>> แต่จะว่าไป ไพร่ก็ไม่น่าจะเหมาะสมเพราะไพร่ คือสามัญชนธรรมดาที่แค่ไม่ได้มียศฐา บรรดาศักดิ์ แต่วาจาที่ออกมาจากพวกเธอเหล่านั้นมันทำให้ดิชั้นเจ็บช้ำน้ำใจได้บ่อยครั้ง บางอย่างแทนที่จะสอนน้องว่าอย่างนี้ต้องทำอย่างนี้ก็ไม่ หล่อนจะจิกกัดอย่างเดียว ขอโทษนะคะดิชั้นทำงานเพื่อคนไข้ อันไหนที่ดิชั้นทำไม่ถูกต้องหรือควรจะทำแบบไหนให้เหมาะสมก็ควรจะบอกมาเถอะคะไม่ใช่ปล่อยให้น้องๆ "งมโข่ง" กันอยู่กลับมาหาเองรู้คะว่าความรู้ต้องมาหาเองแต่หนังสือมีเป็นสิบผู้เขียน บางอย่างก็ไม่เหมือนกัน ที่เรียนมาก็ปรับใช้ไม่ถูกตาม trend ของที่ทำงานบอกตรงๆนะคะถ้าบอกน้องจะได้จำ จะได้มั่นใจว่าไม่ทำร้ายคนไข้ที่ทำไปนะถูกต้อง สงสัยพวกเธอๆคงจะคลอดอูแว้ๆ ออกมาปุ๊บ สวมหมวกแปะหัวแหมะมาปั๊บเลยละมั๊ง ไม่นึกถึงวันแรกที่ตัวเองเริ่มทำงานดิชั้นว่าคงจะไม่ต่างกันเท่าไร หรือว่าได้รับประสบการณ์แบบเดียวกับที่กำลังส่งต่อมาให้ดิชั้นและเพื่อนๆ เสียใจด้วยนะคะดิชั้นไม่ใช่ทายาทอสูร คงจะไม่ทำแบบนี้กับน้องๆในอนาคต ทำงานก็เหนื่อยมากทีนึงแล้วแต่ต้องมาถูดกดดันเข้าไปอีก แต่ก่อนเคยคิดนะคะว่าคงจะตั้งหลักปักฐานอยู่ที่ ม.อ. ตลอดไปเพราะอะไรๆมั้นมั่นคง แต่ขอโทษคะบอกกันตามตรงปีเดียวก็คงจะแยกทาง ฉีกทะเบียนหย่าขาดกันแน่กับโรงพยาบาลนี้ เพราะอยู่ไปเกรงว่าจะเสียสุขภาพจิตเปล่าๆ ไปทำ ธุรกิจอย่างอื่นที่มั่นคงพอๆกันแต่ไม่บั่นทอนกำลังใจเสียดีกว่า ไม่แปลกใจเลยคะว่าทำไม รพ.ม.อ. ขาดอัตรากำลังพยาบาลอย่างมากทั้งที่ม.อ. มีรุ่นพี่พยาบาลจบมาเยอะแยะมากมาย แต่ก็ยังขาดกันเยอะเพิ่งจะถึงบางอ้อเมื่อมาพบกับตัวเองนี่แหละคะ ดิชั้นปลูกฝังกับน้องๆ รุ่นน้องเลยคะว่าถ้าอยากมีความสุขในการทำงาน หากมีตัวเลือก A-B-C-D ขอให้น้องๆของพี่เลือกม.อ.ไว้ที่ตัวเลือก Z เลยคะ ปล. ถึง บรรดาหมอๆ ทั้งหลายที่มักจะใช้วาจาเป็นอาวุธ ดิชั้นไม่รู้นะคะว่ารุ่นพี่พยาบาลเคยทำอะไรไว้ให้ คุณๆคับข้องใจแต่ได้โปรด please อย่าเอานิสัย คำพูด การกระทำ ที่ฝังลึกอยู่ใน DNA ซึ่งถ่ายทอดมาจากบรรพบุรุษของคุณมาใช้กับพยาบาลจบใหม่อย่างดิชั้นคะ เพราะดิชั้นพูดกับคนอื่นด้วยวาจาที่สุภาพและเสมอต้นเสมอปลายเสมอคะ คำพูดแรงขอกพวกคุณมันไม่ได้ทำให้พวกคุณมีคุณค่า น่าเลื่อมใสขึ้นมาเลย ไม่อยากจะทำงานด้วยที่ทำๆอยู่ก็เพื่อคนไข้คะ อย่าสำคัญผิดไป [ถึงแม้พวกคุณจะไม่ใส่ใจก็ตามว่าพวกเราจะคิดยังไง]ว่าตัวเองยิ่งใหญ่คับฟ้า >>> เสียใจจริงๆคะที่ตัวเองต้องมานั่ง สาธยายความคับข้องใจในที่แห่งนี้ แต่สำหรับดิชั้นไม่มีทางเสียน้ำตาให้หรอกคะเพราะมันไม่มีค่ามากพอ อย่างมากก็คงจะกรวดน้ำ ใส่ตู้รับบริจาคให้กับเจ้ากรรมนายเวรเหล่านี้ซะมากกว่า คืออยากขอฝากนะคะ เพราะเชื่อว่า ม.อ. คงจะลำบากไปอีกนานถ้าขาด "กำลังงาน" อย่างพวกดิชั้นไปเพราะ บรรยากาศภายในแบบนี้ เชื่อว่าเพื่อนๆในรุ่นหลายคนคงไม่แตกต่างจากดิชั้น >>> ปล. ไม่ต้องตอบดิชั้นนะคะ ว่าคนเราต้องอดทน ต้องเข้มแข็งกับสิ่งร้ายๆ เพราะดิชั้นเคยถามคนที่ใช้คำพูดเหล่านี้คะว่าทำไมเราต้องเจอกำสิ่งร้ายๆ ถ้าสิ่งร้ายๆเหล่านี้เป็นสิ่งที่ถูกกำหนดจากผู้อื่นที่มีความรู้ และสามารถเลือกที่จะกระทำในสิ่งที่ไม่เกิดการทำร้ายได้ หรือเพื่อให้เราอยู่กับวันอันร้ายกาจ บรรยากาศอันแสนขมขื่น ทั้งที่เราสามารถสร้างให้มันสวยงามได้ @@@ ขอขอคุณ คุณ allsummer เพื่อนของดิชั้นคะที่ให้โอกาสดิชั้นยืม user มาใช้ 6969696969696969969696969696969696969696969696969 ขออภัยหากใช้ภาษาไทยผิดไปบ้าง" />ถึงฝ่ายการพยาบาลที่รัก และคุณพยาบาลซีเนียร์ทั้งหลาย และคุณหมอ (ไม่แน่ใจนะว่าเทวหรือซาตาน)

