เห็นด้วยกับคุณDog Tor เป็นอย่างยิ่ง พี่คลินิกโปรดคำถามของDog Torด้วยนะครับ Posted by : fufu , Date : 2004-01-27 , Time : 17:11:15 , From IP : 172.29.2.107 |
ก่อนอื่นพี่ต้องขอโทษน้องปีหนึ่งด้วยนะคับที่....น้องๆคิดว่าการที่คณะอื่นไม่ได้ยืนขึ้นแสคงความเคารพคณะเราก็เพราะว่าเพลง แพทย์ศาสตร์คือความหวังของเราถูกตัดออกไปเป็นท่อนๆ จนฟังไม่ออก แต่พี่ก็ขอชี้แจ้งว่า...มันอาจเป็นเพราะความโง่ของพี่เอง...แต่พี่กลับมองว่า ไม่ว่าจะเป็นเพลงอะไรไม่เพราะหรือเพราะขนาดไหน....ถ้าน้องๆไม่ได้ตั้งใจที่จะซ้อม ตั้งใจที่จะร้องออกมาด้วยใจ มันก็ไม่มีทางร้องออกมาได้ดีหรอก การทำงานก็เหมือนกัน ต่อให้คิดว่าตัวเองเจ๋งขนาดไหน แต่ถ้าเราไม่ตั้งใจฝึกซ้อม ไม่ตั้งใจทำ มันก็ไม่มีทางออกมาได้ดีหรอก และถ้าน้องยังตอบตัวเองไม่ได้ว่าทำไปเพืออะไร ก็เหมือนน้องเรียนแต่ไม่รู้ว่าจะจบออกไปประกอบอาชีพอะไร...ทำอะไรก็ไม่มีวันสำเร็จหรอก.....พี่รู้ว่าน้องๆคงคิดว่าปีนี่ไม่มีถ้วยรางวัล ทำแค่นี้ก็พอแล้ว...พี่ก็ไม่ว่าอะไรหรอก...ถ้าน้องคิดว่ามันเต็มที่แล้วสำหรับน้องๆ...แต่พี่ในฐานะที่เป็นคนซ้อมleaderได้เห็นการคทำงานของน้องหลายๆ ก็ยังทำให้พี่ท้อใจ หันมาถามตัวเองว่า เราจะทำงานนี้ไปทำไม....ในเมื่อเจ้าของงานก็ยังไม่เต็ม100กับมันเลย....น้องๆคงสงสัยว่าอะไรคือเต็ม100ของพี่...ก็คงต้องย้อยกลับไปดูว่ามาตรฐานคืออะไรอย่างที่มีน้องถามมาข้างต้น.....สำหรับพี่แล้วมาตรฐานก็คือผลงานที่ผ่านมาที่รุ่นพี่ๆเป็นคนสร้างและสั่งสมเอาไว้ไง ไม่ใช่งาน10คณะอย่างเดียวนะคับ....น้องๆก็ดูเอาเองแล้วกันว่า น้องทำได้ดีพอที่จะไปเป็นตัวอย่างและที่ปรึกษาของน้องๆmedรุ่นต่อๆไปหรือยัง...ความเต็มที่ของการทำงาน น้องstandลองไปถามเพื่อนๆที่เป็นleaderดุนะคับว่าเขาใช้เวลาในการซ้อมนานวันละก็ชั่วโมง โต้รุ่งกี่คืน....พี่พอใจและภูมิใจในleaderรุ่นนี้มาก...เราสู้มาด้วยกัน....น้องๆstandเคยสัญญากับพี่ว่าจะสู้จะโต้รุ่งด้วยกัน.....แล้วตี1น้องก็กลับไปนอน...โดยที่ยังตบstepกันผิดๆถูกๆ...พี่ต้องไปซ้อมใหญ่โดยปราศจากstand พี่ต้องร้องเพลงให้น้องเต้นเอง ต้องแข่งเสียงร้องกับstandเภสัช..อก..แต่พี่ก็ต้องทำเพราะคิดว่าปีนี้จะทำให้ดีที่สุด....น้องleaderก็สู้กับพี่เสมอ...แต่เราไม่ใช้คนทั้งหมดที่ควบคุมshow...ตอนที่เสร็จจากแสดง น้องleader เดินออกมาถามพี่ว่า มันแย่มากไหม....