ความคิดเห็นทั้งหมด : 32

อยากรู้ว่ากีฬา 10คณะที่ผ่านมาเป็นไงกันบ้าง เหนื่อยมั๊ย..คนดี


   เหนื่อยมาก แต่ยังไงก็ขอโทษด้วยที่ไม่พร้อมแต่ก็ทำสุดความสามารถแล้ว

Posted by : อรุณเบิกฟ้า , Date : 2004-01-26 , Time : 16:32:35 , From IP : 172.29.2.183

ความคิดเห็นที่ : 1


   อยากขอชื่นชมเพื่อนหลายๆคนที่ทุ่มเทแรงกายแรงใจ ช่วยกันทำงานอย่างเต็มที่
บางคนโต้รุ่งทุกวัน จนบินหลากลายเป็นห้องนอนไปแล้ว ขอบคุณพี่ๆที่คอยช่วยเหลือ+เอาของมาtake จนทำให้สามารถผ่านกิจกรรมนี้ไปได้ด้วยดีคับ


Posted by : Cruz , Date : 2004-01-26 , Time : 21:42:20 , From IP : 172.29.2.94

ความคิดเห็นที่ : 2


   เราไปถามเพื่อนๆต่างคณะมา เขาบอกว่าของคณะเราอ่ะ ดูดี ไม่รู้ว่าเขาแกล้งชมอะเปล่า เราว่าพลาดเยอะเหมือนกันนา แต่ก้อโอเคนะ พยายามกันสุดๆความสามารถเลย จริงมั้ย แต่เราชอบคณะวิทยามากที่สุดอ่ะ สนุกดี

Posted by : med 31ตอนนี้กำลังมุอ่านหนังสือ , Date : 2004-01-27 , Time : 08:15:30 , From IP : 172.29.2.133

ความคิดเห็นที่ : 3


   น้องครับ กรุณาอย่าคิดเข้าข้างตัวเองเลย ผลงานที่ออกมาทำเอาพวกพี่ๆ อึ้งไปเลยพูดไม่ออก ไม่สามารถบรรยายความรู้สึกได้ มันตำกว่ามาตรฐานมากๆ หรือน้องๆคิดว่ามันไม่เอาถ้วยก็เลยไม่ต้องรักษาหน้าตาคณะ น้องรู้ไหมแม้แต่เพลงแพทย์ศาสตร์คือความหวัง น้องก็ไม่สามารถทำให้คณะอื่นยืนให้เกียรติเราได้ แถมยังมีหัวเราะสมเพธอีกนีนะเหรอ

Posted by : พี่คลินิค , Date : 2004-01-27 , Time : 11:42:29 , From IP : 172.29.2.104

ความคิดเห็นที่ : 4


   ผมคิดว่าที่เค้าไม่ยืนให้กับเพลงแพทยศาสตร์คือความหวังก็เพราะว่า เพลงที่พวกเราร้องนั้น ถูกตัดต่อมากจนเกินไป ต่อกันมั่วๆ แล้วคนเค้าจะรู้ได้อย่างไรว่า เพลงไหนสมควรแก่การยืนหรือไม่สมควร

Posted by : Mozart , Date : 2004-01-27 , Time : 12:31:05 , From IP : 172.29.2.103

ความคิดเห็นที่ : 5


   เรื่องมันจบไปแล้ว อย่ามาเถียงแบบที่คนโง่ๆ ทำกันได้มั้ย พี่คลินิคที่มา post น่ะ เคยรู้มั้ยว่าพวกเราพยายามแค่ไหน รู้มั้ยว่ามีพี่ ชั้น pre-clinic (คนที่เรารู้ว่าใคร) มาป่วนเปลี่ยน idea ของเรากี่ครั้งมาสั่งให้ทำเรื่องไม่ได้ความกี่หน สวัสดิการที่ว่าจะมา take care ก็หายไปไหนก็ไม่รุ พวก หนูคงต้องบอกพี่ว่าพวก หนูทุ่มสุดตัวแล้ว หนูภูมิใจในตัวเองคะ

Posted by : wish , Date : 2004-01-27 , Time : 14:07:33 , From IP : 172.29.2.134

ความคิดเห็นที่ : 6


   กีฬาที่ผ่านมาทั้งเหนื่อยและสนุกดีคับ ผมไม่รู้ว่าคนอื่นจะรู้สึกยังไงแต่ เราก็ทำกันเต็มที่ บางคนตอนกลางวันก็ต้องไปเป็นนักกีฬา ตอนกลางคืนเราก็ขึ้นซ้อมขึ้นแสตนด์ หลังจากแสตนด์ เราก็มาช่วยกันทำอุปกรณ์ เรารู้ว่าเพื่อนหลายคนเหนื่อยกว่าเราเยอะ พวกเฮดโต้รุ่งกันเกือบทุกวัน พอถึงวันจริงเราก็พยายามกันสุด ๆ เพราะทั้งประหม่าทั้งติ่นเต้น เราอาจจะทำผิดจากที่ซัอมกันไปบ้าง แต่ผมรู้ว่าเราช่วยกันตะโกนร้องเพลงกันทุกคน ผมไม่รู้ว่าใครจะพอใจหรือไม่พอใจ รู้สึกเสียหน้าหรือไม่
ผมไม่รู้ แต่สิ่งที่เราได้มาไม่ใช่การมีหน้ามีตา แต่เป็นการร่วมกันทำงาน เราไม่โทษกันว่าแกทำผิด แต่เราบอกแกทำดีทีสุดแล้ว ไม่ต้องห่วงถ้าจะทำผิดไปบ้าง ยิ่งมีคนมาว่าเรา เราจะยิ่งกลมเกลียว ยิ่งมีคนมาตัดทอนกำลังใจเรา เราจะยิ่งเข้มแข็ง ขอบคุณสำหรับกำลังใจจากพี่ ๆ ทุกคนครับ


Posted by : น้องในคณะ , Date : 2004-01-27 , Time : 16:13:27 , From IP : 172.29.2.133

ความคิดเห็นที่ : 7


   เรียนพี่คลินิตที่เคารพแม้ว่าจะทำตัว...
ขอถามอะไรสักนิดและจะกรุณามากถ้าจะตอบ
1. "อย่าคิดเข้าข้างตัวเองเลย" ใคร? เมื่อไหร่? อย่างไร? ตรงไหน? ครับ
2. "อึ้งไปเลยพูดไม่ออก ไม่สามารถบรรยายความรู้สึกได้" แล้วที่พูดอะไรออกมาครับ
3. " ตำกว่ามาตรฐานมากๆ" อะไร ?หรือ ใคร? คือมาตรฐานครับ
4. "น้องๆคิดว่ามันไม่เอาถ้วยก็เลยไม่ต้องรักษาหน้าตาคณะ"
รู้ดีจังนะครับหรือว่าพี่คิดอย่างนี้ด้วย อีกอย่างก็พึ่งจะรู้ว่าหน้าตาของคณะเขาดูกันตรงนี้ ถึงว่าซิหน้าตาสาว ๆ วจก.ถึงดูดดีไม่มีโทรม ๆ เหมือนคณะเรา
5."น้องรู้ไหมแม้แต่เพลงแพทย์ศาสตร์คือความหวัง น้องก็ไม่สามารถทำให้คณะอื่นยืนให้เกียรติเราได้" รู้ครับ แต่สาเหตุมาจากเราร้องแค่ท่อนเดียวและก็ไม่ใช่ท่อนแรกด้วยใครจะไปรู้ละว่าเราร้องเพลงประจำคณะอยู่
6."แถมยังมีหัวเราะสมเพธอีก" ขนาดนั้นเลยเหรอเนี่ย