ความคิดเห็นทั้งหมด : 45

ถึงฝ่ายการพยาบาลที่รัก และคุณพยาบาลซีเนียร์ทั้งหลาย และคุณหมอ (ไม่แน่ใจนะว่าเทวหรือซาตาน)


   ก่อนอื่นดิชั้นขอออกตัวก่อนเลยนะคะว่าดิชั้นเป็นพยาบาลจบใหม่ ทำงานที่ ward wardนึงใน รพ. ม.อ.อันยิ่งใหญ่แห่งนี้ ดิชั้นปราบปลื้มใจเป็นอย่างมากที่ได้ทำงานในองค์กร ระดับ world class แห่งนี้ รู้สึกตื่นเต้นที่ได้ไปทำงานและใช้ชีวิตกับงาน(อาจจะ)การพยาบาล ในชุดขาวอันสุดแสนจะยิ่งใหญ่ แต่ แต่ แต่ แต่และแต่ ดิชั้นไม่คาดคิดเลยคะว่าดิชั้นจะได้เจอกับฝันร้ายที่ไม่อาจลืมได้ลง สำหรับดิชั้นแล้วเป็นคนที่มองโลกในแง่ดีมาตลอด เข้าใจธรรมชาติของมนุษย์ทุกคนว่าการเรียนรู้ พัฒนาการ และการอบรมสั่งสอนของแต่ละคนมีระดับที่หลากหลาย เรื่องก็มีอยู่ว่าดิชั้นเริ่มต้นทำงานใหม่ในถานะพยาบาลวิชาชีพ จบมาใหม่หมาดๆ ทำงานก็ยังไม่ค่อยโอเคเท่าไร บางอย่างก็ทำไม่ถูกบางอย่าก็ทำผิดพลาดบ้าง สื่อสารกันไม่เข้าใจบ้าง และต้องยอมรับว่าทำอะไรๆก็มีผิดพลาดบ้าง แต่ไม่เข้าใจทำไมพยาบาลรุ่นพี่ที่สุดแสนสวยและดูเหมือนกับว่าจะใจดี แต่ปากของเธอเหล่านั้นมีอาณุภาพการทำร้ายจิตใจได้สูงมาก มากพอๆกับสมรรถภาพของโรงพยาบาลเราเลยก็ว่าได้ น้องทำอะไรไม่ได้ดังใจก็จะเอะอะโวยวายใช้คำรุนแรง ขอโทษเถอะคะดิชั้นถึงแม้ถานะทางบ้านจะไม่ได้ร่ำรวยอะไร แต่ทางบ้านก็ไม่เคยใช้พฤติกรรม คำพูดประหนึ่งว่า "ไพร่" >>> แต่จะว่าไป ไพร่ก็ไม่น่าจะเหมาะสมเพราะไพร่ คือสามัญชนธรรมดาที่แค่ไม่ได้มียศฐา บรรดาศักดิ์ แต่วาจาที่ออกมาจากพวกเธอเหล่านั้นมันทำให้ดิชั้นเจ็บช้ำน้ำใจได้บ่อยครั้ง บางอย่างแทนที่จะสอนน้องว่าอย่างนี้ต้องทำอย่างนี้ก็ไม่ หล่อนจะจิกกัดอย่างเดียว ขอโทษนะคะดิชั้นทำงานเพื่อคนไข้ อันไหนที่ดิชั้นทำไม่ถูกต้องหรือควรจะทำแบบไหนให้เหมาะสมก็ควรจะบอกมาเถอะคะไม่ใช่ปล่อยให้น้องๆ "งมโข่ง" กันอยู่กลับมาหาเองรู้คะว่าความรู้ต้องมาหาเองแต่หนังสือมีเป็นสิบผู้เขียน บางอย่างก็ไม่เหมือนกัน ที่เรียนมาก็ปรับใช้ไม่ถูกตาม trend ของที่ทำงานบอกตรงๆนะคะถ้าบอกน้องจะได้จำ จะได้มั่นใจว่าไม่ทำร้ายคนไข้ที่ทำไปนะถูกต้อง สงสัยพวกเธอๆคงจะคลอดอูแว้ๆ ออกมาปุ๊บ สวมหมวกแปะหัวแหมะมาปั๊บเลยละมั๊ง ไม่นึกถึงวันแรกที่ตัวเองเริ่มทำงานดิชั้นว่าคงจะไม่ต่างกันเท่าไร หรือว่าได้รับประสบการณ์แบบเดียวกับที่กำลังส่งต่อมาให้ดิชั้นและเพื่อนๆ เสียใจด้วยนะคะดิชั้นไม่ใช่ทายาทอสูร คงจะไม่ทำแบบนี้กับน้องๆในอนาคต ทำงานก็เหนื่อยมากทีนึงแล้วแต่ต้องมาถูดกดดันเข้าไปอีก แต่ก่อนเคยคิดนะคะว่าคงจะตั้งหลักปักฐานอยู่ที่ ม.