Teacher VS Student
* คำเตือนเรื่องหมิ่นเหม่ศีลธรรม เด็กอายุต่ำกว่า 13 ปีไม่ควรอ่าน ผู้ป่วยควรปรึกษาแพทย์ *
"คุณครูครับ เราไม่ต้องถึงขนาดนี้กันไม่ได้เหรอครับ"
"ไม่ได้หรอก ถึงวิชานี้จะไม่ใช่วิชาบังคับอย่างคณิตศาสตร์ ภาษาไทย หรือวิทยาศาสตร์ แต่ถ้าเธอไม่ผ่าน เธอก็เรียนไม่จบ เข้าใจไหม"
"แต่ว่า ครูครับ มันผิดศีลธรรมไม่ใช่เหรอ"
"เธออย่าเรื่องมากน่า ใครๆ เค้าก็ทำกันทั้งนั้น ไม่งั้นเธอจะโตมาจนป่านนี้รึ แล้วก็อีกอย่าง" ครูสาวทำเสียงเข้ม "เธอจะเลือกอะไรล่ะ ศีลธรรมกับคะแนน"
ผมกลืนน้ำลาย จริงของครูสาว วิชานี้แม้ไม่ใช่วิชาบังคับ แต่ถ้าผมได้ 0 หรือติด ร วิชานี้ ผมก็ไม่สามารถจบการศึกษาได้ และที่สำคัญ ผมก็ต้องมาสอบแก้ ร หรือสอบซ่อมอยู่ดี ซึ่งสุดท้าย ครูเธอก็คงบังคับให้ผมทำ "สิ่งนั้น" จนได้ ผมมองไปรอบๆ ห้องทำงานของครูอยู่ลึกที่สุดในโรงเรียน หลายคนเรียกมันว่า "ห้องเชือด" ผมเพิ่งรู้เหตุผลในวันนี้เองว่าหมายถึงอะไร...
"เอาเถอะวีระ เพื่อนๆ เธอเค้าก็ได้ "ทำ" กันหมดแล้ว"
ผมกลืนน้ำลายเอื้อก นั่นหมายความว่า ไอ้เข้ ไอ้แจ๊ค ไอ้โหนก ไอ้ปีเตอร์ ก็ "เสร็จ" ไปแล้วรึ
"เพื่อนเธอน่ะเขาเสร็จไปหมดแล้ว" คุณครูตอบอย่างกับอ่านใจผมได้ "โหนกกับเข้เมื่อวานเค้ามาหาครูแล้ว ช่วยกันสองคนจนเสร็จ ขนาดโหนกน่ะแหยจะตาย ยังกล้าทำเลย เมื่อวานน่ะเราสามคนจัดการกันจน "อิ่ม" เลยล่ะ" ครูสาวแลบลิ้นเลียริมฝีปาก เมื่อถึงถึงประสบการณ์อันเร้นลับเมื่อเย็นวาน
ครูสาวกะ "แอ้ม" เต็มที่ล่ะสิ
"แล้ว... ทำไมเราต้องมาทำกันเย็นๆ หลังโรงเรียนด้วยละครับ" ผมพยายามถามเหตุผล ทั้งๆ ที่รู้ว่ามันฟังดูเหลวไหลสิ้นดี
"นี่เธอกะจะทำกลางเสาธงโชว์คนทั้งโรงเรียนเลยรึ? ชั้นไม่อยากให้ใครแตกตื่นกัน
เพราะ... ทำเรื่องแบบนี้ในโรงเรียน บางคนเค้าก็รับไม่ได้หรอก โดยเฉพาะพวกแก่ศีลธรรมอย่างเธอก็เถอะ"
ผมถอนหายใจยาว "เอา "ไอ้นั่น" ออกมาสิ หล่อนสั่ง
ผมเปิด "ไอ้โต้ง" ออกมาต่อหน้าคุณครูสาว เธอทำตาลุกวาว
"ครู "ของผม" มันเล็กไปป่าวครับ อย่าเลยน่า"
"บ้า อย่างนี้ไม่เรียกว่าเล็กหรอก ใหญ่กว่าของพวกเพื่อนๆ เธออีก"
ผมอยากจะร้องไห้เหลือเกิน ผมอยู่กับมันมาตั้งแต่เล็กแต่น้อย วันนี้ถึงคราวจบสิ้นแล้วหรือนี่
"ครู ผมทำไม่เป็นหรอก" ผมร้องอีกครั้ง
"เอาน่าชั้นจะสอนให้เอง เธอต้องทำใจแข็งไว้หน่อย ออกแรงมากแรกๆ ก็พอ เอ้อ
แล้วอย่าปล่อยให้ออกข้างในนะ มันจะพุ่งแรงมาก เปื้อนไปหมด ให้มันพุ่งไปออกข้างนอก เข้าใจไหม เสร็จแล้วก็ทำล้างความสะอาด"
ผมอึ้งจนพูดไม่ออก เธอพูดเรื่องแบบนี้ได้เหมือนกับว่าเป็นเรื่องธรรมดา เหมือนกำลังอธิบายวิธีการใช้เครื่องถ่ายเอกสารหรือเครื่องตัดหญ้าอะไรอย่างนั้น
ผมพยายามใช้มือจับ "ไอ้โต้ง" ที่กำลังแตกตื่นไว้ นับ หนึ่ง สอง สาม เพื่อทำใจ
"ครู ผมเชือดมันไม่ลงหรอกอุตส่าห์เลี้ยงไว้ตั้งแต่เป็นลูกเจี๊ยบ บาปกรรมด้วย เดี๋ยวดีไม่ดีเลือดมันก็กระฉูดออกเลอะห้องครูเท่านั้นเอง"
"ชั้นถึงบอกให้เวลาเชือดให้เอาออกไปข้างนอกไง ไม่เชือดไม่ได้ นี่เป็นการเรียนเกษตรแบบบูรณาการนะเธอ นักเรียนต้องผ่านทุกขั้นตอน ตั้งแต่ฟักไข่ เลี้ยง ไปจนเชือดมาย่างกิน เพื่อนเธอก็เชือดไปหมดแล้ว นี่ฉันอุตส่าห์ยอมให้เธอมาทำนอกชั่วโมงเรียนนะเนี่ย"
"งั้นผมยอมตกอ้ะ"
"จะบ้าเหรอ...เอางี้ ครูสาวนิ่งคิด "ถ้างั้นเธอเอาเจ้าไก่นี่กลับบ้าน แล้วพรุ่งนี้เช้าไปซื้อไก่ย่างริมทางหน้าโรงเรียนมาให้ชั้นตรวจแล้วกัน แล้วอย่าให้ใครในโรงเรียนเห็นไก่ตัวนี้อีก โดยเฉพาะหัวหน้าหมวดวิชาเกษตรกรรม เข้าใจ๋ ? เรื่องนี้รู้กันสองคนนะวีระ เดี๋ยวชั้นจะพลอยซวยไปด้วย"
ผมอุ้มเจ้าไก่โต้งตัวเขื่องขึ้นไว้กับอก ดีใจที่มันไม่ต้องถูกเชือดตามหลักสูตร
ผมแอบเห็นแววตาเสียดายแวบหนึ่งในตาครูสาว
สุดท้าย...ครูก็ไม่ได้แอ้มไก่ผมหรอกน่า !!!
Posted by : Z-SEX-CHAI , Date : 2003-12-22 , Time : 21:05:32 , From IP : 172.29.2.196
|