รู้ไหมว่าพี่ไม่รู้จะตอบว่าอะไร...น้ำตามันจะไหล....นี้หรือความพยายามของพากเรา เราทำได้แค่นี่เหรอ...ในที่สุดเราก็ควบคุมมันไม่ได้....พี่ได้แต่บอกน้องไปว่า...leaderทำดีที่สุดแล้วหละ....พี่ต้องขอโทษน้องๆจริงถ้าน้องๆคิดว่าพี่เป็นตัวการทำให้คนอื่นไม่ยืนให้เพลงประจำคณะของเรา......ขอโทษคับ...... Posted by : พี่กอล์ฟ027 , E-mail : (golf4u4ever@hotmail.com) , Date : 2004-01-27 , Time : 20:41:36 , From IP : 172.29.2.149 |
ก่อนอื่นพี่ต้องขอโทษน้องปีหนึ่งด้วยนะคับที่....น้องๆคิดว่าการที่คณะอื่นไม่ได้ยืนขึ้นแสคงความเคารพคณะเราก็เพราะว่าเพลง แพทย์ศาสตร์คือความหวังของเราถูกตัดออกไปเป็นท่อนๆ จนฟังไม่ออก แต่พี่ก็ขอชี้แจ้งว่า...มันอาจเป็นเพราะความโง่ของพี่เอง...แต่พี่กลับมองว่า ไม่ว่าจะเป็นเพลงอะไรไม่เพราะหรือเพราะขนาดไหน....ถ้าน้องๆไม่ได้ตั้งใจที่จะซ้อม ตั้งใจที่จะร้องออกมาด้วยใจ มันก็ไม่มีทางร้องออกมาได้ดีหรอก การทำงานก็เหมือนกัน ต่อให้คิดว่าตัวเองเจ๋งขนาดไหน แต่ถ้าเราไม่ตั้งใจฝึกซ้อม ไม่ตั้งใจทำ มันก็ไม่มีทางออกมาได้ดีหรอก และถ้าน้องยังตอบตัวเองไม่ได้ว่าทำไปเพืออะไร ก็เหมือนน้องเรียนแต่ไม่รู้ว่าจะจบออกไปประกอบอาชีพอะไร...ทำอะไรก็ไม่มีวันสำเร็จหรอก.....พี่รู้ว่าน้องๆคงคิดว่าปีนี่ไม่มีถ้วยรางวัล ทำแค่นี้ก็พอแล้ว...พี่ก็ไม่ว่าอะไรหรอก...ถ้าน้องคิดว่ามันเต็มที่แล้วสำหรับน้องๆ...แต่พี่ในฐานะที่เป็นคนซ้อมleaderได้เห็นการคทำงานของน้องหลายๆ ก็ยังทำให้พี่ท้อใจ หันมาถามตัวเองว่า เราจะทำงานนี้ไปทำไม....ในเมื่อเจ้าของงานก็ยังไม่เต็ม100กับมันเลย....น้องๆคงสงสัยว่าอะไรคือเต็ม100ของพี่...ก็คงต้องย้อยกลับไปดูว่ามาตรฐานคืออะไรอย่างที่มีน้องถามมาข้างต้น.....สำหรับพี่แล้วมาตรฐานก็คือผลงานที่ผ่านมาที่รุ่นพี่ๆเป็นคนสร้างและสั่งสมเอาไว้ไง ไม่ใช่งาน10คณะอย่างเดียวนะคับ....น้องๆก็ดูเอาเองแล้วกันว่า น้องทำได้ดีพอที่จะไปเป็นตัวอย่างและที่ปรึกษาของน้องๆmedรุ่นต่อๆไปหรือยัง...ความเต็มที่ของการทำงาน น้องstandลองไปถามเพื่อนๆที่เป็นleaderดุนะคับว่าเขาใช้เวลาในการซ้อมนานวันละก็ชั่วโมง โต้รุ่งกี่คืน....พี่พอใจและภูมิใจในleaderรุ่นนี้มาก...เราสู้มาด้วยกัน....น้องๆstandเคยสัญญากับพี่ว่าจะสู้จะโต้รุ่งด้วยกัน.....แล้วตี1น้องก็กลับไปนอน...