ขอขอบคุณสำหรับ comment ที่ไม่ค่อยสร้างสรรค์ทำไหร่และทำให้ผมอดไม่ได้ที่จะตอบโต้
"หวานเป็นลม ขมเป็นยา แต่ถ้าเผ็ดร้อนซู่ซ่า ยาบ้าแน่นอน"


Posted by : DogTor , Date : 2004-01-27 , Time : 16:57:21 , From IP : 172.29.2.104

ความคิดเห็นที่ : 8


   เห็นด้วยกับคุณDog Tor เป็นอย่างยิ่ง พี่คลินิกโปรดคำถามของDog Torด้วยนะครับ

Posted by : fufu , Date : 2004-01-27 , Time : 17:11:15 , From IP : 172.29.2.107

ความคิดเห็นที่ : 9


   โดยส่วนตัวแล้ว ผมคิดว่าเราไม่จำเป็นที่จะต้องใช้งบประมาณหลายหมื่นมาแลกกับถ้วยๆเดียวซักหน่อย
ลองถามตัวเองสิครับ ว่าสิ่งที่พวกเราต้องการจากกิจกรรมนี้คืออะไร
ถ้าเราต้องการให้การเชียร์ของคณะเราได้ตำแหน่ง "ชนะเลิศ"(ไม่ว่าจะมีถ้วยเชียร์หรือไม่ก็ตาม) ... แม้ว่าการแสดงในวันอาทิตย์ที่ผ่านมาของเราจะออกมาดีแล้ว แต่ว่าเราคงทำได้ไม่ถึงระดับนั้นเมื่อเทียบกับคณะอื่นบางคณะ
แต่ถ้าเราต้องการให้เกิดความกลมเกลียวมากขึ้นในชั้นปีที่ 1 แล้วนั้น... การประเมินความสำเร็จของกิจกรรมนี้ก็คงแตกต่างจากในข้างต้น
ในสมัยที่ชั้นปีของผมช่วยกันทำงานเชียร์นั้น ถึงแม้ว่าพวกเราจะได้ที่ 3 แต่ไม่มีใครในชั้นปีที่ผิดหวังกับผลงานของพวกเราเลย หลายคนมีความสุขที่ได้ร่วมฝ่าฟันกับอุปสรรคทั้งหลายมาด้วยกัน... แค่นี้ผมก็พอใจแล้ว





Posted by : อดีตประธานเชียร์ , Date : 2004-01-27 , Time : 17:28:28 , From IP : 172.29.2.108

ความคิดเห็นที่ : 10


   จากการเชียร์ครั้งนี้............
- ได้ทำงานที่ไม่เคยทำมาก่อน
- ได้ร่วมงานกับเพื่อนที่เมื่อก่อนไม่สนิทกัน สนิทกันมากขึ้นนนน
- รู้สึกถึงความรัก สามัคคี ร่วมใจ.....
- คุ้นเคยกับบินหลามากขึ้น
- อดนอนกันเก่งขึ้น ดีต่อการอ่าน final stat มาก
- เกิดความรู้สึกดีดีกับเพื่อนบางคนมากขึ้น ประทับใจเพื่อนหลายคนเชียวแหละ
- การทำงานครั้งนี้ก็ไม่มีเรื่องบาดหมางกันเลย...โคตรเจ๋งงง
- คุย เฮฮา ตลอดการทำงานที่บินหลา
- วันแสดงจริงมีข้อผิดพลาดก็ไม่มีการด่าว่ากัน มีแต่คำขอโทษให้แก่กันและตามมาด้วยคำว่า " ไม่เป็นไร เราว่ามันดีที่สุดแล้วว"
******* จะเห็นได้ว่า งานๆเดียวทำให้เราเรียนรู้หลากหลายรสชาติเชียว ทั้งความสุข สนุกสนาน เหนื่อย ล้า ง่วง หิว ดีใจ เสียใจ และทุกความรู้สึกนั้นเรา med 31ต่างร่วมกันซึมซับไว้ แค่นี้ก็คุ้มสุดคุ้มแล้วเนอะ
สรุปแล้วการทำงานครั้งนี้บรรลุเป้าหมายนะ .... ว่าไหม? ทำให้ med 31...
รักกันมากขึ้น
คุยกันมากขึ้น
สนิทกันมากขึ้น
เห็นใจกันมากขึ้น
เป็นหนึ่งเดียวกันมากขึ้น
โตมากขึ้น รับผิดชอบกันมากขึ้น เย้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆ MED31 จงเจริญ


Posted by : เก้าอี้โยก , Date : 2004-01-27 , Time : 19:01:55 , From IP : 202.129.56.182

