ความคิดเห็นทั้งหมด : 1
การผจญภัยและบทเรียนของมารุ  ก่อนอื่นผมต้องขอขอบพระคุณพี่ๆทุกท่านนะคับที่คอยเป็นกำลังใจให้ผมได้กลับมาเจอหม่ามี้อีก ต่อไปผมจะไม่หนีเที่ยวอีกแล้ว โลกภายนอกมันช่างใหญ่และน่ากลัวจัง การเดินทางของผมเริ่มจากคืนวันจันทร์ที่ 4 กค. ตอนแรกกะว่าจะไปเที่ยวใกล้ๆ ที่ไหนได้ผมหาทางกลับบ้านไม่เจอ ผมไปขึ้นล๊อกผิดเจออาจารย์วรางคณา คืนนั้นเลยเดินไปหาหม่ามี้ที่หอศรีตรังและแถวๆโวค (ไม่รู้คิดได้ไงคับ) โชคดีที่เจอพี่อ๋าและเพื่อนแต่ผมตกใจเพราะพี่เค้าจะจับผม ผมไม่รู้นี่นาว่าพี่เค้าจะจับผมไปให้หม่ามี้ผมเลยเตลิดเข้าป่าไปเลย หม่ามี้บอกว่าหม่ามี้และพี่เกียรติ, พี่ตง (ลูกศิษย์หม่ามี้) หาผมแถวป่าตั้งสองวัน แต่ผมพยายามกลับบ้านแต่ก็ไปถึงคณะวิทยาศาสตร์เจอพี่น้ำเค้าโทรบอกหม่ามี้แต่ก็คลาดกันอีก หม่ามี้บอกว่าหาผมแบบไม่ได้ทำอะไรตลอดสามวัน post ในกระดานข่าวคณะแพทย์ ในfacebook ออกวิทยุ FM 88 และวิทยุกระจายเสียงของนักศึกษา มอ. ปิดใบปลิวประกาศว่าผมหายไป 200 ใบ กระจายไปทั่ว มอ. และโรงพยาบาลสัตว์ ร้านขายอาหารแมว ร้านอาบน้ำแมว จนมีผู้หวังดีหลายคนมาคอยให้กำลังใจเช่นลุงชัย ซึ่งเป็นคนที่หม่ามี้เพิ่งรู้จักแต่คอยให้ความช่วยเหลือในการหาผมด้วย หม่ามี้ซาบซึ้งใจมากคับ จนกระทั่งเทวดาประจำตัวหม่ามี้ อาจารย์วิวัฒนา (ลุงเหน่ง) ภาควิชาเอ๊กซเรย์มาเจอผมใต้หอพักปิ่นสงขลาเลยโทรบอกหม่ามี้ ต้องขอขอบพระคุณน้าแอ๊มน้าเบนจี้ที่ช่วยหม่ามี้ติดประกาศที่หอพักปิ่นสงขลาด้วยนะคับ หม่ามี้บอกว่าที่เรียกลุงเหน่งว่าเทวดาประจำตัวเพราะสองปีก่อนหม่ามี้ผมไม่สบายมากจนเกือบเสียชีวิตไม่มีอาจารย์ท่านไหนวินิจฉัยอาการที่หม่ามี้เป็นได้จนลุงเหน่งมาทำอัลตร้าซาวนด์ให้เลยวินิจฉัยได้ว่าเป็นไข้เลือดออก ครั้งนี้ก็เหมือนกันลุงเหน่งเป็นคนที่โทรไปบอกหม่ามี้ ผมก็อุตส่าห์หนีไปซ่อน แต่ลุงเหน่งมีตาเอ๊กซเรย์แบบซุปเปอร์แมนเลยเห็นผมในตู้เก็บของใต้หอ ลุงชัชและหม่ามี้เลยเจอผมผมเล่าเรื่องการผจญภัยครั้งนี้ให้หม่ามี้ฟัง หม่ามี้เลยสอนผมว่าสิ่งสำคัญในชีวิตเมื่อเราสูญเสียอะไรบางอย่างแต่สิ่งเดียวที่ห้ามสูญเสียคือบทเรียน