โดยที่ยังตบstepกันผิดๆถูกๆ...พี่ต้องไปซ้อมใหญ่โดยปราศจากstand พี่ต้องร้องเพลงให้น้องเต้นเอง ต้องแข่งเสียงร้องกับstandเภสัช..อก..แต่พี่ก็ต้องทำเพราะคิดว่าปีนี้จะทำให้ดีที่สุด....น้องleaderก็สู้กับพี่เสมอ...แต่เราไม่ใช้คนทั้งหมดที่ควบคุมshow...ตอนที่เสร็จจากแสดง น้องleader เดินออกมาถามพี่ว่า มันแย่มากไหม....รู้ไหมว่าพี่ไม่รู้จะตอบว่าอะไร...น้ำตามันจะไหล....นี้หรือความพยายามของพากเรา เราทำได้แค่นี่เหรอ...ในที่สุดเราก็ควบคุมมันไม่ได้....พี่ได้แต่บอกน้องไปว่า...leaderทำดีที่สุดแล้วหละ....พี่ต้องขอโทษน้องๆจริงถ้าน้องๆคิดว่าพี่เป็นตัวการทำให้คนอื่นไม่ยืนให้เพลงประจำคณะของเรา......ขอโทษคับ...... Posted by : พี่กอล์ฟ027 , E-mail : (golf4u4ever@hotmail.com) , Date : 2004-01-27 , Time : 20:43:00 , From IP : 172.29.2.149 |
ก่อนอื่นพี่ต้องขอโทษน้องปีหนึ่งด้วยนะคับที่....น้องๆคิดว่าการที่คณะอื่นไม่ได้ยืนขึ้นแสคงความเคารพคณะเราก็เพราะว่าเพลง แพทย์ศาสตร์คือความหวังของเราถูกตัดออกไปเป็นท่อนๆ จนฟังไม่ออก แต่พี่ก็ขอชี้แจ้งว่า...มันอาจเป็นเพราะความโง่ของพี่เอง...แต่พี่กลับมองว่า ไม่ว่าจะเป็นเพลงอะไรไม่เพราะหรือเพราะขนาดไหน....ถ้าน้องๆไม่ได้ตั้งใจที่จะซ้อม ตั้งใจที่จะร้องออกมาด้วยใจ มันก็ไม่มีทางร้องออกมาได้ดีหรอก การทำงานก็เหมือนกัน ต่อให้คิดว่าตัวเองเจ๋งขนาดไหน แต่ถ้าเราไม่ตั้งใจฝึกซ้อม ไม่ตั้งใจทำ มันก็ไม่มีทางออกมาได้ดีหรอก และถ้าน้องยังตอบตัวเองไม่ได้ว่าทำไปเพืออะไร ก็เหมือนน้องเรียนแต่ไม่รู้ว่าจะจบออกไปประกอบอาชีพอะไร...ทำอะไรก็ไม่มีวันสำเร็จหรอก.....พี่รู้ว่าน้องๆคงคิดว่าปีนี่ไม่มีถ้วยรางวัล ทำแค่นี้ก็พอแล้ว...พี่ก็ไม่ว่าอะไรหรอก...ถ้าน้องคิดว่ามันเต็มที่แล้วสำหรับน้องๆ...แต่พี่ในฐานะที่เป็นคนซ้อมleaderได้เห็นการคทำงานของน้องหลายๆ ก็ยังทำให้พี่ท้อใจ หันมาถามตัวเองว่า เราจะทำงานนี้ไปทำไม....ในเมื่อเจ้าของงานก็ยังไม่เต็ม100กับมันเลย....น้องๆคงสงสัยว่าอะไรคือเต็ม100ของพี่...ก็คงต้องย้อยกลับไปดูว่ามาตรฐานคืออะไรอย่างที่มีน้องถามมาข้างต้น.....สำหรับพี่แล้วมาตรฐานก็คือผลงานที่ผ่านมาที่รุ่นพี่ๆเป็นคนสร้างและสั่งสมเอาไว้ไง ไม่ใช่งาน10คณะอย่างเดียวนะคับ....น้องๆก็ดูเอาเองแล้วกันว่า น้องทำได้ดีพอที่จะไปเป็นตัวอย่างและที่ปรึกษาของน้องๆmedรุ่นต่อๆไปหรือยัง...