ความคิดเห็นที่ : 11


   ก่อนอื่นพี่ต้องขอโทษน้องปีหนึ่งด้วยนะคับที่....น้องๆคิดว่าการที่คณะอื่นไม่ได้ยืนขึ้นแสคงความเคารพคณะเราก็เพราะว่าเพลง แพทย์ศาสตร์คือความหวังของเราถูกตัดออกไปเป็นท่อนๆ จนฟังไม่ออก แต่พี่ก็ขอชี้แจ้งว่า...มันอาจเป็นเพราะความโง่ของพี่เอง...แต่พี่กลับมองว่า ไม่ว่าจะเป็นเพลงอะไรไม่เพราะหรือเพราะขนาดไหน....ถ้าน้องๆไม่ได้ตั้งใจที่จะซ้อม ตั้งใจที่จะร้องออกมาด้วยใจ มันก็ไม่มีทางร้องออกมาได้ดีหรอก การทำงานก็เหมือนกัน ต่อให้คิดว่าตัวเองเจ๋งขนาดไหน แต่ถ้าเราไม่ตั้งใจฝึกซ้อม ไม่ตั้งใจทำ มันก็ไม่มีทางออกมาได้ดีหรอก และถ้าน้องยังตอบตัวเองไม่ได้ว่าทำไปเพืออะไร ก็เหมือนน้องเรียนแต่ไม่รู้ว่าจะจบออกไปประกอบอาชีพอะไร...ทำอะไรก็ไม่มีวันสำเร็จหรอก.....พี่รู้ว่าน้องๆคงคิดว่าปีนี่ไม่มีถ้วยรางวัล ทำแค่นี้ก็พอแล้ว...พี่ก็ไม่ว่าอะไรหรอก...ถ้าน้องคิดว่ามันเต็มที่แล้วสำหรับน้องๆ...แต่พี่ในฐานะที่เป็นคนซ้อมleaderได้เห็นการคทำงานของน้องหลายๆ ก็ยังทำให้พี่ท้อใจ หันมาถามตัวเองว่า เราจะทำงานนี้ไปทำไม....ในเมื่อเจ้าของงานก็ยังไม่เต็ม100กับมันเลย....น้องๆคงสงสัยว่าอะไรคือเต็ม100ของพี่...ก็คงต้องย้อยกลับไปดูว่ามาตรฐานคืออะไรอย่างที่มีน้องถามมาข้างต้น.....สำหรับพี่แล้วมาตรฐานก็คือผลงานที่ผ่านมาที่รุ่นพี่ๆเป็นคนสร้างและสั่งสมเอาไว้ไง ไม่ใช่งาน10คณะอย่างเดียวนะคับ....น้องๆก็ดูเอาเองแล้วกันว่า น้องทำได้ดีพอที่จะไปเป็นตัวอย่างและที่ปรึกษาของน้องๆmedรุ่นต่อๆไปหรือยัง...ความเต็มที่ของการทำงาน น้องstandลองไปถามเพื่อนๆที่เป็นleaderดุนะคับว่าเขาใช้เวลาในการซ้อมนานวันละก็ชั่วโมง โต้รุ่งกี่คืน....พี่พอใจและภูมิใจในleaderรุ่นนี้มาก...เราสู้มาด้วยกัน....น้องๆstandเคยสัญญากับพี่ว่าจะสู้จะโต้รุ่งด้วยกัน.....แล้วตี1น้องก็กลับไปนอน...โดยที่ยังตบstepกันผิดๆถูกๆ...พี่ต้องไปซ้อมใหญ่โดยปราศจากstand พี่ต้องร้องเพลงให้น้องเต้นเอง ต้องแข่งเสียงร้องกับstandเภสัช..อก..แต่พี่ก็ต้องทำเพราะคิดว่าปีนี้จะทำให้ดีที่สุด....น้องleaderก็สู้กับพี่เสมอ...แต่เราไม่ใช้คนทั้งหมดที่ควบคุมshow...ตอนที่เสร็จจากแสดง น้องleader เดินออกมาถามพี่ว่า มันแย่มากไหม....รู้ไหมว่าพี่ไม่รู้จะตอบว่าอะไร...น้ำตามันจะไหล....นี้หรือความพยายามของพากเรา เราทำได้แค่นี่เหรอ...ในที่สุดเราก็ควบคุมมันไม่ได้....พี่ได้แต่บอกน้องไปว่า...leaderทำดีที่สุดแล้วหละ....พี่ต้องขอโทษน้องๆจริงถ้าน้องๆคิดว่าพี่เป็นตัวการทำให้คนอื่นไม่ยืนให้เพลงประจำคณะของเรา......ขอโทษคับ......

Posted by : พี่กอล์ฟ027 , E-mail : (golf4u4ever@hotmail.com) ,
Date : 2004-01-27 , Time : 20:41:36 , From IP : 172.29.2.149


ความคิดเห็นที่ : 12


   ก่อนอื่นพี่ต้องขอโทษน้องปีหนึ่งด้วยนะคับที่....น้องๆคิดว่าการที่คณะอื่นไม่ได้ยืนขึ้นแสคงความเคารพคณะเราก็เพราะว่าเพลง แพทย์ศาสตร์คือความหวังของเราถูกตัดออกไปเป็นท่อนๆ จนฟังไม่ออก แต่พี่ก็ขอชี้แจ้งว่า...มันอาจเป็นเพราะความโง่ของพี่เอง...แต่พี่กลับมองว่า ไม่ว่าจะเป็นเพลงอะไรไม่เพราะหรือเพราะขนาดไหน....ถ้าน้องๆไม่ได้ตั้งใจที่จะซ้อม ตั้งใจที่จะร้องออกมาด้วยใจ มันก็ไม่มีทางร้องออกมาได้ดีหรอก การทำงานก็เหมือนกัน ต่อให้คิดว่าตัวเองเจ๋งขนาดไหน แต่ถ้าเราไม่ตั้งใจฝึกซ้อม ไม่ตั้งใจทำ มันก็ไม่มีทางออกมาได้ดีหรอก และถ้าน้องยังตอบตัวเองไม่ได้ว่าทำไปเพืออะไร ก็เหมือนน้องเรียนแต่ไม่รู้ว่าจะจบออกไปประกอบอาชีพอะไร...ทำอะไรก็ไม่มีวันสำเร็จหรอก.....พี่รู้ว่าน้องๆคงคิดว่าปีนี่ไม่มีถ้วยรางวัล ทำแค่นี้ก็พอแล้ว...พี่ก็ไม่ว่าอะไรหรอก...ถ้าน้องคิดว่ามันเต็มที่แล้วสำหรับน้องๆ...แต่พี่ในฐานะที่เป็นคนซ้อมleaderได้เห็นการคทำงานของน้องหลายๆ ก็ยังทำให้พี่ท้อใจ หันมาถามตัวเองว่า เราจะทำงานนี้ไปทำไม....ในเมื่อเจ้าของงานก็ยังไม่เต็ม100กับมันเลย....น้องๆคงสงสัยว่าอะไรคือเต็ม100ของพี่...ก็คงต้องย้อยกลับไปดูว่ามาตรฐานคืออะไรอย่างที่มีน้องถามมาข้างต้น.....สำหรับพี่แล้วมาตรฐานก็คือผลงานที่ผ่านมาที่รุ่นพี่ๆเป็นคนสร้างและสั่งสมเอาไว้ไง ไม่ใช่งาน10คณะอย่างเดียวนะคับ....น้องๆก็ดูเอาเองแล้วกันว่า น้องทำได้ดีพอที่จะไปเป็นตัวอย่างและที่ปรึกษาของน้องๆmedรุ่นต่อๆไปหรือยัง...ความเต็มที่ของการทำงาน น้องstandลองไปถามเพื่อนๆที่เป็นleaderดุนะคับว่าเขาใช้เวลาในการซ้อมนานวันละก็ชั่วโมง โต้รุ่งกี่คืน....พี่พอใจและภูมิใจในleaderรุ่นนี้มาก...เราสู้มาด้วยกัน....น้องๆstandเคยสัญญากับพี่ว่าจะสู้จะโต้รุ่งด้วยกัน.....แล้วตี1น้องก็กลับไปนอน...โดยที่ยังตบstepกันผิดๆถูกๆ...พี่ต้องไปซ้อมใหญ่โดยปราศจากstand พี่ต้องร้องเพลงให้น้องเต้นเอง ต้องแข่งเสียงร้องกับstandเภสัช..อก..แต่พี่ก็ต้องทำเพราะคิดว่าปีนี้จะทำให้ดีที่สุด....น้องleaderก็สู้กับพี่เสมอ...แต่เราไม่ใช้คนทั้งหมดที่ควบคุมshow...ตอนที่เสร็จจากแสดง น้องleader เดินออกมาถามพี่ว่า มันแย่มากไหม....รู้ไหมว่าพี่ไม่รู้จะตอบว่าอะไร...น้ำตามันจะไหล....นี้หรือความพยายามของพากเรา เราทำได้แค่นี่เหรอ...ในที่สุดเราก็ควบคุมมันไม่ได้....พี่ได้แต่บอกน้องไปว่า...leaderทำดีที่สุดแล้วหละ....พี่ต้องขอโทษน้องๆจริงถ้าน้องๆคิดว่าพี่เป็นตัวการทำให้คนอื่นไม่ยืนให้เพลงประจำคณะของเรา......ขอโทษคับ......