อ. ตลอดไปเพราะอะไรๆมั้นมั่นคง แต่ขอโทษคะบอกกันตามตรงปีเดียวก็คงจะแยกทาง ฉีกทะเบียนหย่าขาดกันแน่กับโรงพยาบาลนี้ เพราะอยู่ไปเกรงว่าจะเสียสุขภาพจิตเปล่าๆ ไปทำ ธุรกิจอย่างอื่นที่มั่นคงพอๆกันแต่ไม่บั่นทอนกำลังใจเสียดีกว่า ไม่แปลกใจเลยคะว่าทำไม รพ.ม.อ. ขาดอัตรากำลังพยาบาลอย่างมากทั้งที่ม.อ. มีรุ่นพี่พยาบาลจบมาเยอะแยะมากมาย แต่ก็ยังขาดกันเยอะเพิ่งจะถึงบางอ้อเมื่อมาพบกับตัวเองนี่แหละคะ ดิชั้นปลูกฝังกับน้องๆ รุ่นน้องเลยคะว่าถ้าอยากมีความสุขในการทำงาน หากมีตัวเลือก A-B-C-D ขอให้น้องๆของพี่เลือกม.อ.ไว้ที่ตัวเลือก Z เลยคะ
ปล. ถึง บรรดาหมอๆ ทั้งหลายที่มักจะใช้วาจาเป็นอาวุธ ดิชั้นไม่รู้นะคะว่ารุ่นพี่พยาบาลเคยทำอะไรไว้ให้ คุณๆคับข้องใจแต่ได้โปรด please อย่าเอานิสัย คำพูด การกระทำ ที่ฝังลึกอยู่ใน DNA ซึ่งถ่ายทอดมาจากบรรพบุรุษของคุณมาใช้กับพยาบาลจบใหม่อย่างดิชั้นคะ เพราะดิชั้นพูดกับคนอื่นด้วยวาจาที่สุภาพและเสมอต้นเสมอปลายเสมอคะ คำพูดแรงขอกพวกคุณมันไม่ได้ทำให้พวกคุณมีคุณค่า น่าเลื่อมใสขึ้นมาเลย ไม่อยากจะทำงานด้วยที่ทำๆอยู่ก็เพื่อคนไข้คะ อย่าสำคัญผิดไป [ถึงแม้พวกคุณจะไม่ใส่ใจก็ตามว่าพวกเราจะคิดยังไง]ว่าตัวเองยิ่งใหญ่คับฟ้า
>>> เสียใจจริงๆคะที่ตัวเองต้องมานั่ง สาธยายความคับข้องใจในที่แห่งนี้ แต่สำหรับดิชั้นไม่มีทางเสียน้ำตาให้หรอกคะเพราะมันไม่มีค่ามากพอ อย่างมากก็คงจะกรวดน้ำ ใส่ตู้รับบริจาคให้กับเจ้ากรรมนายเวรเหล่านี้ซะมากกว่า คืออยากขอฝากนะคะ เพราะเชื่อว่า ม.อ. คงจะลำบากไปอีกนานถ้าขาด "กำลังงาน" อย่างพวกดิชั้นไปเพราะ บรรยากาศภายในแบบนี้ เชื่อว่าเพื่อนๆในรุ่นหลายคนคงไม่แตกต่างจากดิชั้น
>>> ปล. ไม่ต้องตอบดิชั้นนะคะ ว่าคนเราต้องอดทน ต้องเข้มแข็งกับสิ่งร้ายๆ เพราะดิชั้นเคยถามคนที่ใช้คำพูดเหล่านี้คะว่าทำไมเราต้องเจอกำสิ่งร้ายๆ ถ้าสิ่งร้ายๆเหล่านี้เป็นสิ่งที่ถูกกำหนดจากผู้อื่นที่มีความรู้ และสามารถเลือกที่จะกระทำในสิ่งที่ไม่เกิดการทำร้ายได้ หรือเพื่อให้เราอยู่กับวันอันร้ายกาจ บรรยากาศอันแสนขมขื่น ทั้งที่เราสามารถสร้างให้มันสวยงามได้
@@@ ขอขอคุณ คุณ allsummer เพื่อนของดิชั้นคะที่ให้โอกาสดิชั้นยืม user มาใช้


