สาวน้อยร้อยชั่ง
ดอกเตอร์หนุ่มทางการศึกษาคนหนึ่งว่าจ้างเรือโดยสารให้ไปส่งข้ามฝาก
เมื่อเรือเริ่มเคลื่อนออก
จากฝั่ง ลุงแก่ๆซึ่งเป็นคนแจวเรือก็เป็นฝ่ายชวนคุย
"ดูท่าทางของหลานแล้วคงจะเรียนมาสูงสินะ
เพราะหอบหนังสือกองโตและใส่แว่นหนาทีเดียว"
" ผมจบปริญยาเอกจากเมืองนอกมาครับ
และตอนนี้กำลังทำหน้าที่วางแผนการศึกษาให้กับประเทศไทย
ของเรา"
ดอกเตอร์หนุ่มตอบในขณะที่ลุงแสดงสีหน้าชื่นชมและรู้สึกเคารพนับถือ ในวิชาความรู้ของชายหนุ่มที่นั่งอยู่ตรงข้าม
" พวกชาวบ้านอย่างลุงคงโง่มากเมื่อเทียบกับหลาน
ว่าแต่พวกคนที่เรียนกันสูงๆและใช้เวลาเรียนตั้งห
ลายปีอย่างหลานน่ะ
เขาเรียนอะไรกันบ้างเหรอ "
"มันตอบยากนะลุง เอาอย่างนี้ละกัน ลุงเคยเรียนวิชาปรัชญาการศึกษาไหม"
"ลุงไม่รู้หรอกว่าวิชาปรัชญาการศึกษาน่ะมันคืออะไร"
"โอ........นี่แสดงว่าชีวิตของลุงได้หมดไปครึ่งหนึ่งแล้ว"
ดอกเตอร์หนุ่มอุทาน เขาไม่คิดว่าะได้ยินคำตอบแบบนี้
"ลุงเคยเรียนประวัติศาสตร์สากลไหม"
"ไม่เคย ลุงรู้จักแต่ประวัติหมู่บ้านของตนเอง"
"โอ........ชีวิตของลุงเหลือเพียงครึ่งหนึ่งของครึ่งเท่านั้น"
ดอกเตอร์หนุ่มอุทานอีกเป็นคำรบสอง ยังผลให้สีหน้าของลุงเริ่มสลดลง
เพราะรู้ว่าตัวเองช่างด้อยค่า
เหลือเกินเมื่อเปรียบเทียบกับดอกเตอร์หนุ่ม
"ถ้าอย่างนั้นลุงเคยเรียนวิชาฟิสิกส์ เคมี ชีวะ ไหม? "
"ลุงก็ไม่รุ้จักเหมือนกันแหละ"
ลุงรุ้สึกอายที่จะตอบ
" ลุงเคยเรียนแต่วิชาทำไร่ไถนาแจวเรือจ้าง
และดูความเปลี่ยนแปลงของลมฟ้าอากาศ"
"โอ.........ชีวิตของลุงเหลืออยุ่เพียงเศษเสี้ยวเท่านั้น"
ดอกเตอร์หนุ่มส่ายหัวกับคำตอบที่ได้รับ
ท้องฟ้าเริ่มมืดครึ้มในขณะที่เรืออยุ่กลางแม่น้ำ เสียงกรีดร้อง
ของกระแสลมบอกให้ลุงรู้ว่าพายุฝนกำลังมา
ลำเรือถูกซัดให้โคลงเคลงไปตามกระแสคลื่นเริ่มรุนแรงมาก
ขึ้นๆ ดอกเตอร์หนุ่มรู้สึกกลัวขึ้นมาในส่วนลึกของจิตใจ
"หลานเคยเรียนวิชาว่ายน้ำไหม?"
คำถามของลุงบอกให้รู้ว่าอะไรกำลังจะเกิดขึ้น
"ผมไม่เคยเรียนเลยครับ"
ดอกเตอร์หนุ่มตอบด้วยสีหน้าซีดเผือด
"หลานเอ๋ย...........ชีวิตของหลานได้หมดลงจนไม่เหลืออะไรเลย "
Posted by : นิทานแห่งความอับจนของการศึกษา , Date : 2003-04-21 , Time : 12:08:57 , From IP : 172.29.2.178
|