Posted by : พี่กอล์ฟ027 , E-mail : (golf4u4ever@hotmail.com) ,
Date : 2004-01-27 , Time : 20:43:00 , From IP : 172.29.2.149


ความคิดเห็นที่ : 13


   ก่อนอื่นพี่ต้องขอโทษน้องปีหนึ่งด้วยนะคับที่....น้องๆคิดว่าการที่คณะอื่นไม่ได้ยืนขึ้นแสคงความเคารพคณะเราก็เพราะว่าเพลง แพทย์ศาสตร์คือความหวังของเราถูกตัดออกไปเป็นท่อนๆ จนฟังไม่ออก แต่พี่ก็ขอชี้แจ้งว่า...มันอาจเป็นเพราะความโง่ของพี่เอง...แต่พี่กลับมองว่า ไม่ว่าจะเป็นเพลงอะไรไม่เพราะหรือเพราะขนาดไหน....ถ้าน้องๆไม่ได้ตั้งใจที่จะซ้อม ตั้งใจที่จะร้องออกมาด้วยใจ มันก็ไม่มีทางร้องออกมาได้ดีหรอก การทำงานก็เหมือนกัน ต่อให้คิดว่าตัวเองเจ๋งขนาดไหน แต่ถ้าเราไม่ตั้งใจฝึกซ้อม ไม่ตั้งใจทำ มันก็ไม่มีทางออกมาได้ดีหรอก และถ้าน้องยังตอบตัวเองไม่ได้ว่าทำไปเพืออะไร ก็เหมือนน้องเรียนแต่ไม่รู้ว่าจะจบออกไปประกอบอาชีพอะไร...ทำอะไรก็ไม่มีวันสำเร็จหรอก.....พี่รู้ว่าน้องๆคงคิดว่าปีนี่ไม่มีถ้วยรางวัล ทำแค่นี้ก็พอแล้ว...พี่ก็ไม่ว่าอะไรหรอก...ถ้าน้องคิดว่ามันเต็มที่แล้วสำหรับน้องๆ...แต่พี่ในฐานะที่เป็นคนซ้อมleaderได้เห็นการคทำงานของน้องหลายๆ ก็ยังทำให้พี่ท้อใจ หันมาถามตัวเองว่า เราจะทำงานนี้ไปทำไม....ในเมื่อเจ้าของงานก็ยังไม่เต็ม100กับมันเลย....น้องๆคงสงสัยว่าอะไรคือเต็ม100ของพี่...ก็คงต้องย้อยกลับไปดูว่ามาตรฐานคืออะไรอย่างที่มีน้องถามมาข้างต้น.....สำหรับพี่แล้วมาตรฐานก็คือผลงานที่ผ่านมาที่รุ่นพี่ๆเป็นคนสร้างและสั่งสมเอาไว้ไง ไม่ใช่งาน10คณะอย่างเดียวนะคับ....น้องๆก็ดูเอาเองแล้วกันว่า น้องทำได้ดีพอที่จะไปเป็นตัวอย่างและที่ปรึกษาของน้องๆmedรุ่นต่อๆไปหรือยัง...ความเต็มที่ของการทำงาน น้องstandลองไปถามเพื่อนๆที่เป็นleaderดุนะคับว่าเขาใช้เวลาในการซ้อมนานวันละก็ชั่วโมง โต้รุ่งกี่คืน....พี่พอใจและภูมิใจในleaderรุ่นนี้มาก...เราสู้มาด้วยกัน....น้องๆstandเคยสัญญากับพี่ว่าจะสู้จะโต้รุ่งด้วยกัน.....แล้วตี1น้องก็กลับไปนอน...โดยที่ยังตบstepกันผิดๆถูกๆ...พี่ต้องไปซ้อมใหญ่โดยปราศจากstand พี่ต้องร้องเพลงให้น้องเต้นเอง ต้องแข่งเสียงร้องกับstandเภสัช..อก..แต่พี่ก็ต้องทำเพราะคิดว่าปีนี้จะทำให้ดีที่สุด....น้องleaderก็สู้กับพี่เสมอ...แต่เราไม่ใช้คนทั้งหมดที่ควบคุมshow...ตอนที่เสร็จจากแสดง น้องleader เดินออกมาถามพี่ว่า มันแย่มากไหม....รู้ไหมว่าพี่ไม่รู้จะตอบว่าอะไร...น้ำตามันจะไหล....นี้หรือความพยายามของพากเรา เราทำได้แค่นี่เหรอ...ในที่สุดเราก็ควบคุมมันไม่ได้....พี่ได้แต่บอกน้องไปว่า...leaderทำดีที่สุดแล้วหละ....พี่ต้องขอโทษน้องๆจริงถ้าน้องๆคิดว่าพี่เป็นตัวการทำให้คนอื่นไม่ยืนให้เพลงประจำคณะของเรา......ขอโทษคับ......

Posted by : พี่กอล์ฟ027 , E-mail : (golf4u4ever@hotmail.com) ,
Date : 2004-01-27 , Time : 20:43:04 , From IP : 172.29.2.149


