ความคิดเห็นทั้งหมด : 16

นิทาน เรื่องจริงที่พบได้ในองค์กรคุณ


   ผมเป็นนักทรัพยากรมนุษย์ก็หลายปี เห็นอะไรขำขำ มาก็มาก
ผ่านการพัฒนาองค์กรมานับครั้งไม่ถ้วน แก้ปัญหาด้าน
แรงจูงใจของพนักงานมาก็มากมาย แต่ทราบมั้ยครับว่า
อะไรเป็นปัญหาหนึ่งที่ทำให้พนักงานหมดศรัทธากับองค์กร
จนเป็นคนที่หมดไฟ เป็นไม้ตายซาก (Deadwood) ขององค์กร
ลองดูนิทานอีสป เรื่องนี้กันครับ ทุกๆวัน มดตัวน้อยมาทำงานแต่เช้า
และลงมือทำงานทันที เธอสร้างผลงานมากมาย และเธอก็มีความสุขกับงานดี

สิงโตที่เป็นหัวหน้า ก็รู้สึกแปลกใจที่เธอทำงานได้ดีโดยไม่ต้องมีการควบคุม

สิงโตเลยคิดใหม่ทำใหม่ โดยใช้แนวคิดว่าขนาดไม่มีหัวหน้าดูแล
ยังทำงานดีเช่นนี้แล้วถ้ามีหัวหน้า เธอต้องทำงานดีขึ้นอย่างไม่ต้องสงสัย

สิงโตจึงจ้าง แมลงสาบมาเห็นหัวหน้ามด และแมลงสาบมี
ความสามารถมากในเรื่องการเขียนรายการ

แมลงสาบ เริ่มด้วยการตั้งระบบลงเวลาทำงาน โดยการตั้งเครื่องตอกบัตร

แมลงสาบต้องการเลขามาช่วยเขียนและพิมพ์รายงาน

แมลงสาบจึงจ้าง แมงมุมมาเป็นเลขาส่วนตัว

สิงโตปลื้มกับการทำงานของแมลงสาบมากที่ให้รายงานและ
แนวโน้มต่างๆจากรายการที่ส่งทำให้สิ่งโตได้หน้า

เพื่อการนี้ แมลงสาบจึงขอซื้อเครื่องคอมพิวเตอร์และ
เครื่องพิมพ์เพื่อการทำงานให้สิ่งโต

แน่นอนตั้งมี แผนก IT เขาจึงจ้างแมลงวันมาเป็น IT manager

แต่มดเบื่อกับระบบงานแบบใหม่มากเพราะมัวแต่รายงาน
งานเอกสารมากมาย และการประชุมที่แสนเสียเวลา

และแล้วก็ถุงเวลาที่ต้องเลือกหัวหน้าแผนกที่มดทำงานอยู่

แต่ตำแหน่งนี้ตกเป็นของ จั๊กจั่น

จั๊กจั่นทำงานชิ้นแรกคือ สั่งซื้อ พรม อุปกรณ์การยศาสตร์
เช่นเก้าอี้ใหม่ในสำนักงานของเขาเอง

