่างมีด้านมืด ก็ต้องมีด้านสว่าง ขึ้นกับคุณอยากมองด้านไหน
มองให้รอบ แล้วคุณจะเข้าใจธรรมชาติของมนุษย์มากขึ้นครับ
ขอเป็นกำลังใจให้ .สติ. กลับมาอยู่กับคุณ โดยเร็ว

Posted by : always look on the bright side , Date : 2004-09-12 , Time : 11:39:16 , From IP : 203.156.190.37

ความคิดเห็นที่ : 24


   เราก็คิดว่าตัวเองก็ผ่านช่วงเวลาที่เคยแย่นะ
แต่ในความมืดมันก็ต้องมีความสว่างล่ะนะ
เราได้ที่ปรึกษาคนหนึ่งซึ่งดีมาก
เราอาจเสียคนรักที่เฮงซวยของเราไปแต่ได้รู้จักคนใหม่ที่ดีกว่ามาแทน
คิดแล้วคุ้ม

Posted by : like you , Date : 2004-09-12 , Time : 17:10:16 , From IP : 172.29.1.183

ความคิดเห็นที่ : 25


   มีชีวิตอยู่ทุกวันนี้เพื่อเขาหรือ
....
เขาให้ชีวิตเรามาหรือ
.....
เขาเป็นห่วงเป็นใยเรามากที่สุดหรือ
...
เขาเป็นทุกข์มั๊ยเมื่อเรามีทุกข์
...
ถ้าคุณยังมีพ่อและแมที่คอยห่วงใยคุณ
หรือใครก็ตาม
ที่คุณอาจจะยังมองไม่เห็นตอนนี้

ตอบตัวเองให้ได้ก่อน

อยากให้อ่านเรื่องความรักคือหนังสือ

บางทีคุณอาจจะยังไม่เจอหนังสือที่ถูกใจก็ได้นะ

เคียดแค้นไปก็เปล่าประโยชน์
เขาไม่ได้มาทุกข์ไปกับคุณนะ
อภัยคิดซะว่าเขาได้พลาดสิ่งที่ดีที่สุดในชีวิตของเขาไปแล้ว

Posted by : เหงา , Date : 2004-09-21 , Time : 22:27:57 , From IP : 172.29.3.216

ความคิดเห็นที่ : 26


   ขณะนี้ยังไม่ถึงกับเลิกหรอกค่ะ แต่การกระทำนั้นบอกเลิกเราไปอย่างไม่มีเยื่อใยสักนิดเดียว ความผูกพันธ์ที่มีกันมาตั้งหลายปีดูเหมือนมันจะไรค่าไปทันที เค้าไม่เห็นความสำคัญของเรา ทั้งที เราให้ความสำคัญกับ เค้า ไปเต็มร้อยเลยก็ว่าได้
สำหรับตอนนี้ก็ทำใจอยู่ทำใจมานานแล้ว แต่ก็ยังตัดใจไม่ได้เลย โลกมันก็ดูมืดๆๆ
สิ่งที่เสียดายที่สุด คือ เวลา ตั้งหลายปี แต่ก็ย้อนกลับไปทำอะไรไม่ได้แล้ว ฉันจะพยายามเดินต่อไปข้างหน้าอย่างเข้มแข็งที่สุด

Posted by : เจ็บเหมือนกัน , Date : 2004-09-29 , Time : 13:19:44 , From IP : 203.150.217.115

ความเห็นจาก Social Network : Facebook


สงวนสิทธิ์การแสดงความคิดเห็นสำหรับ สมาชิกเท่านั้น
>>>>> Page loaded: 0.007 seconds. <<<<<