ความคิดเห็นที่ : 14


   ก่อนอื่นพี่ต้องขอโทษน้องปีหนึ่งด้วยนะคับที่....น้องๆคิดว่าการที่คณะอื่นไม่ได้ยืนขึ้นแสคงความเคารพคณะเราก็เพราะว่าเพลง แพทย์ศาสตร์คือความหวังของเราถูกตัดออกไปเป็นท่อนๆ จนฟังไม่ออก แต่พี่ก็ขอชี้แจ้งว่า...มันอาจเป็นเพราะความโง่ของพี่เอง...แต่พี่กลับมองว่า ไม่ว่าจะเป็นเพลงอะไรไม่เพราะหรือเพราะขนาดไหน....ถ้าน้องๆไม่ได้ตั้งใจที่จะซ้อม ตั้งใจที่จะร้องออกมาด้วยใจ มันก็ไม่มีทางร้องออกมาได้ดีหรอก การทำงานก็เหมือนกัน ต่อให้คิดว่าตัวเองเจ๋งขนาดไหน แต่ถ้าเราไม่ตั้งใจฝึกซ้อม ไม่ตั้งใจทำ มันก็ไม่มีทางออกมาได้ดีหรอก และถ้าน้องยังตอบตัวเองไม่ได้ว่าทำไปเพืออะไร ก็เหมือนน้องเรียนแต่ไม่รู้ว่าจะจบออกไปประกอบอาชีพอะไร...ทำอะไรก็ไม่มีวันสำเร็จหรอก.....พี่รู้ว่าน้องๆคงคิดว่าปีนี่ไม่มีถ้วยรางวัล ทำแค่นี้ก็พอแล้ว...พี่ก็ไม่ว่าอะไรหรอก...ถ้าน้องคิดว่ามันเต็มที่แล้วสำหรับน้องๆ...แต่พี่ในฐานะที่เป็นคนซ้อมleaderได้เห็นการคทำงานของน้องหลายๆ ก็ยังทำให้พี่ท้อใจ หันมาถามตัวเองว่า เราจะทำงานนี้ไปทำไม....ในเมื่อเจ้าของงานก็ยังไม่เต็ม100กับมันเลย....น้องๆคงสงสัยว่าอะไรคือเต็ม100ของพี่...ก็คงต้องย้อยกลับไปดูว่ามาตรฐานคืออะไรอย่างที่มีน้องถามมาข้างต้น.....สำหรับพี่แล้วมาตรฐานก็คือผลงานที่ผ่านมาที่รุ่นพี่ๆเป็นคนสร้างและสั่งสมเอาไว้ไง ไม่ใช่งาน10คณะอย่างเดียวนะคับ....น้องๆก็ดูเอาเองแล้วกันว่า น้องทำได้ดีพอที่จะไปเป็นตัวอย่างและที่ปรึกษาของน้องๆmedรุ่นต่อๆไปหรือยัง...ความเต็มที่ของการทำงาน น้องstandลองไปถามเพื่อนๆที่เป็นleaderดุนะคับว่าเขาใช้เวลาในการซ้อมนานวันละก็ชั่วโมง โต้รุ่งกี่คืน....พี่พอใจและภูมิใจในleaderรุ่นนี้มาก...เราสู้มาด้วยกัน....น้องๆstandเคยสัญญากับพี่ว่าจะสู้จะโต้รุ่งด้วยกัน.....แล้วตี1น้องก็กลับไปนอน...โดยที่ยังตบstepกันผิดๆถูกๆ...พี่ต้องไปซ้อมใหญ่โดยปราศจากstand พี่ต้องร้องเพลงให้น้องเต้นเอง ต้องแข่งเสียงร้องกับstandเภสัช..อก..แต่พี่ก็ต้องทำเพราะคิดว่าปีนี้จะทำให้ดีที่สุด....น้องleaderก็สู้กับพี่เสมอ...แต่เราไม่ใช้คนทั้งหมดที่ควบคุมshow...ตอนที่เสร็จจากแสดง น้องleader เดินออกมาถามพี่ว่า มันแย่มากไหม....รู้ไหมว่าพี่ไม่รู้จะตอบว่าอะไร...น้ำตามันจะไหล....นี้หรือความพยายามของพากเรา เราทำได้แค่นี่เหรอ...ในที่สุดเราก็ควบคุมมันไม่ได้....พี่ได้แต่บอกน้องไปว่า...leaderทำดีที่สุดแล้วหละ....พี่ต้องขอโทษน้องๆจริงถ้าน้องๆคิดว่าพี่เป็นตัวการทำให้คนอื่นไม่ยืนให้เพลงประจำคณะของเรา......ขอโทษคับ......

Posted by : พี่กอล์ฟ027 , E-mail : (golf4u4ever@hotmail.com) ,
Date : 2004-01-27 , Time : 20:43:14 , From IP : 172.29.2.149


ความคิดเห็นที่ : 15


   แต่ก็ขอชื่นชมน้องstandและstaffอีกหลายคนที่ตั้งใจทำงานนะคับ.....พยายามต่อไปนะคับ......หนทางพิสูจน์ม้ากาลเวลาพิสูจน์คน.....อย่าปล่อยให้อิทธิผลมืดมีอำนาจเหนือเรา.....

Posted by : พี่กอล์ฟ027 , Date : 2004-01-27 , Time : 20:47:09 , From IP : 172.29.2.149

ความคิดเห็นที่ : 16


   น่ารักมากค่ะน้องๆ พี่ชอบการเชียร์ปีนี้มากเลย พี่เห็นน้องๆ ได้ร่วมมือร่วมใจกันซ้อมและไม่ได้ยืนข่าวว่าน้องๆ ทะเลาะกันเหมือนรุ่นพี่ๆ ที่ผ่านมา แต่น้องๆ ได้เรียนรู้ซึ่งกันและกัน รักกันมากขึ้น พี่ถือว่าน้องๆ ประสบความสำเร็จอย่างมากค่ะ ในปีก่อนๆ ที่เราได้ถ้วยมา แต่เบื้องหลังเป็นยังใงน้องๆ บางคนอาจจะรู้ดี รอยร้าวที่เกิดขึ้นที่ไม่มีทางประสานได้เกิดขึ้น พี่ถือว่าถึงแม้ว่าเราจะได้ถ้วยรางวัลแต่เราประสบความล้มเหลวค่ะ พี่อยากให้stand ของเราเป็นแบบนี้คือมีสีสันมีการเล่น เต้น เชียร์ สบายๆ ไม่ต้องเครียดมาก ความคิดทุกอย่างมาจากน้องๆ จริงๆ ไม่ได้สนองความต้องการของรุ่นพี่หรือใครบางคน เหมือนกิจกรรมที่ผ่านมา พี่อยากให้น้องประเมินเองว่าสิ่งที่น้องทำประสบความสำเร็จหรือไม่ ไม่ต้องไปฟังคนอื่นมากนัก ถ้าคนอื่นจะตัดสินคณะของเราด้วยการดูอะไรที่ฉายฉวยแบบนี้ ก็ปล่อยเค้าไปเถอะค่ะ สุดท้ายนี้พี่ขอชื่นชมน้องๆ อีกครั้งค่ะ การแสดงประทับใจพี่มากๆ

Posted by : ... , Date : 2004-01-27 , Time : 21:41:59 , From IP : 172.29.2.173

ความคิดเห็นที่ : 17


   ผม ไม่รู้นะว่าเกิดไรขึ้น แต่ขอเล่ารุ่นผม ให้ฟัง ว่าวันโชว์อะ ล้มไม่เป็นท่า โค้ด แปลอักษร ก็ มองไม่เห็น สุดท้ายมองไม่เห็นรูปอะไรเลย เพลงก็ร้องไปไม่ค่อยได้ยิน การแสดงที่คิดว่าเก๋สุด ก็ดุเหมือนจะไม่มีใครเข้าใจ หลังแสดงเสร็จ กลับได้แต่เสียง หัวเราะแทน การปรบมือ ในระหว่างซ้อม ก็ทะเลาะกันไม่วายเว้น ทุกอย่างดูจะไม่ดีเลย หลังร้องเพลงมีเพื่อนหลายคน ร้องไห้ เสียใจ ทุกคนรู้สึกแย่กับมัน เพราะอะไรคงไม่ต้งอบอก
แต่รู้ใหมครับ นับแต่วันนั้น เรื่องนี้ ก็นำมาพูดกัน จนพวกเราเรียนจบ คุยกันถึงเหตุการเมือวันนั่นเมือ่ใหร่ ก็มีแต่เสียงหัวเราะ พูดถึงความผิดพลาดนั่นด้วยความสนุกสนาน โดยที่ไม่มีการคิดกันว่าเป็ฯความผิดของใคร เพราะเรารู้ดีว่าทำกันเต็มที่ที่สุดแล้วครับ
ผมไม่รุ้ว่ารุ่นนี้เกิดไรขึ้น แต่ถ้าเชือ่ว่าเราทำดีที่สุด มันก็เป็ฯผลงานที่ดีที่สุดของเราครับ ต่อไปมันจะเป็นอีกเรือ่งหนึ่ง ที่พวกน้องจะประทับใจ