บทเรียนที่หม่ามี้สอนผมและทำให้ผมเจอกับหม่ามี้ได้มี 6 ข้อคับ 1. Love หม่ามี้บอกว่าพลังแห่งความรักมีพลังที่สุดบนโลกใบนี้ ที่หม่ามี้ทำได้ทุกอย่างในการหาผมเพราะเจ้าสิ่งนี้แหละคับ ความรัก หม่ามี้บอกว่าสามารถใช้พลังนี้ได้กับทุกสิ่งที่ต้องการในชีวิตไม่ว่าจะเป็นเรื่องความสำเร็จอะไรก็แล้วแต่ หม่ามี้ผมรักคุณยายมากเลยทำทุกอย่างให้คุณยายมีความสุข พาคุณยายไปเที่ยวต่างประเทศปีละ 2 ครั้ง (ตอนนั้นผมไม่ชอบเลยเพราะผมถูกทิ้ง) ดูแลคุณยายอย่างดี หม่ามี้รักคณะแพทย์แห่งนี้ รักภาควิชาจักษุ รักลูกศิษย์ทุกคน เลยตั้งใจเป็นอาจารย์แพทย์ที่ดี ตั้งใจสอน เป็นแบบอย่างที่ดีให้ลูกศิษย์ หม่ามี้รักตัวเองเลยต้องการประสบความสำเร็จในชีวิตอย่างที่ตั้งใจ ล้วนเป็นพลังแห่งความรัก 2. Faith ศรัทธา หม่ามี้บอกว่าไม่ว่าเราจะทำอะไรเราต้องมีศรัทธาในสิ่งที่เราทำ การหาผมก็เช่นกันไม่ว่าใครจะพูดอะไรหม่ามี้ไม่สนใจตั้งใจหาผมอย่างเดียวเพราะหม่ามี้ศรัทธากับเรื่องความพยายาม ถ้าเราพยายามอย่างดีที่สุดพระเจ้าจะประทานความสำเร็จมาให้เสมอ ถ้าเราเป็นคนดีเราต้องได้สิ่งที่ดีตอบแทนเสมอ หม่ามี้ศรัทธาเรื่องความดีและความพยายามมากคับ 3. Hope ความหวังเป็นเสมือนน้ำหล่อลี้ยงใจเราเสมอ หม่ามี้บอกว่าคุณยายให้หม่ามี้เลิกหาผมตั้งแต่วันที่สองแล้วเพราะเห็นหม่ามี้เศร้ามากร้องไห้ทุกวัน เดินปิดประกาศไปทั่ว ไม่ได้ทำอะไรเลย คุณยายอยากให้หม่ามี้ทำใจ แต่สิ่งที่หม่ามี้บอกกับตัวเองคือเราต้องมีความหวัง เราต้องพยายามทำให้ถึงที่สุดก่อนเสมอ และทุกข้อมูลที่พี่ๆทุกคนคอยให้หม่ามี้ว่าเห็นผมที่ไหนบ้าง นั่นคือความหวังคับ มันคอยเป็นกำลังใจในการทำงานทุกอย่างเสมอ ลองสังเกตสิคับถ้าเราไม่มีความหวังกับงานหรือกับชีวิตเราก็ไม่มีพลังในการทำงานนั้นๆหรือพลังในการดำเนินชีวิต โชคดีที่หม่ามี้เป็นคนที่มีความหวัง ความฝันกับสิ่งที่หม่ามี้ทำเสมอ 4. Action การลงมือทำ เป็นสิ่งสำคัญมาก ต่อให้มีความรักมากมาย มีความเชื่อศรัทธาและความหวังแต่ไม่ลงมือทำอะไรเลยก็ไร้ประโยชน์ หม่ามี้ผมเป็นนักปฏิบัติด้วย ผมขอบคุณหม่ามี้ผมจริงๆที่หาผมอย่างทุ่มเทและตั้งใจ 