6969696969696969969696969696969696969696969696969
ขออภัยหากใช้ภาษาไทยผิดไปบ้าง

Posted by : allsummer , Date : 2009-06-23 , Time : 08:18:25 , From IP : 172.29.7.73

ความคิดเห็นที่ : 1


   อ่านแล้วเข้าใจดีว่าน้องใหม่ที่เข้ามามีความคาดหวังในการทำงานที่ดี แต่ในความเป็นจริงของการทำงานกลับพบประสบการณ์ที่เลวร้าย แต่ ...

1. พี่พยาบาลที่ ward มีลักษณะเช่นนี้ทุกคนเลยหรือ ? หรือมีเพียง 1-2 คน ที่เป็นแบบนี้ และพี่ ๆ ที่ดี ๆ หาไม่ได้เลยจาก ward ที่จะพอช่วยเหลือน้องได้เลยหรือ...

2. สำหรับแพทย์ก็เช่นกัน ก็คงจะไม่ได้เป็นเช่นนี้ทุกคน

ในความเป็นจริงของสังคม... ทุกสังคมล้วนแต่มีทั้งคนที่น่าชื่นชมและไม่น่าชื่นชมอยู่รวมกันทั้งนั้น ไม่มีสังคมใดที่จะมีแต่คนดีๆ ทั้งหมด และไม่มีสังคมใดที่จะมีแต่คนเลวๆ ทั้งหมด ดังนั้นไม่ว่าน้องจะไปทำงานในสังคมอื่นใด ก็ย่อมต้องพบเจอคนในลักษณะเช่นนี้อยู่เสมอ เพียงแต่จะรุนแรงมากน้อยแตกต่างกันไป

เข้าใจว่า ward ที่น้องทำงานอยู่นั้น คงเป็น ward ที่หนัก คนทำงานจึงค่อนข้างเครียด แต่ก็อยากให้น้องลองพยายามมองในมุมที่ดี พี่ที่ดี ๆ หรือหมอที่ดี ๆ คนอื่น เพื่อที่จะเห็นว่าในสังคมการทำงานของน้องยังมีแง่มุมที่ดี ๆ อยู่เหมือนกัน

Posted by : ช่วย , Date : 2009-06-23 , Time : 09:36:15 , From IP : 172.29.1.210

ความคิดเห็นที่ : 2


   มาตอบในฐานะ พี่พยาบาลคนหนึ่งนะ......
ในทุกๆสังคม ย่อมมีคนดีและคนไม่ดีปะปนกัน...
ในแต่ละ ward ย่อมมีทั้งพี่ที่ดี และไม่ดี พี่ไม่รู้ว่าน้องได้เจออะไรมาบ้าง
แต่มันคงทำให้...น้องอัดอั้นตันใจมากๆจึงต้องออกมาระบาย
น้องลองมองรอบๆตัวน้องดูนะ....
พี่เชื่อว่ายังมีพี่อีกหลายคนพร้อมรับฟังและช่วยเหลือน้อง
อย่าให้พี่เพียงไม่กี่คนมาทำลายอนาคตอันสดใสและสวยงามของเรา...
พี่อยู่ มอ. มา มากกว่า 10 ปี ไม่เคยมีความคิดที่จะย้ายไปไหน...
เพราะที่นี่ให้โอกาสในการพัฒนาความรู้ความสามารถมากมาย
มีอะไรใหม่ๆ มาให้เรียนรู้และศึกษาตลอด...

อีกอย่างลองมองในมุมกลับกัน ที่พี่เค้าว่ากล่าวนั้น...เพราะอยากให้เราเก่ง
เค้ารักเราจึงสอนเรา...(แม้เราจะไม่ชอบวิธีการสอนแบบนั้นก็ตามเถอะ)





Posted by : team , Date : 2009-06-23 , Time : 10:18:29 , From IP : 172.29.10.153

ความคิดเห็นที่ : 3


   เห็นใจกับน้องพยาบาลใหม่นะคะ
แต่การแก้ปัญหา คงไม่ใช่การหนีปัญหา
โดยการลาออกหรือย้ายไปอยู่ที่อื่น
เพราะเชื่อว่าทุกที่ ย่อมมีทั้งคนดีและคนไม่ดีปะปนกัน
น่าจะลองคุยกันว่าปัญหามันคืออะไร และเสนอแนะแนวทางแก้ไข
ที่ทำให้เราสามารถทำงานร่วมกันได้อย่างมีความสุขดีกว่าค่ะ