จั๊กจั่นต้องการเครื่องใช้สำนักงานและผู้ช่วยจากแผนกเดิม
เพื่อเตรียมงบประมาณ

และแผนกที่มดทำงานก็เป็นแผนกที่โศกเศร้า ไร้เสียงหัวเราะ

ทุกคนในแผนกก็หัวเสียง่าย

จั๊กจั่นของบทำการสำรวจ ศึกษา สภาพการทำงานที่เหมาะสม

สิงโตก็เห็นด้วยว่าที่แผนกมด ทำงานได้แย่ลง

จึงจ้างนกฮูกเข้ามาเป็นทีปรึกษาเพื่อศึกษาวิธีการที่จะเพิ่มผลิตภาพ

นกฮูกสรุปว่า ที่แผนกของมดมีการจ้างคนมากเกินไปเลยทำให้ผลิตภาพไม่ดี

เดากันนะครับว่าใครจะถูกปลดออกเป็นคนแรก

มดนั่นเอง เพราะที่ปรึกษาบอกว่า มดเป็นคนที่ไร้แรงจูงใจ และทัศนคติไม่ดี

ตังละครทั้งหมดล้วนแต่สมมุติขึ้นทั้งนั้นครับ

คงคุ้นๆนะครับ เรื่องนี้ มีจริงในหลายองค์กร

ระบบงานที่ดูเหมือนดี และน่าจะมีประสิทธิภาพ ประสิทธิผล
แต่คนดำเนินการไม่มีความคิดรวบยอดเข้าสู่เป้าหมายหลักขององค์กร
จนทำให้คนที่ตั้งใจทำงานจริงๆ กลายเป็นจำเลยไปในที่สุด

ถ้าเป็นพนักงานขาดแรงจูงใจด้วยสาเหตุดังนิทานข้างต้น มันแก้ยากครับ
ถ้าอยากให้มดกลับมาทำงานดีดังเดิม ก็ต้องให้สิงโต พิจารณาตัวเองครับ

ว่าแต่ท่านเป็นสัตว์ชนิดไหนในนิทานครับ


fw;mail
กลุ่มพัฒนาองค์กร Env.-Occ. สำนักโรคจากการประกอบ
wrote:


Posted by : one , Date : 2009-09-10 , Time : 09:53:13 , From IP : 172.29.11.201

ความคิดเห็นที่ : 1




   ถูกใจมากๆกับนิทานอิสปเรื่องนี้ ชีวิตจริงกับนิทานใครว่าห่างไกลกัน ก็ได้แต่หวังเอาไว้ว่าสิงโตคงจะรู้จักหันกลับมามองดูตัวเอง และรู้จักมองให้ลึกลงไปถึงตัวตนที่แท้จริงของมดว่าจริงๆแล้ว แรงจูงใจของมดในการทำงานคืออะไร ที่แน่ๆมดตัวนี้ก็เริ่มที่จะหมดแรง หมดกำลังใจในการทำงานเช่นเดียวกับมดตัวอื่นๆแล้วเหมือนกัน

Posted by : ภูผาหน้าฝน , Date : 2009-09-10 , Time : 11:08:24 , From IP : 172.29.7.155

ความคิดเห็นที่ : 2


   ถุกใจนิทานอีสปเรื่องนี้มากเลย รู้สึกสถานการณืเหมือนที่ทำงานแถวๆนี้ ว่าแต่ว่า สิงโตจะเข้ามาอ่านบ้างมั้ย สิงโตเคยรู้สึกตัวมั้ยว่าวิธิการที่ตัวเองหลงชื่นชมกับเสียงคน(ชเลียร์)ชมนั้น เป็นสิ่งแปลกปลอม แค่มดหมดแรง ถูกกลั่นแกล้งนั้นเรื่องหนึ่ง แต่มีมดอีกหลายตัวทำตัวเป้นสัตว์ตัวอื่นๆดีกว่าเพื่อความอยู่รอด
..อนิจจา...
ได้แต่ภาวนาให้บรรดาสิงสาราสัตว์ทั้งหลาย ได้ตระหนักถึงคุณค่าภาษีประชาชนบ้าง หลุดจากการหลงในวังวนวิธีการบริหารตามก้นต่างชาติบ้าง


Posted by : myopinion , Date : 2009-09-10 , Time : 13:22:19 , From IP : 172.29.17.131

ความคิดเห็นที่ : 3


   นิทานเรื่องนี้แน่มาก ช่างมาตรงกับชีวิตการทำงานจริงๆ คิดว่ามีเฉพาะแถวๆนี้แต่แล้วที่องค์กรอื่นก็มีเหมือนกัน นับวันสิงโตจะมีอำนาจเพิ่มมากขึ้นทุกๆวันแล้วชิ ช่างน่าสงสารเจ้ามดนะ แล้วใครจะช่วยเจ้ามดน้อยได้บ้างล่ะ???

Posted by : แมงสาบ , Date : 2009-09-10 , Time : 21:42:55 , From IP : 118.173.154.231

ความคิดเห็นที่ : 4




   อ่านนิทาน..แล้วย้อนดูตัว.. (ประโยคคุ้นๆ เนื้อหาก็คุ้นๆ)

มดน้อยสู้ๆ !!


