ความคิดเห็นทั้งหมด : 17

ส่งเสียงกันหน่อยพวกเรา (ระดับปฏิบัติการ)


   เป็นเวลานานเท่าไรแล้วที่ไม่ขึ้นค่าเวรเลย ทั้งๆที่ค่าครองชีพในปัจจุบันนี้สูงมาก การขึ้นเงินเดือนของข้าราชการก็น้อยเป็นปกติอยู่แล้ว ถ้าเปรียบเทียบค่าเวรที่ รพ. มอ กับรพ.ของกระทรวงสาธารณสุขแล้ว น้อยกว่าประมาณครึ่งหนึ่ง
การเลื่อนขั้น เลื่อนซีของน้องๆนะจะกักจะกันไปถึงไหน ไม่ใช้เงินเองซะหน่อย เห็นแก่ตัวที่สุด พยาบาลกระทรวงรุ่นเดียวกันเขาไปกันถึงไหนๆแล้ว อายเขาไม่ละ ทุเรศจริงๆ เลื่อนซีแต่ละทีให้ทำวิจัยยังกับจะทำวิทยานิพนธ์ โธ่! ก็พวกท่านๆทั้งหลาย (ผตก.)เพิ่งจะจบโทกันทั้งนั้น ร้อนวิชากันเหลือเกิน พี่ๆหัวหน้าWard บางท่านก็น่ารัก ท่านก็พยายามช่วยน้องๆเหลือเกิน แต่พอขึ้นถึงท่าน ส่งกลับค่ะ ผลงานไม่เข้าตาท่าน ทำจนจะปลดเกษียณอยู่แล้ว ยังไม่ถึง 4 เลยค่ะ จริงๆแล้วพวกท่านน่าจะเข้าใจน้องๆนะ ทำงานกันมาก็นาน ขวัญและกำลังใจสุดท้ายก็แค่นี้แหละ พยาบาลยังไงๆก็แค่ 7 แต่ในความจริงของฝ่ายการฯเรา ซี 6 ท่านให้เต็มที่แล้วค่ะ ท่านๆทั้งหลาย ออกมาส่งเสียง ร่วมแรงร่วมใจให้พวกเบื้องบนท่านได้สำนึกซะบ้าง ท่านๆทั้งหลายบอกว่าพวกเราคือเสียงนกเสียงกา
คนเราถ้ามีจิตสำนึกอยู่บ้างน่าจะคิดบ้างนะว่า ทำมั้ย?พวกเราๆถึงออกมาส่งเสียงกันอย่างนี้ กลับไปคิดดุเสียบ้าง เวลาท่านๆอบรมพวกเรา ท่านๆมักจะบอกว่าพวกท่านเห็นใจน้องๆ เข้าใจน้องๆ แต่ความจริงเคยบ้างมั้ย?ที่ท่านจะลงมาทักทาย พูดคุย ถามน้องๆสักคำมั้ยๆว่าเหนื่อยหรือไม่ คนไข้หนักหรือปล่าว ทำงานกันอย่างไรบ้าง คิดแต่จะลดคน ปลดคน น่าจะให้ญาติผุ้ใหญ่ของท่านมานอนwardดูบ้าง คนไข้17 -18 คน พยาบาล 2 น้อง 3 มีใส่Tube สัก1 ราย น่าจะมาลองดุกันสักตั้งนะ พวกท่านคงลืมแล้วว่าคนไข้ใส่tubeเขาทำอะไรกันบ้าง (สบายจนเคยตัว)


Posted by : มดงาน , Date : 2004-04-03 , Time : 21:38:40 , From IP : 172.29.1.176

ความคิดเห็นที่ : 1


   อย่าใช้อารมสิครับถ้าอยากให้เขสรับฟังก็ใช้คำพูดที่ดึงดุดใจคนหน่อย

Posted by : Commander , Date : 2004-04-03 , Time : 22:41:14 , From IP : 203.113.76.71

ความคิดเห็นที่ : 2


   เห็นด้วยค่ะ ค่าเวรขึ้นให้น้องๆเขาหน่อย เห็นใจเขาบ้าง แต่ละเวรทำงาน9-10ชั่วโมงเวรๆหนึ่งได้พักก็แค่ไม่กี่นาทีก็ช่วงทานข้าวเท่านั้น
น่าจะขึ้นให้พร้อมเงินเดือนใหม่นะจะได้มีขวัญและกำลังใจกันบ้าง ถ้าจำไม่ผิดไม่มีการขึ้นค่าเวรมา10กว่าปีแล้วมั้ง อย่าถือโอกาสว่าเงินเดือนขึ้นแล้วค่าเวรไม่ต้อง (ทำอยู่ประจำอยู่แล้ว)


