ความคิดเห็นทั้งหมด : 5

The Art of Being Alone............. ศิลปะการอยู่คนเดียว


   The Art of Being Alone
ศิลปะการอยู่คนเดียว

ศิลปะการอยู่คนเดียว ไม่ใช่คำแนะนำวิธีการทำใจให้ยอมรับการไม่มีคนอื่น และยอมรับการสูญเสีย แต่หมายถึงการฝึกตัวเองและความคิดให้รู้เท่าทันความเป็นไปของโลกและสิ่งรอบข ้าง เข้าใจว่า ที่แท้แล้วความสูญเสียนั้นไม่มีตัวตนรู้เท่าทันความทุกข์และสาเหตุแห่งทุกข์ รู้วิธีเผชิญกับความทุกข์อย่างไม่ทุกข์ ไม่ใช่สอนวิธีขุดรูสร้างหลุมหลบภัยหนีความทุกข์
การอยู่คนเดียวให้เป็นสุข คุณต้องเริ่มต้นด้วยการลบคำว่า “ขาด” หรือ “สูญเสีย” ออกไปจากพจนานุกรมชีวิต วิธีลบคำเหล่านั้น คือ การหลีกเลี่ยงความรู้สึกยึดติด ในสิ่งต่างๆ รอบตัว

เพราะสิ่งที่แน่นอนที่สุดในโลกนี้คือความไม่แน่นอน สิ่งที่จีรังที่สุดคือความไม่จีรัง อย่าเพาะบ่มพฤติกรรมของคนอ่อนแอ และขี้ขลาดขึ้นในตัวคุณ ด้วยการไปเที่ยวที่ประจำ กินอาหาร ร้านประจำ นั่งที่ประจำ ตัดผมร้านเดิมเป็นประจำกับช่างคนเดิม หรือไปไหนมาไหนกับเพื่อนคนเดิม หรือคบหากับใครคนเดิมคนเดียวแบบยึดมั่นถือมั่น………….และหวังไว้ว่าเขาจะต้องใ ห้เวลากับคุณเสมอ ชาตินี้ทั้งชาติเขาจะต้องเป็นของคุณ ไม่มีวันเปลี่ยนใจไปคบคนอื่นเด็ดขาด แม้แต่ลิงก็ยังรู้เรื่องแบบนั้นว่ามันเป็นไปไม่ได้!!!!

การยึดติดในสิ่งต่างๆ เหล่านั้น คือการขุดหลุมพรางแห่งความสูญเสีย ให้ตัวคุณเองตกลงไปตายกับความเศร้า คุณไม่มีวันรู้ว่าวันใด สิ่งที่คุณยึดติด หรือเสพติด จะสูญหายหรือผันแปรไปในทิศทางอื่น

คนที่อยู่คนเดียวไม่ได้ คือคนที่ต้องการพึ่งหา ยึดติดคนอื่นสิ่งอื่นอยู่เสมอขาดไม่ได้ เพราะรู้สึกว่าตนเองเป็นเจ้าของตัวเขา เป็นเจ้าของเวลาของเขา เมื่อไม่ได้ครอบครอบก็รู้สึกขาด รู้สึกสูญเสีย ทั้งที่ความรู้สึกขาด หรือความรู้สึกว่าได้เป็นเจ้าของ ล้วนแล้วแต่เป็นสิ่งที่คิดสร้างขึ้นมาในความคิดตัวเองทั้งนั้น เพราะไม่มีใครเป็นเจ้าของใครหรืออะไรได้จริงๆ หรอก

อย่าทำตัวเป็นคนโง่ โกรธ เสียใจ เพียงเพราะเก้าอี้ตัวเดิม ณ มุมเดิมในร้านโปรดมีคนอื่นมานั่งแทน รู้สึกเซ็งเมื่อช่างตัดผมคนเก่าแก่เกิดตายหรือเลิกกิจการ คนที่คุณเรียกว่าแฟน เขาเกิดอยากเรียกคนอื่นที่ไม่ใช่คุณว่า”แฟน” คุณไม่ได้สูญเสียอะไรเลย เพราะมันไม่มีอะไรเป็นของคุณอยู่แล้ว สิ่งที่คุณได้กลับมาคือ โอกาสในการค้นพบสิ่งใหม่ๆ และการเรียนรู้ความจริงที่จำเป็นต่อชีวิต สิ่งที่คุณเสียไปจริงคือ เวลาในอดีต ที่คุณดันเซ่อไปทิ้งไว้กับการทำอะไรซ้ำซาก โดยไม่ยอมเปิดหูเปิดตารับรู้อะไรดีๆ มาตั้งนานต่างหาก

เพราะการอยู่คนเดียวให้มีคุณค่าอย่างแท้จริง ไม่ได้หมายถึงการหามุมสงบอับๆ แคบๆ แสนปลอดภัย เพื่อซุกซ่อนฝังกลบชีวิตคุณเอาไว้อย่างน่าสมเพชตามลำพัง แต่หมายถึงการอยู่อย่างเข้มแข็ง เชื่อมั่น สมบูรณ์ แกร่งกล้า และสง่างาม


Posted by : No name No.1 , E-mail : (warit74@hotmail.com) ,
Date : 2004-02-11 , Time : 16:56:54 , From IP : 203.113.71.169

ความคิดเห็นที่ : 1


   เป็นแง่คิดที่ดีทีเดียว

Posted by : neko , Date : 2004-02-13 , Time : 09:56:32 , From IP : 172.29.2.138

ความคิดเห็นที่ : 2


   ดีมาก ๆ คะ

Posted by : น้อง , E-mail : (eim_sp1@thaimail.com) ,
Date : 2004-02-13 , Time : 11:56:54 , From IP : TruPPPS-NE4120.inet.

ความคิดเห็นที่ : 3


   กินใจมากๆคะ


Posted by : Ohae , Date : 2004-02-15 , Time : 06:16:46 , From IP : lvs2.moph.go.th

ความคิดเห็นที่ : 4


   เหมือนเหม่อเลยเธอ...................ใครจะทำได้หว่า..........................คนนะไม่ใช่แมว...........

Posted by : น้องสุ กะ พี่ดี , Date : 2004-02-15 , Time : 06:18:42 , From IP : lvs3.moph.go.th

ความคิดเห็นที่ : 5


   อยู่คนเดียวแล้วเหงาค่ะ


Posted by : aishiteru , Date : 2004-02-17 , Time : 07:43:06 , From IP : 172.28.91.56

ความเห็นจาก Social Network : Facebook


สงวนสิทธิ์การแสดงความคิดเห็นสำหรับ สมาชิกเท่านั้น
>>>>> Page loaded: 0.003 seconds. <<<<<