ตอนนี้ มี workshop การสื่อสารอย่างสันติ จัดโดยทพญ.ฉลอง กับคุณชวนุช
ให้กับเจ้าหน้าที่และพยาบาลมาหลายรุ่นแล้ว
รวมทั้งแพทย์ประจำบ้านด้วย
เป็น workshop ที่ดีมาก ทางทีมงานคงมีแผนการจัดให้กับบุคลากรของคณะ
อย่างทั่วถึงค่ะ




Posted by : จริงใจ , Date : 2009-06-23 , Time : 13:23:10 , From IP : 172.29.11.169

ความคิดเห็นที่ : 4


   ไม่รู้ว่าน้องเจอคำพูดแบบไหน
ไม่เห็นด้วยกับการใช้คำพูดรุนแรง ไม่สุภาพเหมือนกันค่ะ

แต่ น้องเองก็ต้องกลับมามองตัวเอง ว่าเราเตรียมตัวในการทำงานแต่ละวันมากแค่ไหน
อะไรที่ควรรู้ เรารู้หรือเปล่า
เรื่องง่ายๆ เช่น เบอร์โทรศัพท์ หน่วยงานที่ติดต่อบ่อยๆ
การประสานงาน ที่ต้องทำบ่อยๆ
เรารู้ไหม ถ้าไม่รู้ เราถาม เราเตรียมตัวเราไหม
หรือเวลาทำงาน อะไรไม่แน่ใจ สงสัย เราถามพี่ หรือผู้ที่จะแนะนำเราได้หรือยัง
หากจะมองแต่เอาตัวเองเป็นศูนย์กลาง เราก็จะได้แต่มุมมองที่น้องกำลังเป็นอยู่นี่แหละ
น้องเคยมองในมุมพี่เขาไหมคะ
ว่าเขาเองก็เครียด กดดันแค่ไหน กับการที่ต้องเทรน ต้องดูแล ต้องสอนให้น้องทำงานให้ได้
ความรู้พื้นฐานบางอย่าง ที่ควรจะมี น้องบางคน ก็ไม่มี อย่างน่าใจหาย
พี่เขาต้องดูแลคนไข้ให้ดี ขณะเดียวกันก็ต้องคอยระัวัง ไม่ให้น้องทำอะไรผิดพลาดเสียหายลงไป
เมื่อเกิดความผิดพลาดขึ้น ตัวพี่เขานั่นแหละ ต้องคอยรับหน้ากับหมอ ต้องรายงาน ต้องอธิบาย และไหนจะต้องแบกความรู้สึกผิดที่มีต่อคนไข้อีก ถ้าเกิดความผิดพลาดขึ้น

เอาใจเขามาใส่ใจเรานะคะ
ถ้าน้องทำให้พี่เห็นว่า น้องตั้งใจ ขยันทำงาน เอาใจใส่งาน
พี่ว่าคงไม่มีใีครใจร้าย มาด่า มาว่า แบบแย่ๆหรอกนะคะ

ส่วนเรื่องจะลาออก หรือจะบอกรุ่นต่อไปไม่ให้เลือก มอ. ก็แล้วแต่น้องล่ะค่ะ
ถ้าอยู่ที่ไหนไม่มีความสุข เราก็มีสิทธิ์ที่จะเลือกที่ที่เราอยู่แล้วสบายใจ

แต่เท่าที่พี่รู้
การลาออกของพยาบาลรุ่นหลังๆ เป็นเพราะอยู่ที่นี่ไม่ได้เป็นข้าราชการ
และ(เชื่อกันว่า)รายได้สู้เอกชนไม่ได้ เลยออกไปอยู่ที่ที่ต้องการ
ส่วนใหญ่ ไม่ค่อยเห็นใครลาออกก่อนทำงานครบ 1 ปีเท่าไรเลยค่ะ

Posted by : ลูกปัด , Date : 2009-06-23 , Time : 14:10:51 , From IP : 172.29.9.49

ความคิดเห็นที่ : 5


   น่าเห็นใจนะคนที่ไม่โดนก็คงไม่รู้ สอนกันว่ากล่าวกันดีๆก็ได้ เห็นใจความเป็นมนุษย์กันบ้าง ในคณะแพทย์มีคนแบบนี้เยอะนะ น่าจะเป็นนิสัยประจำตัวแก้ไม่ได้เป็นลูกน้องคงจะได้แค่ทำใจนะ

Posted by : yoyo , Date : 2009-06-23 , Time : 14:22:35 , From IP : 172.29.11.57

ความคิดเห็นที่ : 6


   เห็นด้วย กับความเห็น 1-4 ข้างบน

อยากจะให้ใจเย็นๆนะ เข้าใจและเห็นใจความรู้สึกของน้อง และเข้าใจที่บอกว่า ไม่เจอกับตัวเองคงไม่รู้ เพียงแต่เวลาที่เราโกรธ เราก็จะไม่เห็นหรอกว่า บางทีในสภาพแวดล้อมรอบๆกายเราที่เราเห็นแต่ความเลวร้ายนั้น มันก็ยังมีดอกไม้สวยงามอยู่