Posted by : เสียงนกเสียงกา , Date : 2004-04-03 , Time : 22:49:37 , From IP : 172.29.1.176

ความคิดเห็นที่ : 3


   ก็น่าเห็นใจน่ะค่ะรุ่นพี่ๆป้าๆเขาทำงานกันมาหลายรอบแล้วค่าเวรไม่ค่อยจะคลานขึ้นเลยนะ หรือว่าเบื้องบนยังเป็นพันธ์เต่ากันอยู่ ทำให้ผลพิจารณาเพิ่มเงินคลานแบบไม่ค่อยไป pn บ่าย 80บาท ดึก100บาท rn บ่าย120ดึก 150 ordery บ่าย 50 ดึก60(ให้เดินไปมายังกะไล่กระบือ 2 ฝูง)กี่ปีแล้วที่ไม่เพิ่ม เทียบแล้วอัตราเฉื่อยจริงๆน้องใหม่ที่กำลังเข้ามาเงินเดือน strat 10000 up เป็นตัวล่อน้องๆเพราะว่าไม่ค่อยมีใครอยากทำงานที่นี่กันแล้ว กลัวน้องจะไม่เลือก ขยายตึกไม่ได้ คงคิดไปว่าคนที่ทำอยู่นานแล้วไม่มีที่ไปไม่ต้องไปแคร์หรือบำรุงขวัญ (แต่ก้ขอบคุณน่ะที่ปรับเราเป็นพป. กัน หลังจากที่ให้เราสอบกันมาตั้งกี่รอบ กับข้อสอบที่ไม่แน่ใจว่าใช้วัดอะไรได้จริงๆเหรอ ) ฝ่ายช่วยต่อสู้อะไรให้เราแค่ไหนนี่ ผู้บริหารค่ะหันมามองหน่อยสิค่ะว่าหนูๆใช้แรงงานกันแค่ไหน เวร 8 ชั่วโมง จริงๆแล้ว 10ชั่วโมงค่ะถ้างานไม่เคลีย เราก็กลับไม่ได้ ใจยังอยู่กับคนไข้ โอทีสะสม มันไม่ค่อยคุ้มหรอกค่ะกับนำใจของเรา เรายังยึดคำพระบิดา ที่ว่าให้ถือประโยชน์ส่วนตนเป็นที่สอง เพื่อส่วนรวมเป็นที่หนึ่ง มีความสุขกับการทำงานแต่บางครั้งเราก็อยากให้ท่านเห็นทองที่ติดหลังพระบ้าง อย่ามองเฉพาะทองที่ท่านๆปั้นแต่งนำเสนอ

Posted by : น้องใหม่ ร้ายสุดๆ , Date : 2004-04-03 , Time : 23:23:07 , From IP : 172.29.1.176

ความคิดเห็นที่ : 4


   พวกเราไม่เป็นไรหลอกจ๊ะอยู่เวรสบายมาก แต่....ผตก. และ HW....อยูเวรนอกเวลาเดือนละครั้งถึงสองครั้ง ตอนเย็นต้องกลับไปทานข้าวที่บ้านเพราะ........รออยู่น่าเย็นใจจัง

Posted by : หม้อ , E-mail : (*******************) ,
Date : 2004-04-04 , Time : 02:35:03 , From IP : 172.29.1.132


ความคิดเห็นที่ : 5


    อย่าว่าแต่พยาบาลเลยครับ แพทย์เองก็เงินเดือนก็น้อยนิด อยู่เวรบ่อยเกือบจะวันเว้นวัน วันที่ไม่อยู่เวรก็อยู่ตั้งแต่ 7 โมงเช้า ยัน 2 - 3 ทุ่ม เวลานอน หรือจะทำกิจกรรมส่วนตัว ยังไม่มีเลย ไม่รู้ทำไงเหมือนกัน คิดไปคิดมา เราเป็นเครื่องจักรเปล่านี่ แต่ทำไมเราเหนื่อยล่ะ

Posted by : หมอก็เป็นเหมือนกัน , Date : 2004-04-04 , Time : 22:25:31 , From IP : 172.29.3.249