Posted by : He , Date : 2009-09-11 , Time : 09:42:05 , From IP : 172.29.1.84

ความคิดเห็นที่ : 5




   ฝากหัวข้อธรรมในคำกลอน.. ของท่านพุทธทาสค่ะ..

Posted by : He , Date : 2009-09-11 , Time : 09:43:01 , From IP : 172.29.1.84

ความคิดเห็นที่ : 6




   มุมมองของคน

Posted by : นาตาลี , Date : 2009-09-11 , Time : 19:57:39 , From IP : 172.29.13.35

ความคิดเห็นที่ : 7




   มุมมองของคน

Posted by : นาตาลี , Date : 2009-09-11 , Time : 19:58:49 , From IP : 172.29.13.35

ความคิดเห็นที่ : 8




   มุมมองของคนภาพ 3

Posted by : นาตาลี , Date : 2009-09-11 , Time : 19:59:32 , From IP : 172.29.13.35

ความคิดเห็นที่ : 9




   มุมมอง (ภาพ 4)

Posted by : นาตาลี , Date : 2009-09-11 , Time : 20:00:08 , From IP : 172.29.13.35

ความคิดเห็นที่ : 10




   มุมมอง (ภาพ 5)

Posted by : นาตาลี , Date : 2009-09-11 , Time : 20:00:41 , From IP : 172.29.13.35

ความคิดเห็นที่ : 11




   มุมมอง (ภาพ 6)

Posted by : นาตาลี , Date : 2009-09-11 , Time : 20:01:42 , From IP : 172.29.13.35

ความคิดเห็นที่ : 12




   มุมมอง (ภาพ 7)

Posted by : นาตาลี , Date : 2009-09-11 , Time : 20:02:27 , From IP : 172.29.13.35

ความคิดเห็นที่ : 13




   

บางภาพคุณก็อาจจะเห็นสิ่งที่มองตรง ๆ แต่ถ้ามองอีกมุมก็จะเห็นอีกภาพ แล้วพรุ่งนี้จะมาบอกว่าอีกมุมหนึ่งเป็นรูปอะไร 555


Posted by : นาตาลี , Date : 2009-09-11 , Time : 20:09:03 , From IP : 172.29.13.35

ความคิดเห็นที่ : 14


   งานง่าย ๆ แต่หัวหน้าไม่เคยคิดทำ แค่สร้างศรัทธาให้เกิดขึ้นกับลูกน้อง
ต้องสร้างให้ลูกน้องศรัทธาในความเป็นหัวหน้าที่เก่งงาน สอนงานได้ (มุ่งงาน)
เสียสละ มุ่งมั่น ทุ่มเท เข้าใจลูกน้อง (มุ่งคน) แล้วก็จะเกิดความศรัทธาหัวหน้า
ความศรัทธาองค์กรก็จะตามเป็นเงา (ไม่ใช่ดีเอา เสียโยนให้) เป็นกันหรือ
เปล่าพี่น้อง


Posted by : นาตาลี , Date : 2009-09-11 , Time : 20:50:56 , From IP : 172.29.13.35

ความคิดเห็นที่ : 15


   แน่ใจนะครับว่ามันคือนิทานอิสป!!!

Posted by : รักพ่อเช่นทุกคน , Date : 2009-09-15 , Time : 00:19:13 , From IP : 203.158.220.1

ความคิดเห็นที่ : 16


   เรื่องจริงยิ่งกว่านิยาย เอ้ย นิทาน เป็นหัวหน้าที่ชอบการเลียแข้งเลียขา คนไหนไม่ถูกใจก็จะโดนว่ากระแทกอยู่ตลอดเวลา ศรัทธาเลยไม่เกิดในที่ทำงาน มีแต่ความแตกแยก

Posted by : nene_oyo , Date : 2009-09-15 , Time : 09:35:55 , From IP : 172.29.11.199

ความเห็นจาก Social Network : Facebook


สงวนสิทธิ์การแสดงความคิดเห็นสำหรับ สมาชิกเท่านั้น
>>>>> Page loaded: 0.007 seconds. <<<<<