เล็กหรือใหญ่ก็คือชีวิต
เล็กหรือใหญ่ก็คือ ชีวิต
ที่เมือง หยางโจว มณฑล เจียงซู มีชายผู้หนึ่งชื่อ โจ้ว ซื่อ ลิ่ว ชอบทำสวนปลูกต้นไม้ แต่เขามีนิสัยชอบฆ่าสัตว์เป็นประจำ
วันหนึ่งขณะที่คนสวนกำลังขุดดินเพื่อปลูกต้นไม้ ก็เจอรังมดใต้ดินเป็นโพรงใหญ่ โจ้วซื่อลิ่วจึงสั่งให้คนใช้กลับไปเอาน้ำร้อนจากบ้านมาเทราดลงในหลุม น่าสงสาร
มดมากมายถูกน้ำร้อนลวกตายจนหมดรัง แล้วเขาก็สั่งคนงานให้ปลูกต้นไม้ทับลงไป
อีกหนึ่งปีต่อมา บ่ายวันนั้นหลังจากที่ โจ้วซื่อลิ่ว คุมงานปลูกต้นไม้ในสวนเสร็จ ก็ถอดเสื้อนั่งพักเหนื่อยแล้วเผลอหลับไป เขาฝันว่ามีมดมากมายไต่ขึ้นมาบนตัวของเขา โจ้วซื่อลิ่วตกใจตื่นขึ้น ก็พบว่าทั้งเนื้อทั้งตัวมีจุดสีแดงเต็มไปหมด เขารู้สึกเจ็บๆคันๆทั่วร่างกาย
ในเวลาต่อมา จุดแดงบนตัวของเขาก็พองเป็นตุ่มน้ำใสๆ พอแตกก็มีมดเล็กๆไต่ออกมา มันกัดกินเนื้อของเขาจนทั่วทั้งตัว โจ้วซื่อลิ่วดิ้นทรมานกระสับกระส่ายอยู่หลายวันจนกระทั่งสิ้นใจตาย
มดทั้งหลาย แม้ตัวจะเล็กกระจิ๊ดริด
แต่เขาก็มีชีวิต
เขาก็มีความรู้สึก
เขาก็กลัวตาย
เหมือนคนเราทุกอย่าง
ขอเชิญทุกๆท่าน ใคร่ครวญให้จิตเมตตาที่แท้จริง ปรากฏออกมาเถิด.
(คัดจากเรื่อง เล็กหรือใหญ่ก็คือ ชีวิต จากหนังสือ นิทานปล่อยสัตว์ เล่ม 3, อ.หลิว ไอ่ เหลียน แปล, รัศมีธรรม เรียบเรียง, บริษัท ธีรสาส์น พับลิชเชอร์ จำกัด, หน้า 17-19)
Posted by : เรื่องสั้นจรรโลงใจ , Date : 2004-08-18 , Time : 15:06:17 , From IP : l225ppp086.ksc.net.t
|