ความคิดเห็นที่ : 6


   เรียน 4 ปี เหนื่อยมากแต่เพราะว่าอยากเป็นพยาบาลเลยอดทน
ไม่ได้ไปค่ายที่อยากไปเพราะว่าเค้าไปกันหลายวัน เราไม่อยากขาด ward
ไม่เหมือนคณะทื่ไม่มี ward โดดเรียนได้ ไม่ต้องชด
จบออกมาอยู่ ward ที่เหนื่อยมากๆ
ขึ้นเวร ทำงานแทบไม่ได้นั่ง เลิกงานขับรถมอไซด์ไปซื้อข้าวที่โวค หิ้วตุ้งติ้งกลับหอ กินข้าวอย่างเดียวดายเพราะเพื่อนรักขึ้นเวร คนรักไปอยู่ต่างจังหวัดเพราะเรียนจบพร้อมกัน
ก่อนขึ้นเวรดึกเราร้องไห้ทุกวัน นั่งรถกลับบ้านที่ต่างจังหวัดก็ไม่อยากกลับมาเลย
ทนทำอยู่ได้ไม่นาน มีคนให้กำลังใจในการลาออก
ใช่ลาออก
ลาออกไปเรียนต่อ ไปเปิดหูเปิดตา มีความสุขมาก ดีใจที่มุมมองในชีวิตมีอะไรมากมายที่รอเราอยู่ เราไม่เรียนต่อพยาบาลแต่ยังรักความเป็นพยาบาลเสมอแต่ไม่ชอบทำงานลักษณะนี้
ตอนนี้ชีวิตมีความสุขมาก เรารู้แล้วว่าเราต้องการอะไร อยากให้ดำเนินไปแบบไหน
เรามีธุรกิจส่วนตัวที่กำลังตั้งไข่ แม้ว่าวันนี้เราจะไม่ใช่ข้าราชการอย่างที่พ่อแม่คาดหวังแต่เราก็เป็นลูกที่ดี และมีเงิน support ทางบ้านมากที่สุด และยังภูมิใจในความเป็นพยาบาลของตัวเองอยู่เสมอ
เรานับถือพี่ๆ น้องๆ เพื่อนๆ พยาบาล หมอ และเจ้าหน้าที่ทีมสุขภาพทุกคน ท่านเก่งมากนะที่อดทนอยู่ได้
แต่เราอยากเสนอนิดนึง คนเราควรเปิดโอกาสให้ชีวิตตัวเองบ้าง
อย่ากลัวที่จะมีทางเลือกใหม่ให้ชีวิต
ไม่ใช่ยุให้ลาออก แต่อยากให้หาประสบการณ์เพื่อปรับปรุงโอกาสในชีวิตให้มากขึ้นกว่าเดิม เช่นเรียนภาษา เรียนต่อ หรืออะไรทำนองนี้ มันดีกับเรามากๆ และให้อะไรเรามากกว่าที่เราคิดมากเลย
ขอให้พี่น้องทุกคนโชคดี ตกลงกันได้ด้วยดี
และมีความสุขในการทำงานกันทุกคน
อย่าลืมดูโฆษณา AIS นะ
อย่ากลัว อย่ากลัว ความกลัวเป็นสิ่งที่เราสร้างขึ้นเอง


Posted by : jj , Date : 2004-04-05 , Time : 17:56:36 , From IP : 172.29.3.146

ความคิดเห็นที่ : 7


   คุณJJฮะ ชอบจังเลยในความคิดเห็น เห็นทีจะต้องคิดอย่างคุณบ้าง แต่จะเริ่มทำอะไรดีก่อน เราวนอยู่ในอ่างมานานแล้วชินกับการเป็นผู้ให้บริการสุขภาพ จะทำอย่างไรให้ค้าขายมีกำไรเป็นกอบเป็นกำได้บ้าง ชี้แนะบ้างเด่ เบื่องานจนจะอ้วก TID แล้ว