อีกอย่างหนึ่ง สิ่งที่เราพิมพ์ระบายออกด้วยอารมณ์พลุ่งพล่านนั้น มันมักจะแสดงตัวตนของเราออกมาด้วยโดยไม่รู้ตัว อย่างที่น้องพิมพ์มาข้างบนและนำมาประกาศไว้ในที่นี้นั้น ก็ได้ฉายบุคลิกภาพส่วนตัวของน้องออกมาเหมือนกัน

แค่อยากจะบอกว่า ยังมีวิธีการมากมายที่จะแก้ปัญหาที่ดีกว่านี้ และคิดว่ายังมีพี่ๆอีกหลายคน ที่ยินดีจะช่วยน้อง

ชมรมศิษย์เก่า มักมีการจัดงานให้สำหรับน้องใหม่ มีพี่ๆหลายคนที่ยินดีช่วยเหลือน้องนะคะ พูดคุยปรับทุกข์กับพี่ๆ อย่างพี่อย่างน้องสิคะ ดีไหม ^__^

Posted by : @k-jung@ , Date : 2009-06-23 , Time : 15:40:44 , From IP : 172.29.9.55

ความคิดเห็นที่ : 7


   สวัสดีจ้า ... น้องพยาบาลจบใหม่

ไม่รู้ว่า ณ เวลานี้ ความรู้สึกของน้องได้จางๆ ลงบ้างหรือยัง พี่เองเคยผ่านสนามประลองของรุ่นพี่มาเหมือนกันจ๊ะ และเชื่อว่าทุกๆ คนก็ต้องเคยเจอะเจอมาเหมือนๆ กัน พี่จะขอแลกเปลี่ยนประสบการณ์นะจ๊ะ :)

สิ่งที่จะช่วยให้เราทำงานได้อย่างรอดปลอดภัย และมีสุข ก็คือ ความมั่นใจค่ะ ... มั่นใจในความดี มีน้ำใจ กระตือรือล้น มีมนุษยสัมพันธ์ มีสัมมาคาระวะ มีความรู้ มีทักษะในการทำงาน .... แม้วันนี้ เราจะเป็นน้องใหม่ ยังด้อยประสบการณ์ แต่เราค่อยๆ สร้าง และแสดงให้รุ่นพี่เห็นได้ค่ะ .....

ช่วงนี้น้องคงต้องเร่งเก็บเกี่ยวประสบการณ์ อะไรที่ไม่รู้ต้องขวานขวายหาเพิ่มเติม เตรียมความพร้อมของตัวเอง .... สำหรับพี่ ก่อนลง ward พี่จะจดข้อมูลคร่าวๆ ว่ามีคนไข้ประเภทไหนบ้าง มีการรักษาอะไรพิเศษที่เราอาจจะต้องได้ดูแล เพื่อกลับมาเตรียมความรู้ ทบทวนก่อนขึ้นไปทำงานในวันถัดไปค่ะ กลับมาก็อ่านๆ แล้วก็จดใส่สมุดเล็กๆ พกติดกระเป๋ากระโปรงไว้ด้วยเสมอ หนังสืออะไรที่จำเป็น ในช่วงแรกน้องอาจพกขึ้นไปทำงานด้วยก็ได้ หากไม่แน่ใจก็แว๊บมาอ่าน ..... ทุกครั้งที่ให้การพยาบาล ให้ด้วยความมั่นใจในองค์ความรู้ ให้รุ่นพี่ได้เห็นว่าเรามีการเตรียมความพร้อม และส่วนไหนที่เราไม่รู้ ก็ให้ถามพี่ค่ะ *** เลือกถาม คนที่เราคิดว่า มีใจที่จะช่วยเราได้ ตรงนี้ก็คงต้องใช้ความสามารถในการดูคน และ นิสัย การวางตัวของเราด้วยค่ะ

เมื่อทำงาน ให้ทำอย่างเต็มที่ ... หากเราทำดีแล้ว คนที่แย่ๆ เค้าก็จะพ่ายเราไปเองค่ะ เพราะหากครั้งต่อไป พี่เค้ายังโหดร้ายกับเราอีก คิดว่าพี่คนอื่นๆ ในที่ทำงาน คงจะออกมาช่วยน้องแน่นอนค่ะ พยายามอย่าเป็นศรัตรูกับใคร ฝึกทำใจให้เย็น ยิ้มรับปัญหา ถือว่าเป็นการเรียนรู้ (ที่น้องจะเห็นว่า ชีวิตทำงาน มันหนักหนากว่าช่วงเรียนนัก) ... วันหยุด เวลาว่าง ก็หาเวลาให้รางวัลกับตัวเอง ผ่อนคลายค่ะ

