บันทึกหน่วยหน่วยแพทย์เคลือนที่ ตะลุมพุก 2 เมษา 54
วันนี้มีโอกาสไปร่วมหน่วยแพทย์เคลื่อนที่ของโรงพยาบาล มอ. ที่แหลมตะลุมพุก อ.ปากพนัง เมืองคอน
มีอาจารย์แพทย์ resident พยาบาล ทีมเภสัช นักศึกษาแพทย์ รวมทั้งบุคลากรอื่นๆ รวม 37 คน, 38 สิรวมคนขับรถ
ตั้ง จุดที่โรงเรียนราชประชานุเคราะห์ มีชาวบ้านมาตรวจราว 400 คน
เจ้า หน้าที่เราทำงานเข้มแข็ง และ มืออาชีพมาก (อาชีพแพทย์ พยาบาล ฯลฯ :D)
คุณ เพ็ชร พยาบาล PCU แสดงให้เห็นว่าเชี่ยวงานออกหน่วยมากมาย
คุณไก่ ปชส. คล่องตัวประสานงานต่างๆ ลื่นไหล
ทีมเภสัช สู้ตาย โดยมีน้องนศพ.ช่วยสู้ด้วย
น้องนศพ.ก็ยังช่วยซักประวัติให้ด้วย บางคน note มาละเอียดกว่าในเวชระเบียนจริงซะอีก
ทีมแพทย์ตั้งโต๊ะตรวจกัน ไม่หยุด โดยสลับกันทานมื้อเที่ยง
อาหารจากโภชนาการ รพ. ดีมาก, ไม่เผ็ดมากเหมือนตอนงานน้ำท่วมหาดใหญ่ ที่ อ.เฮ้งบอกว่าทานแล้วแสบ... :D
ออก จาก มอ. 7 โมงกว่าๆ ถึงแหลมตะลุมพุกเกือบ 10 โมง
จัดสถานที่ เตรียมพร้อม 10 โมงกว่าๆ ก็เริ่มงาน บ่าย 2 ก็เสร็จ
ปรบมือให้กับทีม มอ.ครับ
พี่กำนันประยุทธ์ (หรือ นายก อบต.? แต่ชาวบ้านเรียกกำนันนะ) มาช่วยประสานตลอด
ผู้อำนวยการโรงเรียนก็มาให้กำลังใจ
นายอำเภอ โทรว่าจะมาเยี่ยม บังเอิญ สส.วิทยา ลงพื้นที่ เลยไม่ได้มา แต่ส่งผู้ช่วยสาธารณสุขอำเภอมา
ทราบว่า ในอำเภอปากพนัง ซึ่งเป็นพื้นที่ราบลุ่ม ยังจมน้ำอยู่มาก พี่กำนันบอก อีก 3 เดือนฟื้นหรือเปล่าก็ไม่รู้
อย่าลืมว่านี่เป็นเดือนเมษายน
ประสานกันกับนายอำเภอว่า พรุ่งนี้ 3 เมษา มอ.เราจะกลับมาที่ปากพนังจุดอื่น ที่เดือดร้อนยังจมน้ำอยู่อีก 2 จุด
พี่กำนันพามาดูพื้นที่ประสบภัย ที่นายกฯมาเยี่ยมเมื่อหลายวันก่อน
พายุเข้า 28 มีนา ถึงวันนี้ 4-5 วัน ชายหาดหายไป 25 เมตร
ทะเลขึ้นมาถึงถนนเลียบชายทะเล ที่ยกสูงขึ้นมาครึ่งเมตร
กระสอบทรายที่วางไว้กันคลื่น ถูกน้ำซัดมากองอยู่ที่อีกฟากของถนน ซะเกือบครึ่ง
น้องบางคนถามว่า ทำไมเขาวางกระสอบทรายไว้สองข้างถนน
เขาตอบว่า วางไว้ข้างเดียว ฟากทะเล แต่น้ำพาข้ามมาเอง
ถนนบางส่วนเสียหาย ต้นไม้หักโค่น บ้านที่อยู่ฟากชายหาดเสียหายหมด
บ้านชาวบ้านตรงนี้เป็นหมู่ 2 กับ หมู่ 3 หลายหลังฝาบ้าน หลังคาหายไป ต้องเอาพลาสติกมาล้อมไว้
บางหลังเอียงกะเท่เร่ หายใจรดแรงๆ บ้านอาจพังลงมาได้
ชาวบ้านยังต้องอาศัยอยู่กัน