Posted by : ฝน , Date : 2004-04-06 , Time : 07:56:11 , From IP : 172.29.3.215

ความคิดเห็นที่ : 8


   คุณฝนฮะ
jj ก็ดีใจนะที่คุณชอบความคิดเห็นของเรา การที่เราคิดจะทำอะไรนั้นโดยเฉพาะเราที่ติดอยู่กับการใช้ชีวิตที่เป็น routine ยิ่งยากที่จะออกมาสู่โลกภายนอก เพราะว่าเราจะกลัว กลัวว่าจะตกงาน กลัวศักดิ์ศรีจะตกต่ำ กลัวว่าพ่อแม่ญาติพี่น้องไม่เห็นด้วย นั่นคือสิ่งที่เราตั้งขึ้นเอง คิดเองและไม่กล้าเอง สรุปก็คือวันนี้ก็ยังเหมือนเดิม วันพรุ่งนี้ไม่กล้าคิด นอนก่อนดีกว่า
อย่างแรก สำรวจตัวเองถามตัวเองว่าเราค้นพบความเป็นตัวเราแล้วหรือยัง
เราชอบอะไร คนที่ได้ทำในสิ่งที่ชอบมันจะเหมือนว่าเราไม่ได้ทำงานแต่เป็นงานอดิเรก ทำแล้วมีความสุข
ถ้าพบแล้วว่าชอบอะไร แล้วยืนยันว่าชอบพยาบาลนี่แหละ ก็พยายามพัฒนาปรับปรุงตัวเอง มีอะไรตั้งมากมายที่เราไม่ได้เรียนตอนเป็นพยาบาล เช่น ภาษาอังกฤษสำหรับโรงพยาบาล หรือเรียนบริหารเพิ่มเติม เรารู้ได้อย่างไรว่าชีวิตเราจะไม่เปลี่ยนแปลงไปในทางที่ดีบ้าง เมื่อถึงเวลานั้นเราก็จะทำไม่ทันนะ ไม่มีใครเค้ารอให้เราไป upgrade ตัวเองแล้วรับเข้าทำงานหรอก แต่เค้าเลือกคนที่เป็นแบบสำเร็จรูป computer ก็เป็น stat ก็ไปได้ เป็นแบบนี้ไม่นานก็ก้าวหน้า

แต่ว่าถ้าหากคิดจะออกจากอ่าง ก็ต้องสำรวจให้ดีๆ เมื่อรู้ว่าตัวเองชอบอะไร ก็หาทางที่จะทำให้เป็นความจริง ทางเดินนั้นจะเริ่มจากไหน ไปสู่ตรงนั้นได้อย่างไร
เราสามารถที่จะปรึกษาใครได้บ้าง โลกมันกว้างเราไม่โดดเดี่ยวหรอกถ้าเราเปิดตัวเอง มันอาจใช้เวลาที่จะค้นพบตัวเอง แต่เราต้องค้นให้เจอไม่ใช่ว่าไปทำของที่ชอบเมื่อเกษียณอายุ มันจะมีประโยชน์อะไร เวลานั้นเราควรพักผ่อนเที่ยวรอบโลกแล้ว

สิ่งที่เราชอบแล้วทำอย่างมีความสุข ไม่จำเป็นต้องทำแล้วรวยแต่ทำแล้วมีความสุข เป็นนายของตัวเอง รับผิดชอบสิ่งที่ตัวเองทำ ทำมากได้มากวันไหนขี้เกียจก็ได้น้อย กำไรต้องอยู่ที่ประสบการณ์ ความซื่อตรง ความฉลาดในการทำกิจการขึ้นอยู่กับว่าเราทำอะไร

เป็นส่วนหนึ่งของประสบการณ์ชีวิตที่อยากเล่าสู่กันฟัง พอเป็นไอเดีย
ทุกวันนี้ตื่นขึ้นมารู้สึกว่า รอบตัวเราทำไมมันสวยจัง ทำไมเมื่อก่อนเราไม่เห็นมองมันแบบนี้เลย อยากให้คนอื่นมีความสุขบ้าง เมื่อเรามีความสุขแล้วทำอะไรออกมาก็ดีเองค่ะ

อิทธิบาท 4 ของพระพุทธเจ้ายังใช้ได้ดีอยู่เสมอนะ ว่าแต่ว่าคุณลืมไปแล้วใช่ม๊ะ
เพราะความเหนื่อยและ concentrate อยู่เฉพาะชีวิตประจำวัน
ข้อแรก รักในสิ่งที่ทำ คุณมีแล้วยังเอ่ย
ข้อต่อไปก็จะตามมาเองเมื่อได้ทำในสิ่งที่รัก
โชคดี นะ


Posted by : jj , Date : 2004-04-07 , Time : 11:14:35 , From IP : 172.29.3.146

ความคิดเห็นที่ : 9


   ลาออก ลาออก ลาออก ให้หมดเลย

Posted by : .......... , E-mail : (.............) ,
Date : 2004-04-08 , Time : 10:06:40 , From IP : 172.29.3.243