อาศัยปรับปรุงตัวเรา (เพราะคงไปแก้ไขคนอื่นไม่ได้) และเปิดใจมองหาพี่- หาเพื่อนในที่ทำงาน คนที่เราจะเรียนรู้ไปด้วยกันให้เจอค่ะ อย่าถอยหนี ..... เป็นกำลังใจให้น้องใหม่ ขอให้โลกที่สดใส การมองโลกในแง่ดียังคงอยู่ เพื่อตัวน้องและคนรอบๆ ข้าง โดยเฉพาะคนไข้ ..... " ผู้ที่มีความทุกข์ จากความเจ็บป่วยมาแล้ว อย่าให้เค้าต้องมาเผชิญกับอารมณ์ร้ายๆ ของนางฟ้าในชุดขาวอีกเลย "

**** หากเราทุกคน ยังจดจำ วันที่เราเป็นนักศึกษาพยาบาล เป็นพยาบาลจบใหม่ได้ ..... สิ่งต่างๆ ที่ไม่ดีที่เคยได้รับ ขอให้จบไป " เข้าใจ ให้โอกาส " ช่วยกันให้กำลังใจ เป็นพี่เลี้ยงที่น่ารักให้กับน้องใหม่กันดีกว่าค่ะ ****


หากวันฟ้ามืดของน้องเปลี่ยนเป็นสดใสขึ้นมาแล้ว ก็มาส่งข่าวรายงานความก้าวหน้า ทักทายพี่ๆ บ้างนะคะ .... สู้ๆๆๆๆๆๆๆ อีกสักตั้งนะคะ

Posted by : mana , Date : 2009-06-23 , Time : 16:37:12 , From IP : 172.29.9.177

ความคิดเห็นที่ : 8


   ดูเหมือนน้องไม่พอใจใครสักคน อยากให้ผู้อื่นอภัยตน ว่าผู้อื่นที่แวดล้อมเราแย่เกือบหมด ถ้าคิดขนาดนี้อย่าทนอยู่ ลาออกเถอะน้อง

Posted by : in , Date : 2009-06-23 , Time : 17:39:14 , From IP : 172.29.3.137

ความคิดเห็นที่ : 9


   ขอแสดงความคิดเห็นในฐานะพยาบาลคนนึงค่ะ

คิดว่า ทุก ward คงจะมีพี่ ๆที่เป็นแบบนี้บ้าง

เราก็พยายาม อย่าใส่ใจให้มาก

เค้าว่ามาก็ " ค่ะ ๆ ๆ ๆ "

เค้าว่า เค้าด่า ก็ถือว่าเค้าสอนล่ะกัน

ด่ามาก เราก็แอบด่ากลับในใจเลย

พยายามอย่าคิดมากกก

ทุก ward คงมีปัญหาแบบนี้เหมือนกัน

เราอยู่สังคมเดียวกัน

คงทำให้ใครพอใจเราทุกเรื่องไม่ได้

จริงมั๊ย ??

ส่วนพวกหมอ ๆ

คิดว่า หมอก็คงมีดีบ้าง ไม่ดีบ้าง

บางคนพูดจา ไม่ดีเลย....

เข้าใจนะ ว่าคุณทำงานหนัก

แต่เราก็ทำงานเหมือนกัน

เพราะฉะนั้น...

อย่าไปสนใจมากก

เราดูแลคนไข้ของเราให้ดีก็พอ....





Posted by : cherry , Date : 2009-06-24 , Time : 00:45:45 , From IP : 172.29.13.187