Posted by : Dr K , Date : 2004-01-27 , Time : 22:39:06 , From IP : proxy-mu2.mahidol.ac

ความคิดเห็นที่ : 18


   เออ..คุณกอล์ฟ..ครับ..ผมว่านายอย่าไปพูดว่าอะไรเด็กเค้า..เลยครับ..ถึงแม้เค้าจะทำได้ไม่ดีไม่ถูกใจหลายๆคน..การทำแบบนี้ไม่มีประโยชน์หรอกครับ..คุณจะเสียความรู้สึกเปล่าๆ..ผมมั่นใจว่ารุ่นผมทำได้ดี..รุ่นพี่ของผมอาจจะว่าไม่ดี..มันเป็นเรื่องปกติครับ..ความผิดพลาดบางอย่างเด็กเค้าย่อมจะรู้สึกตัวอยู่..อย่าไปรื้อให้เสียความสัมพันธ์เลยครับ...ขอบคุณ..นะครับ

Posted by : นะครับ.... , Date : 2004-01-27 , Time : 23:02:14 , From IP : 172.29.3.237

ความคิดเห็นที่ : 19


   อืม...ไม่รู้นะว่าใครผิดใครถูก แต่อย่างน้อยเวลาถกเถียงกันน่าจะใช้คำพูดที่มันสุภาพกว่านี้หน่อยนะ เข้าใจว่าเหนื่อย แต่น้องควรควบคุมอารมณ์ตัวเองให้ดีกว่านี้หน่อย มีเหตุผลอะไรก็ว่ามา ตัดอารมณ์โกรธเกลียดออกไปก่อน คำพูดบางอย่างของน้อง ถึงแม้ตัวพี่เองจะไม่ใช่คนที่เกี่ยวข้อง แต่พี่ก็รู้สึกรับไม่ได้เหมือนกัน เพราะมันรุนแรงมาก และไม่อยากจะคิดเลยว่านี่คือคำพูดที่น้องปีหนึ่งซึ่งเป็นน้องเล็กที่สุดในคณะใช้พูดกับรุ่นพี่...


Posted by : รุ่นพี่ของน้อง , Date : 2004-01-28 , Time : 10:40:20 , From IP : 172.29.2.156

ความคิดเห็นที่ : 20


   จุดประสงค์ของการจัดกีฬา 10 คณะ ก็เพื่อส่งเสริมสุขภาพ ให้นักศึกษาได้หันมาออกกำลังกาย แต่ถ้าเรากลับมาโต้รุ่งซ้อมเชียร์่ มันก็เป็นการทำลายสุขภาพชัดๆ นั่นแหละเป็นสาเหตุที่ว่าทำไมเค้าถึงตัดถ้วยเชียร์ออกไป

Posted by : รุ่นพี่ , Date : 2004-01-29 , Time : 10:51:49 , From IP : 192.168.26.96

ความคิดเห็นที่ : 21


   เรารู้สึกว่าพวกเราซ้อมน้ิอยไปหน่อนะ ยังมีการวางแผนที่ไม่ดี วันอาทิตย์ที่แข่ง พวกเรานัดกันเวลา 9 โมง และได้ยินว่าจะซ้อมกับleaderด้วย แต่กว่าจะเริ่มก็ 11 โมงแล้ว(เพื่อนก็ยังมาไม่ครบ) ซ้อมไปแค่15นาทีก็เลิก แล้วนัดใหม่
แล้วเพื่อนที่มาคอยตั้งแต่ 9 โมงกว่าหละ?


Posted by : ปี1 , Date : 2004-01-29 , Time : 10:58:24 , From IP : 192.168.26.96

ความคิดเห็นที่ : 22


   วันอาทิตย์ที่แข่งนะเหรอ ตอนแรกก็นัดกันดีๆ แล้วว่า บ่ายโมง แต่ดันเลื่อนนัดมาเป็น 9 โมงเช้า ทั้งๆที่ บางคนที่ไปช่วยทำอุปกรณ์ก็ยังไม่ได้นอนเลย ต้องมาซ้อมสแตนแต่เช้า เห็นว่าที่เลื่อนนัดให้มาซ้อมตอนเช้าเพราะจะให้สแตนมาตบมือให้หลีด แต่พอพวกเรามากัน 9 โมง ปรากฏว่าไม่ค่อยมีใครมากัน ก็แน่สิ คงไหวอยู่หรอกนะ ส่วนพวกหลีดที่จะให้เรามาร้องเพลงให้ ก็มากันไม่ครบ และได้ข่าวมาว่าไอพี่ปี 3 ที่คุมหลีดก็ยังไม่ตื่น แย่จริงๆ เลย

Posted by : คนในเหตุการณ์ , Date : 2004-01-29 , Time : 16:27:51 , From IP : 203.113.76.75

ความคิดเห็นที่ : 23


   นั่งอ่านดีๆ ก็สะดุ้งโหยง จู่ๆก็ได้เจอคำว่า "ไอพี่ปี 3"
ไม่ได้เป็นหลีดแต่ก็รู้สึกคันยิบๆ
เพราะเป็นหนึ่งในชั้นปี3
หลุดปากออกมาได้ยังไงครับคุณน้องปีหนึ่งที่สุดแสนจะน่ารักของพี่



Posted by : ไอพี่ปี3ครับ , Date : 2004-01-29 , Time : 21:43:19 , From IP : 172.29.2.156

ความคิดเห็นที่ : 24


   ขอโทษนะคะ ที่พูดว่าไอพี่ปี 3 ไม่ได้ว่าพี่ปี 3 คนอื่นๆ ค่ะ
ที่กล่าวถึงคือพี่ปี 3 ที่คุมหลีด ซึ่งก็มีอยู่คนเดียว


Posted by : น้องปี 1 , Date : 2004-01-30 , Time : 11:47:51 , From IP : 172.29.2.129

ความคิดเห็นที่ : 25


   นี่เหรอที่เรียกว่า"น้อง" ผิดหวังจัง
ก็รู้ว่าเหนื่อย ก็รู้ว่าโกรธ แต่ควบคุมอารมณ์หน่อยนะ


Posted by : Blue , Date : 2004-01-30 , Time : 12:43:15 , From IP : 172.29.2.197

ความคิดเห็นที่ : 26


   คนหนึ่งคน...ทุ่มเทมาก คาดหวังมาก

คนบางคน...ไม่ตั้งใจทำ ก็ไม่เคยคาดหวัง

อีกหลายคน...ทำเต็มที่ ได้แค่ไหนก็แค่นั้น ภูมิใจในสิ่งที่ทำ

ต่างคนก็ต่างความคิด

แต่...