ความคิดเห็นที่ : 10


   เรื่องที่เกิดขึ้นกับพยาบาลในขณะนี้อยากทราบว่าท่านผ.อท่านทราบหรือไม่ หรือว่าไม่รู้เรื่องเลย หรือรู้แล้วแต่ไม่ใส่ใจ เกรงใจ เพราะเป็นเรื่องของพยาบาล แต่ถ้าท่านไม่รู้แสดงว่าฝ่ายข่าวกรองท่านทำงานไม่ Work แต่ถ้าท่านทราบแล้วแต่ยังไม่ดำเนินการอะไร ขอถามว่า ท่านทำถูกหรือไม่ ในเมื่อเหตุการณ์นี้ควรได้รับการพิจารณาให้ความเป็นธรรมทั้ง 2 ฝ่ายได้แล้ว และควรมีมาตรการดูแลช่วยเหลือก่อนปัญหาจะบานปลายไปมากกว่านี้

Posted by : SENIOR , Date : 2004-04-08 , Time : 20:30:02 , From IP : 172.29.3.236

ความคิดเห็นที่ : 11


   @

Posted by : aa , E-mail : (230@hotmail.com) ,
Date : 2004-04-10 , Time : 07:44:09 , From IP : 172.29.1.153


ความคิดเห็นที่ : 12


   เรียนท่านบริหารการยึดกฏระเบียบตึงเกินไปประเมินไม่ผ่านใครจะกล้ามาคนที่อยู่เดิมรอ3-5ปีก็จะได้บํานาญก้จะลาออกอยู่เครียดถ้าบริหารกันแบบใจแคบคิคแบบเดิมคนจะโอนย้ายลาออกก็ไม่ให้ไประงับกันอยู่ได้บอกเขาไปซิว่าจะใหไปเมื่อไหร่หรือให้แก่ตายอยู่ที่นี๋ประกาศรับสมัครแล้วอย่าเรื่องมากประเมินเขาไม่ผ่านอีกหัดให้โอกาศคนอื่นเขาบ้างไม่ใช่หนูจะเก่งเหมือนท่านคนหนีไปหมดปรับเปลียนจิตใจกันใหม่นกไม่มีขนคนไม่มีเพื่อนบินสูงไม่ได้

Posted by : คิคใหม่ทําใหม่ , Date : 2004-04-13 , Time : 13:38:33 , From IP : 172.29.1.153

ความคิดเห็นที่ : 13


   ให้ลาออก ลาออกก้ได้ แต่อยากไปแบบไม่เสียความรู้สึกค่ะท่านขาร.พ.ทั้งใหญ่ ใจแคบหนูอยากรู้ถ้าเป็นท่านบ้างจะรู้สึกอย่างไรอ้อหนูลืมไปต้องคิคแบบผู้บริหารได้อย่างเดียว ตอนเขาอยู่ก็ไม่เห็นคุณค่า พอจะไปก็ไม่ให้ไปจะเอาอย่างไร่ ห้ามโอนลาออกอย่างเดียวนอกมอ.เขาไม่ทํากันต้องมีเมตตา กรุณามีธรรมมะในจิตใจเพราะกว่าจะไปหาตําแหน่งมาได้แสนเข็น เขาไม่อยากอยู่บังคับจิตใจ ระวังจะโดนข้อหากักขังหน่วงเหนี่ยว ให้ไปไป คิคว่าได้ทําบุญเป็นกรณีฯฯไปเขามีความจําเป็นจริงฯ ปลงฯฯอีกไม่นานก็แก่ ก็ตาย อยู่ให้สบายใจ ใครอยากไปก็ให้เขาไป ก็รับคนใหม่แล้ว อย่าเรื่องมากค่อยฯสอนงาน จบจากคณะพยาบาลมอ.ข้างนอกเขาอ้าแขนรับ ลาออก โอนย้ายก็ไปเหมือนกัน ให้ไปเเบบดีฯฯไม่ดีกว่าหรือท่านขาไม่สนใจ ท่านขาเงินเดือนมาก มั่นคง คงไม่สนใจ ไม๋ได้นะท่าน หนูลําบาก ต้องเลี้ยงดูบุตร บางครั้งแถมสามีอีกสงสารหนูนะคะ

Posted by : คนน้อยใจ , Date : 2004-04-13 , Time : 14:48:41 , From IP : 172.29.1.153