5. Positive thinking หม่ามี้บอกว่าอันนี้สำคัญมากเพราะระหว่างที่เราทำอะไรก็แล้วแต่ มักจะมีปัญหาหรืออุปสรรคหรือเรื่องราวต่างๆที่มากระทบจิตใจแบบไม่พึงประสงค์เสมอ เราต้องคิดบวก เรื่องการหาผมก็เช่นกัน คุณลุงที่หม่ามี้ไปซื้ออาหารให้ผมประจำ พูดอย่างมั่นใจว่าไม่มีทางหาเจอหรอก แมวพันธุ์นี้เตลิดไปไกลและน่ารักจะถูกคนอุ้มไปไม่มีทางได้คืนหรอก ในขณะที่เจ้าของร้านอื่นที่หม่ามี้ไม่รู้จัก กลับพูดให้กำลังใจและเห็นใจ นี่แสดงให้เห็นว่าแม้คนที่ใกล้ตัวเราหรือสนิทกับเราก็อาจใส่ทัศนคติเชิงลบให้เราได้ เพราะฉะนั้นขึ้นอยู่กับเราว่าจะเลือกมีทัศนคติแบบไหนในการดำรงชีวิต 6. Never give up อย่ายอมแพ้ หม่ามี้ผมเป็นคนพันธุ์ไม่ยอมแพ้ ผมขอปรบอุ้งเท้าให้หม่ามี้เลย หม่ามี้บอกผมเสมอว่าอย่ายอมแพ้อะไรง่ายๆ ถ้าเรายอมอะไรง่ายๆแม้เรื่องเล็กๆมันจะกลายเป็นนิสัยโดยไม่รู้ตัวและเราจะไม่เคยมีความมุ่งมั่นกับอะไรจริงๆในชีวิตเลย และยากมากที่เราจะประสบความสำเร็จในชีวิต ผมขอขอบคุณหม่ามี้ที่สอนอะไรดีๆในชีวิตให้ผม ผมก็มีทุกอย่างอย่างที่หม่ามี้สอนทั้ง 6 ข้อเลยได้มาเจอหม่ามี้ ผมรักหม่ามี้ ผมเชื่อและศรัทธาว่าจะได้อยู่กับหม่ามี้อีกแน่นอน ผมมีความหวังทุกๆวันที่จะได้กลับบ้านแม้ว่าผมไม่รู้จักที่ที่ผมไปและมันก็ไกลจากบ้านผมมาก แม้ผมไม่รู้ว่าอยู่ที่ไหนแล้ว ผมก็ยังเดิน (แบบหมอบคลาน) ในช่วงกลางคืนทุกคืนทุกคืนแบบไม่ได้กินอะไร ผมคิดบวกกับสิ่งที่ผมทำตลอด 4 วัน 4 คืน และผมไม่ยอมแพ้แม้ผมไม่มีประสบการณ์มาก่อน ผมขอแบ่งปันบทเรียนในชีวิตน้อยๆของผมให้กับทุกคนเผื่อเป็นประโยชน์กับใครบ้าง (เผื่อจะหลงทางแบบผม) เรื่องสุดท้ายที่ยังไม่ได้บอกหม่ามี้ อาจมีลูกแมวสีเทาดำ ขนยาว หางฟู หูพับ ตาเหลืองแถวโวค, ตึกชีวะ หรือใต้หอพักปิ่นสงขลา ผมไม่รู้เหมือนกันนะคับ แค่เผื่อไว้ แต่ที่แน่ๆหม่ามี้หมั้นหมายผมกับแมวน่ารักชื่อ อาอิ ที่แปลว่า รัก ให้แล้วคับ ขอบคุณทุกคนคร้าบ มารุ เบญจวลีย์มาศ The survivor Posted by : tamus , E-mail : (ppassorn@yahoo.com) , Date : 2011-07-09 , Time : 20:27:52 , From IP : 172.29.5.125 |