สำหรับพี่ที่เค้าตั้งใจ ทุ่มเท บางครั้งก็ตั้งความหวังไว้สูง
เป็นธรรมดาที่เมื่อคนเราเสียใจ อาจพูดแรงไปบ้าง
แต่น้องรู้มั้ย ... มีพี่น้อยคนนักที่จะทุ่มเทความสามารถ กำลังกาย กำลังใจ
ให้กับงานคณะเรามากขนาดนี้
ยิ่งปีสูงๆ มันก็ไม่ได้ว่าง หรือสบายอย่างที่เราคิด
หลายๆงานที่พี่เค้าทุ่มเทเวลาให้ เค้าทำเต็มที่
ถ้าไม่มีพี่คนนี้ อาจไม่มีใครกระตือรือร้นที่จะทำ
ถ้าพี่เค้าไม่จำจี้จำไช บางงานอาจไม่สำเร็จลุล่วงก็ได้

ตอนนี้น้องอาจมองไม่เห็น อย่างที่ครั้งนึงพี่ก็เคยเป็น
แต่ซักวันนึง น้องอาจจะนึกขึ้นมาก็ได้ว่า
พี่คนนี้เค้าไม่ได้เลวร้ายอย่างที่ใครคิด
ถึงจะไม่รู้จักกันเป็นการส่วนตัว
แต่ทุกวันนี้ ทุกๆครั้งที่พี่เห็นเค้าทำงานเพื่อคณะของเรา
พี่ก็อยากบอกพี่คนนี้เค้ามากว่า
...ขอบคุณค่ะ...




Posted by : พี่คนหนึ่ง , Date : 2004-01-30 , Time : 19:51:38 , From IP : 203.113.77.4

ความคิดเห็นที่ : 27


   มันก้อกรรมตามสนองดีๆนี่แหละ
นายเคารพรุ่นพี่รึเปล่า เหอๆ เราไม่เห็นนายจะเคารพเลย มีเรื่องกับรุ่นพี่ตั้งหลายคน
เวลามีอะไรก้อ จะบีบน้ำตาให้คนอื่นมาช่วยมาเห็นใจ
ที่จิงเจ้าอารมณ์จะตาย ใครๆก้อรู้กัน เพียงแต่เค้าจะพยายามทำใจได้หรือป่าวนั่นแหละ
แล้วพอมีเรื่องสุดท้ายก็ใช้ศิลปะการพูด ซึ่งยอมรับนะว่าตรงนี้เก่งมาก
สามารถพูดชักชวนให้คนอื่นมาตามได้
นายน่ะทำอะไรก้อดีหมดแหละ...
ตั้งแต่มาตะโกนเคาะประตูเรียกรุ่นพี่ออกมา หลังจากเมามาตอนดึก
แล้วก็ที่งอนชาวบ้านหยุดเรียนไปซะเฉยๆ
ทำร้ายร่างกายรุ่นพี่ อะไรเงี้ยน่าจะรู้ตัวบ้างนะ
เรื่องรุ่นพี่รุ่นน้องนั้นมันเป็นปัญหามานานแล้วนะ
เวลาทำงานอะไรก้อต้องเป็นผู้นำ ความคิดอะไรก้อ ต้องถูกหมด
เวลาใครไม่ทำตาม ก้อเล่นตัว ประจำ
พอมีเรื่องก้อบีบน้ำตา
เวลานายทำคนอื่นเค้าเสียความรู้สึกน่ะมันก้อไม่ต่างกันนะ
เราว่าพี่ปี 4 คนนั้นน่ะ เค้าโชคดีนะที่หลุดออกมาจากบ่วง "กรรม" ได้
อีกอย่างนายน่าจะรู้บ้างนะว่าเต็มร้อยของแต่ละคนมันไม่เหมือนกันนะ
นายบอกว่าอยากให้คนอื่นออกมาตัวต่อตัว
แล้วเวลานายมีเรื่องแล้วร้องไห้ให้ชาวบ้านคนอื่นมาเข้าข้างเนี่ย มันไม่ต่างกันเหรอ
มันก้อหลายเรื่องแล้วนะคุณท่าน
สุดท้ายนะ เรายอมรับว่านายน่ะตั้งใจทำงาน
แต่อยากให้นายรู่ว่า คนอื่นก้อไม่ใช่เบี้ยล่างใครนะ เค้าก้ออยากออกความเห็น
ติดมาคณะเดียวกันน่ะ มันก็คงไม่โง่กว่ากันมากมายนะ
อยากทำในสิ่งที่รุ่นน้องเค้าอยากทำ
คิดดูเวลารุ่นนายน่ะ นายยังไม่พอใจรุ่นพี่เลยรึเปล่า มันไม่ต่างกัน...


Posted by : กอล์ฟเอ๋ย , Date : 2004-01-30 , Time : 20:50:09 , From IP : 203.121.141.250

ความคิดเห็นที่ : 28


   ประสบการณ์เป็นเรื่องแปลก เพราะ "เหตุการณ์" เดียวกันสามารถทำให้คนเรา "ได้ประสบการณ์" ไม่เหมือนกัน

มีคำพังเพยเช่น "แก่เพราะกินข้าว เฒ่าเพราะอยู่นาน" หมายถึงอายุมากขึ้น ผ่านอะไรต่างๆมากขึ้น แต่ไม่ได้สั่งสมประสบการณ์ที่มีคุณค่าอะไรเลย อยู่ไปวันๆ แต่บางคนสามารถ "เก็บเกี่ยว" อะไรๆจากเหตุการณ์แต่ละครั้งได้มากอย่างไม่น่าเชื่อ สิ่งเหล่านั้นจะกลายเป็น "บุคลิกภาพ" ของเราในอนาคต

"ความรู้สึก" นั้นอยู่เพียงแค่ระยะสั้นๆ แต่ประสบการณ์จะถูกกลั่นกรองและกลายเป็น "เรา" ในอนาคต ตรงนี้แต่ละคน "มีสิทธิที่จะเลือก" ได้ว่า "เรา" ในอนาตรนั้นจะเป็นคนอย่างไร เราสามารถเลือกได้ด้วยว่าอะไรที่เราจะ "จดจำ" บางครั้งเมื่อเราแก่ลง มีอายุมากขึ้น เราอาจจะพบว่าความทรงจำดีๆนั้นมันน้อยเกินไป ความทรงจำอันขมขื่นนั้นมันมากเกินไป แต่เราจะแก้อะไรตอนนั้นก็ไม่ได้แล้ว