เรือประมงต้องเอามาจอดไว้อีกข้างของถนน ที่จอดเดิมไม่มีแล้ว
ถ้าไม่มีถนนกั้น บ้านส่วนใหญ่น่าจะเสียหายมากกว่านี้ เพราะส่วนใหญ่เป็นบ้านไม่แข็งแรงนัก และอยู่ใกล้ทะเล
กำนันบอกว่าตอนแกเด็กๆ (ตอนนี้อายุ 51) ชายหาดยาวลงไป 800 เมตรก่อนถึงทะเล
ชายหาดสั้นลงไปเรื่อยๆ เมื่อสัปดาห์ก่อนยังมี 25 เมตร
วันนี้มาถึงหน้าบ้านแล้ว ยังดีมีถนนกั้น
ดูแล้วนึกไม่ออกว่า ชาวบ้านจะฟื้นตัวกันอย่างไร (ทั้ง Schwartz และ Sabistonไม่ได้เขียนไว้)
กำนันบอกว่าเสนอนายก ขอย้ายบ้านออกไป เพราะอยู่ต่อลำบากแล้ว แต่ที่นี่ 100% เป็นชาวประมง ไปไกลทะเลก็ไม่ได้
เสนอไปว่าขอย้ายข้ามถนนใหญ่ไปอีกฟากหนึ่งขอที่ 150 ไร่
ปัญหาคือ เป็นที่ป่าสงวน เป็นป่าชายเลน มีอยู่สองหมื่นกว่าไร่ ขอแค่ 150 ไร่นิ พี่กำนันว่า
ยังรอคำตอบอยู่
ต.แหลมตะลุมพุก มี 3 หมู่บ้าน หมู่ 1 มี 450 ครัวเรือน หมู่ 2 ราว 100 และหมู่ 3 ราว 90 รวม 650 ครัวเรือน สองพันกว่าคน
ปี 2505 อันนี้เกิดไม่ทัน ไต้ฝุ่นถล่มที่นี่ หลายคนคงจำได้
คราวนั้น หมู่บ้าน หมู่1 บ้านพังหมดเหลือหลังเดียว หมู่ 2 เหลือ 2-3 หลัง สมัยนั้นยังมี 5 หมู่บ้าน (ตอนนี้เหลือ 3)
มี ผู้เสียชีวิต 1300+ คน โอ้โห จัดการปัญหากันอย่างไรในขณะนั้น
แหลม ตะลุมพุก พื้นที่เป็นแหลม (อันนี้ไม่น่าสงสัย) กว้าง 800 เมตร สองข้างเป็นทะเลอ่าวไทย
เวลาพายุเข้า ไม่มีที่บังลม บังฝน เจอเต็มๆ แต่ดีที่น้ำไม่ขัง
ตอนนี้กำลังสร้างอาคารหลบภัยอยู่ คาดว่าจะเสร็จปลายปีนี้ จุคนได้ 500 คน
หวังว่าจะช่วยบรรเทาภัยได้ บ้าง
ดูแล้ว พวกเรา โชคดีมากกว่าเพื่อนมนุษย์เรา ทั้งในไทยเอง และต่างประเทศหลายแห่ง
ความยากลำบากที่เรารู้สึกว่า หนักหนาสาหัส ทนทานไม่ได้
เมื่อเปรียบกับสิ่งที่คนเหล่านี้ เผชิญอยู่ แล้วยังต้องเผชิญและสู้ต่อ โดยยังไม่รู้จะออกหัวออกก้อย
เราโชคดีมากแล้ว ปัญหาเราแก้ได้ แก้แล้ว หาทางช่วยเพื่อนที่ยังอ่วมด้วย
โดยวิชาชีพ เราช่วยได้มากเลยพี่น้อง เป็นแพทย์ที่ดี มีจิตใจเมตตาเพื่อนผู้เจ็บป่วย พูดจาแสดงออกเหมือนใจที่เมตตานั้น
เราช่วยสร้างความแตกต่างในชีวิตหลายๆคนได้ มากมาย
Be grateful for what we have and we have to help making this world a better place.
Posted by : บ.ก. , Date : 2011-04-04 , Time : 10:24:06 , From IP : 172.29.11.206
|