ความคิดเห็นที่ : 14


   ชื่นชมพยาบาล OR น่ารักมาก


Posted by : top , Date : 2004-04-17 , Time : 13:04:26 , From IP : 172.29.1.184

ความคิดเห็นที่ : 15


   ระบบอาวุโสเนี่ยก้อเซ้งสุด ๆ อะไร ๆ ก้อต้องรุ่นพี่ก่อน จะไปเรียนต่อก้อต้องรุ่นพี่ จะเลื่อนขั้น ก้อต้องพี่ก่อน เฮ้อคิดแล้วก้อท้อ ...เมื่อไหร่จะถึงคิว...เสียที
รอจนเหนื่อยแย้ว ไอ้ที่เป็นเมียหมอหรือพวกเด็กเส้นก้อสบาย...เมียหมาก้อต้องทำงาน ๆ ไป เหนื่อยแค่ใหนก้อต้องทน พวกปากหวานก้นเปรี้ยวเนี่ยก้อแสบ
ในที่สุดก้อต้องปลง ใครทำดีได้ดีทำชั่วได้ชั่ว แล้วเมื่อไหร่เวรกรรมมันถึงจะตามสนองพวกชอบสบาย หนักไม่เอา เบาไม่สู้เสียที ทำงานชอบใช้แต่ปากทำ
หัดใช้อวัยวะส่วนอื่น ๆให้เป็นประโยชน์มั่งไม่ได้หรือยังไง เกิดมาทั้งทีทำได้แค่เนี้ย นึกเห็นใจพวกเรากรรมกรพยาบาลมั่งเถอะ เป็นได้แต่ generation เบ๊กับเขาตลอด ฮึๆๆถ้าพวกเราพากันลาออกหมด อยากรู้นักว่าไอ้พวกชอบสบายมันจะอยู่ได้ไหม ชอบเลือกงาน งานใหนหนัก ๆ ก็หั้ยแต่เราทำ เดินเป็นวัวเป็นควาย ทั้งวี่ทั้งวันเห็นใจบ้างเถอะ ...คนเหมือนกันเนอะ แค่ไม่มีโอกาส หรือพูดปากหวานไม่เป็น ประจบประแจงไม่เป็น เท่านั้น แล้วหัวหน้าพยาบาลก็เหมือนกัน เวลาเขียนย้าย อย่างพวกเราไม่มีเส้นก็ไม่ให้ย้าย บอกแต่ว่าไม่มีคนทำงานที่เก่า แล้วไอ้ทีคนอื่นที่มันเส้นใหญ่เขียนไปทำไมมันได้ย้าย หัดสลับสับเปลี่ยนหมุนเวียนกันบ้างสิ จะให้เหนื่อยตลอดทั้งชาติเลยหรือไงค๊ะหัวหน้า ลูกน้องเส้นเล็ก ๆ อย่างพวกเราก้อคิดได้ไม่ได้โง่นะค๊ะ .... มีความรู้ ความคิด สติปัญญาอาจจะเหนือกว่าแต่โอกาสน้อยกว่า....โปรดช่วยพิจารณาและเปลี่ยนแปลงกันได้แล้วมิเช่นนั้น จะเกิดการปฏิวัติครั้งใหญ่แน่ เงินเดือนข้าราชการก็ใช่เยอะซะที่ใหน พวกที่อยู่ได้เพราะ มีบุคคลในครอบครัวเจ็บป่วยต้องเบิกค่ารักษา จึงจำเป็นต้องอยู่ ส่วนคนอื่น ๆน่ะเค้าลาออกกันหมดแล้ว ....รวมทั้งตัวดิฉันเองด้วยเจ้าค่ะเจ้านาย...


Posted by : ใต้ฝุ่น , Date : 2007-02-01 , Time : 20:53:58 , From IP : public02.gprs.ais.co

ความคิดเห็นที่ : 16


   หนูอยากเลื่อนขั้นค่ะมีแบบประเมิณไหมค่ะ ทำมาเหนื่อยแทบตายได้แค่ระดับ 5

Posted by : bluei , E-mail : (bluei_ff@hotmail.com) ,
Date : 2007-02-28 , Time : 18:27:14 , From IP : 202.129.6.164


ความคิดเห็นที่ : 17


   หนูอยากเลื่อนขั้นค่ะมีแบบประเมิณไหมค่ะ ทำมาเหนื่อยแทบตายได้แค่ระดับ 5

Posted by : bluei , E-mail : (bluei_ff@hotmail.com) ,
Date : 2007-02-28 , Time : 18:28:58 , From IP : 202.129.6.164


ความเห็นจาก Social Network : Facebook


สงวนสิทธิ์การแสดงความคิดเห็นสำหรับ สมาชิกเท่านั้น
>>>>> Page loaded: 0.008 seconds. <<<<<