ความเต็มที่ของการทำงาน น้องstandลองไปถามเพื่อนๆที่เป็นleaderดุนะคับว่าเขาใช้เวลาในการซ้อมนานวันละก็ชั่วโมง โต้รุ่งกี่คืน....พี่พอใจและภูมิใจในleaderรุ่นนี้มาก...เราสู้มาด้วยกัน....น้องๆstandเคยสัญญากับพี่ว่าจะสู้จะโต้รุ่งด้วยกัน.....แล้วตี1น้องก็กลับไปนอน...โดยที่ยังตบstepกันผิดๆถูกๆ...พี่ต้องไปซ้อมใหญ่โดยปราศจากstand พี่ต้องร้องเพลงให้น้องเต้นเอง ต้องแข่งเสียงร้องกับstandเภสัช..อก..แต่พี่ก็ต้องทำเพราะคิดว่าปีนี้จะทำให้ดีที่สุด....น้องleaderก็สู้กับพี่เสมอ...แต่เราไม่ใช้คนทั้งหมดที่ควบคุมshow...ตอนที่เสร็จจากแสดง น้องleader เดินออกมาถามพี่ว่า มันแย่มากไหม....รู้ไหมว่าพี่ไม่รู้จะตอบว่าอะไร...น้ำตามันจะไหล....นี้หรือความพยายามของพากเรา เราทำได้แค่นี่เหรอ...ในที่สุดเราก็ควบคุมมันไม่ได้....พี่ได้แต่บอกน้องไปว่า...leaderทำดีที่สุดแล้วหละ....พี่ต้องขอโทษน้องๆจริงถ้าน้องๆคิดว่าพี่เป็นตัวการทำให้คนอื่นไม่ยืนให้เพลงประจำคณะของเรา......ขอโทษคับ...... Posted by : พี่กอล์ฟ027 , E-mail : (golf4u4ever@hotmail.com) , Date : 2004-01-27 , Time : 20:43:04 , From IP : 172.29.2.149 |
ก่อนอื่นพี่ต้องขอโทษน้องปีหนึ่งด้วยนะคับที่....น้องๆคิดว่าการที่คณะอื่นไม่ได้ยืนขึ้นแสคงความเคารพคณะเราก็เพราะว่าเพลง แพทย์ศาสตร์คือความหวังของเราถูกตัดออกไปเป็นท่อนๆ จนฟังไม่ออก แต่พี่ก็ขอชี้แจ้งว่า...มันอาจเป็นเพราะความโง่ของพี่เอง...แต่พี่กลับมองว่า ไม่ว่าจะเป็นเพลงอะไรไม่เพราะหรือเพราะขนาดไหน....ถ้าน้องๆไม่ได้ตั้งใจที่จะซ้อม ตั้งใจที่จะร้องออกมาด้วยใจ มันก็ไม่มีทางร้องออกมาได้ดีหรอก การทำงานก็เหมือนกัน ต่อให้คิดว่าตัวเองเจ๋งขนาดไหน แต่ถ้าเราไม่ตั้งใจฝึกซ้อม ไม่ตั้งใจทำ มันก็ไม่มีทางออกมาได้ดีหรอก และถ้าน้องยังตอบตัวเองไม่ได้ว่าทำไปเพืออะไร ก็เหมือนน้องเรียนแต่ไม่รู้ว่าจะจบออกไปประกอบอาชีพอะไร...ทำอะไรก็ไม่มีวันสำเร็จหรอก.....พี่รู้ว่าน้องๆคงคิดว่าปีนี่ไม่มีถ้วยรางวัล ทำแค่นี้ก็พอแล้ว...พี่ก็ไม่ว่าอะไรหรอก...ถ้าน้องคิดว่ามันเต็มที่แล้วสำหรับน้องๆ...แต่พี่ในฐานะที่เป็นคนซ้อมleaderได้เห็นการคทำงานของน้องหลายๆ ก็ยังทำให้พี่ท้อใจ หันมาถามตัวเองว่า เราจะทำงานนี้ไปทำไม....ในเมื่อเจ้าของงานก็ยังไม่เต็ม100กับมันเลย....