"ยังกิจทั้งหลายทั้งปวงด้วยความไม่ประมาท" ปราชญ์ท่านหนึ่งเคยว่าไว้ 2500+ ปีมาแล้ว ก็ยังมีคุณค่าอยู่ในปัจจุบัน สิ่งที่เราผ่านในอดีตนั้นทำให้เราเป็นเราในวันนี้ แปลว่าสิ่งที่เราเลือกเดินในวันนี้ก็จะเป็นเราในอนาคต เป็นความรับผิดชอบของเราแต่เพียงผู้เดียวที่จะ "เลือก" ว่าจะได้อะไรจากประสบการณ์หนึ่งๆ



Posted by : Phoenix , Date : 2004-01-30 , Time : 20:52:21 , From IP : 172.29.3.240

ความคิดเห็นที่ : 29


   แล้วก้อเรื่องเช้าวันก่อนแสดงนะ...
เรารู้มาจากน้องที่ไปตามที่นายนัดนะ...
เราขอบอกนายอย่างนึงนะ
ดูตัวเองซะมั่งนะเราว่านะ
ไปว่าน้อง คำ ก้อไม่เต็มร้อย สองคำ ก้อว่าพี่+leader เต็มร้อยแล้ว
ขอโทษนะ ...
...leader ก้อไปไม่ครบ ผู้ชายครบ ผู้หญิงมา 2-3 คน...
...ส่วนตัวนายเองก้อไม่ได้ไป คงไม่แก้ตัวนะว่าตื่นแล้วนแต่ไม่ไปน่ะ...
แล้วคิดดูนะน้องที่มากันน่ะเค้าจะคิดยังไง น้องเค้าก้อมาตามที่นายนัดนะ
ถึงแม้จะไม่ครบ...
เราเห็นด้วยนะที่นายบอกน้องอาจไม่เต็มร้อย
ซึ่งภาพที่เกิดขึ้นมาทุกคนรู้...
น้องเองนั้นเราเชื่อว่าน้องเค้าก้อรู้...
แต่เราไม่เห็นด้วยที่นายบอกว่า นายและ leader เต็มร้อยแล้ว
ซึ่งในความเป็นจริงน่ะ มันก้อไม่ต่างกัน
เอยากบอกนายว่านะ leader กับ stand น่ะมันก้อเป็นเด็กคณะแพทย์เหมือนกัน
อยู่ปีเดียวกัน
แต่ที่เป็นมาตลอดทุกปีนั้น เราไม่เข้าใจว่าทำไม leader ต้องทำเหมือนเป็นคนพิเศษนะ
เราไม่ได้ด่านะ...เราอยากบอกแค่ว่า...
ลองคิดดูนะ นายคิดว่า leader สำคัญมากน่ะ
นายก้อน่าจะรู้นะว่า stand ก้อสำคัญไม่ต่างกัน
ขาดอะไรไปอย่างนึงก้อไม่ครบไม่สมบูรณ์...
ทำไมต้องมีการแบ่งแยกกันนะ
หรือเป็นเพียงเพราะ leader สวย น่ารัก หุ่นดี
แต่คนอื่นๆนั้น เค้าไม่ได้เข้าตากรรมการ
แต่ความสามารถเค้าไม่แพ้กัน เค้าสำคัญน้อยกว่าหรือ...
ปัญหาที่เกิดนาย ไม่น่าไปว่าน้อง แล้วชมตัวเองและลีดนะ
นายน่ะคุม ลีด นายก้อต้องว่า ลีดดีอยู่แล้ว
แล้วน้องที่ทำแสตนล่ะ เราไม่ต้องไปดูนะว่าบางคน หรือกี่คนนะ
ถึงจะเป็นที่นายบอกว่าบางส่วนดี บางส่วนแย่
แล้วน้องเค้าจะคิดอย่างไร ในเมื่อ นายและ leader ก้อมีสิ่งที่เค้าติดใจเหมือนกัน...


Posted by : กอล์ฟเอ๋ย , Date : 2004-01-30 , Time : 21:07:01 , From IP : 203.121.141.250

ความคิดเห็นที่ : 30


   ตกลงว่ามันอะไรอะนิ งานวันนั้นอะไรกันนี่ น้องปี1สนุกอะป่าว ถ้าสนุกและสนิทกันมากขึ้นเหมือนปีเราก็ผ่านจุดประสงค์นะคร้าบ

Posted by : เด็กบ้านนอกปี2ขณะอยู่เวรER , Date : 2004-01-30 , Time : 21:49:08 , From IP : 203.113.71.168

ความคิดเห็นที่ : 31


   เคยคิดบ้างไหมว่า กอล์ฟเสียสละขนาดไหน เพื่อนไปเที่ยวกัน มันก็ไม่ไป มันบอว่าจะอยู่ช่วยน้องๆ สงสารมันหวะ ทำคุณบูชาโทษ

Posted by : xxx , Date : 2004-01-31 , Time : 07:49:41 , From IP : 203.113.77.100

ความคิดเห็นที่ : 32


   คุณกอล์ฟนี่ใช่ผู้ชาย(มั้ง)ที่แต่งตัวแปลกๆคอยตะโกนด่าน้องใช่ป่าว ถ้าใช่อยากถามหน่อยว่าทำไมคุณต้องเอาคณะอื่นไปอ้างด้วยล่ะครับ คืนนั้นเขาก็ต้องซ้อมเชียร์กันทุกคณะล่ะ ใช่ว่าเขาอยากแกล้งให้คุณแหกปากเสียหน่อย ผมเห็นคณะอื่นๆเขาเงียบกัน คุณก็ยังแหกปากด่ารุ่นน้องคุณอยู่ได้ ผมยอมรับรุ่นน้องคุณนะครับที่เขาทนได้ถึงขนาดนี้ ตอนวันงานผมเป็นคนหนึ่งที่รอดูstandและleadของแพทย์แม้จะเป็นคณะสุดท้ายก็ตาม ผลงานที่ออกมาก็ไม่ได้เลวร้ายเสียหน่อย ทุกๆคนก็ตั้งใจกันดี ที่ผมไม่ยืนตอนร้องเพลงคณะคุณ เพราะว่าผมไม่ทราบ ต้องขอโทษด้วยครับ แต่ผมคิดว่าถ้าทุกๆคนทราบว่าเป็นเพลงคณะก็คงยืนอยู่แล้ว เพราะทุกคณะต่างก็มีเกียรติเช่นเดียวกัน หวังว่าถ้าคุณมาอ่านก็ปรับปรุงตัวซะนะครับ ท่าทางหยิ่งยะโส อวดเก่ง ดูถูกชาวบ้านเนี่ย เลิกเสียเถอะ จากที่อ่านมาเนี่ยคุณเองนี่พฤติกรรมไม่ใช่ธรรมดาเลย ขอให้คุณคิดด้วยว่าคุณก็เป็นแพทย์นะครับ สังคมรอความหวังจากคุณอยู่

Posted by : คนนอก , Date : 2004-02-02 , Time : 18:29:08 , From IP : ip169.pharmacy.psu.a

ความเห็นจาก Social Network : Facebook


สงวนสิทธิ์การแสดงความคิดเห็นสำหรับ สมาชิกเท่านั้น
>>>>> Page loaded: 0.013 seconds. <<<<<