น้องๆคงสงสัยว่าอะไรคือเต็ม100ของพี่...ก็คงต้องย้อยกลับไปดูว่ามาตรฐานคืออะไรอย่างที่มีน้องถามมาข้างต้น.....สำหรับพี่แล้วมาตรฐานก็คือผลงานที่ผ่านมาที่รุ่นพี่ๆเป็นคนสร้างและสั่งสมเอาไว้ไง ไม่ใช่งาน10คณะอย่างเดียวนะคับ....น้องๆก็ดูเอาเองแล้วกันว่า น้องทำได้ดีพอที่จะไปเป็นตัวอย่างและที่ปรึกษาของน้องๆmedรุ่นต่อๆไปหรือยัง...ความเต็มที่ของการทำงาน น้องstandลองไปถามเพื่อนๆที่เป็นleaderดุนะคับว่าเขาใช้เวลาในการซ้อมนานวันละก็ชั่วโมง โต้รุ่งกี่คืน....พี่พอใจและภูมิใจในleaderรุ่นนี้มาก...เราสู้มาด้วยกัน....น้องๆstandเคยสัญญากับพี่ว่าจะสู้จะโต้รุ่งด้วยกัน.....แล้วตี1น้องก็กลับไปนอน...โดยที่ยังตบstepกันผิดๆถูกๆ...พี่ต้องไปซ้อมใหญ่โดยปราศจากstand พี่ต้องร้องเพลงให้น้องเต้นเอง ต้องแข่งเสียงร้องกับstandเภสัช..อก..แต่พี่ก็ต้องทำเพราะคิดว่าปีนี้จะทำให้ดีที่สุด....น้องleaderก็สู้กับพี่เสมอ...แต่เราไม่ใช้คนทั้งหมดที่ควบคุมshow...ตอนที่เสร็จจากแสดง น้องleader เดินออกมาถามพี่ว่า มันแย่มากไหม....รู้ไหมว่าพี่ไม่รู้จะตอบว่าอะไร...น้ำตามันจะไหล....นี้หรือความพยายามของพากเรา เราทำได้แค่นี่เหรอ...ในที่สุดเราก็ควบคุมมันไม่ได้....พี่ได้แต่บอกน้องไปว่า...leaderทำดีที่สุดแล้วหละ....พี่ต้องขอโทษน้องๆจริงถ้าน้องๆคิดว่าพี่เป็นตัวการทำให้คนอื่นไม่ยืนให้เพลงประจำคณะของเรา......ขอโทษคับ...... Posted by : พี่กอล์ฟ027 , E-mail : (golf4u4ever@hotmail.com) , Date : 2004-01-27 , Time : 20:43:14 , From IP : 172.29.2.149 |
ขอโทษนะคะ ที่พูดว่าไอพี่ปี 3 ไม่ได้ว่าพี่ปี 3 คนอื่นๆ ค่ะ ที่กล่าวถึงคือพี่ปี 3 ที่คุมหลีด ซึ่งก็มีอยู่คนเดียว Posted by : น้องปี 1 , Date : 2004-01-30 , Time : 11:47:51 , From IP : 172.29.2.129 |
นี่เหรอที่เรียกว่า"น้อง" ผิดหวังจัง ก็รู้ว่าเหนื่อย ก็รู้ว่าโกรธ แต่ควบคุมอารมณ์หน่อยนะ Posted by : Blue , Date : 2004-01-30 , Time : 12:43:15 , From IP : 172.29.2.197 |
เคยคิดบ้างไหมว่า กอล์ฟเสียสละขนาดไหน เพื่อนไปเที่ยวกัน มันก็ไม่ไป มันบอว่าจะอยู่ช่วยน้องๆ สงสารมันหวะ ทำคุณบูชาโทษ Posted by : xxx , Date : 2004-01-31 , Time : 07:49:41 , From IP : 203.113.77.100 |
ความเห็นจาก Social Network : Facebook |
|
>>>>> Page loaded: 0.014 seconds. <<<<< |