ความคิดเห็นที่ : 10


   สวัสดี.. เราก็เป็นคนหนึ่งที่เป็นพยาบาล จบใหม่

ในความคิดเห้นส่วนตัวแล้ว การทำงานทุกที่มันก็มีปัญหาอยู่บ้าง ถูกไหม แต่การที่มีปัญหาแล้วหนีมันมันก็ไม่ค่อยจะโอเคสักเท่าไร่ ทำไมไม่ลองมองดูปัญหาว่าเกิดจากอ่ะไร อย่าใช้อคติคิด ให้ใช้เหตุผล เราก็เคยร้องไห้กับ คุณหมอๆทั้งหลายมาแล้ว แต่เราก้อไม่เคยท้อ เพราะเราเชื่อเสมอว่าคนที่ทำงานคือคนที่เจอปัญหา แต่คนที่ไม่เจอปัญหาคือคนที่ไม่ทำอะไรเลย เราเข้าใจเธอนะ เป็นกำลังใจให้เสมอ วิชาชีพเราเป้นวิชาชีพที่ดีงามน่ะ และเราจะร้องไห้กับพวกเค้าแค่ครั้งเดียว ครั้งต่อไป เราจะจูงมือออกจาก โรงบาลนี้ไปด้วยกัน แต่ก่อนออกขอจ่ายสัก500บาท ทำร้ายร่างกายคนให้หนำใจ
และอีกอย่าง เรื่องที่รุ่นน้องไม่ค่อยจะมีความรุ้สักเท่าไหร่ (ตามความคิดของพี่ ผู้ซึ่งเอาประสบการณ์ตัวเองมาตัดสิน ซึ่งเป็นผู้ที่ดีเลิศประเสิฐศรีมณีเด่ง เกิดมาแล้วตีลังกาออกมาเปิดเส้นได้ รุ้ทุกอย่าง) จะว่าไปแล้วความเบื่อหน่ายในวิชาชีพอ่ะ ลองทำวิจัยกันบ้างสิ เที่ยวมานั่งก๊อปวิจัยคนนุ้ คนนี้ คนนั่น เพื่อเพิ่มซีตัวเอง มันดูแล้วน่าเศร้าเหลือเกิน ลองดูว่ามันเกิดจาก อะไร ขออ้างอิง ถึงวิชาชีพหมอ ทันตะ เภสัช ทำไมเค้ารัก กัน แต่เรา มันน่าอดสูยิ่งนัก เจอหน้ากันยิ้ม ลับหลังทะเลาะ นินทา นี้เหลือจบออกมาที่เรียกกันว่าปัญญาชน คนเก่ง คนโง่สิไม่ว่า
ยังมีอื่นๆอีกมากมายที่อย่างsay แต่เหนื่อยและท้อ
อยากจะฝากฝ่ายการพยาบาลด้วยน่ะคะว่า
1. บริหารจัดการฝ่ายอย่างเดียวไม่ได้ผลหรอก ไม่เห็นใช้ทฤษฏีที่เรียนมาเลย ไม่ว่าจะบริหาร ให้ได้ทั้งคน แต่ใจคน
2. งานเหนื่อยท่านก็รู้ ทำอย่างไรให้พวกเรารักกัน ไม่ทะเลาะกัน
3. งานเน้นคุณภาพที่พวกคุณคิดทำกันอยู่โอเคมันดี แต่ข้อเสีย พยาบาลได้อยู่กับคนไข้น้อยลง แถมยัง เพิ่มภาระงานมากมาย ท่านทั้งหลายได้แต่คิดแต่ไม่ได้ทำ และคนที่ทำส่วนใหญ่ไม่ได้คิดเพราะเสนอไม่ค่อยจะได้ นี้เหละคะคือความเบื่อหน่ายในวิชาชีพเรา
** ลองหันไปมองดูโรงพยาบลอื่นๆบ้างน่ะ บางครั้งเรามองคนที่ต่ำกว่าเราก้อได้ข้อคิดอะไรมากมาย เช่นพระพุทธเจ้าที่ มองเทวทูตทั้ง4**

ขอบคุณค่ะ ที่มีกระดานอภิปราย และดิฉันเชื่อว่า ในรั่ว แห่งการศึกษาการับฟังความคิดเห้นเป็นเรื่องที่ดีที่สุดเท่าที่ฉันรู้ นี้เป็นเหตุผลหนึ่งที่ฉันเลือกที่นี้ ที่ ที่ใช้เหตุผล มากกว่าอารมณ์**

Posted by : เจ้าศรีเกตุ , Date : 2009-06-24 , Time : 03:16:23 , From IP : 172.29.19.89

ความคิดเห็นที่ : 11


   ขอก๊อบปี้จาก http://medinfo.psu.ac.th/pr/WebBoard/readboard.php?id=13539
ความคิดเห้นที่ 8
ภูมิใจมากค่ะ กับสถาบันแห่งนี้ คิดว่าทำงานใช้หนี้หมด ก็จะลาออกแล้วเหมือนกัน ไม่ใช่ไม่รักสถาบันนะคะ...แต่ว่าเหนื่อยค่ะ...ภาระงานก็เยอะ...เยอะมากจนไม่มีเวลาให้ครอบครัว...ยอกตรงๆว่าล้า แล้วก็ท้อใจมาก งานหนัก เงินน้อย กลับถึงบ้านก็หลับเป็นตาย...เหนื่อยกว่ารพ.รอบนอกตั้งเยอะแน่ะ แต่ทำไม๊ ทำไม เงินถึงได้น้อยกว่าก็ไม่รู้เนอะ...อยู่ที่นี่ไม่กี่ปี ความรู้ก็เพิ่มพูน พอกพูนจริงๆเลย ผ่านการเป็นน้องใหม่ มาได้ไม่เท่าไหร่ เก่งกว่าพยาบาลซี 6-7 ตามรพ.ชุมชน(บางคน)อีกน๊า ขอบอก
สามารถดูแลคนไข้ที่มีโรคซับซ้อนมากมาย น่าภูมิใจจริงมั๊ยล่ะ
ก็ตัวอย่างเห็นอยู่ชัดเจน เด๋วๆ ก็รีเฟอร์มาให้น้องๆ ซี3-4 ทั้งหลายดูแล
เราก็ดูแลกันได้ดี ไม่ต่างกับ พวกซี 6-7 บางทีอาจดีกว่าด้วยซ้ำเนอะ

รพ.เราออกจะใหญ่โต...เทคแคร์พยาบาลกันหน่อยได้มั๊ย พยาบาลก็มีหัวใจนะคะ
การพยาบาลที่มีหัวใจของความเป็นมนุษย์ ก็ต้องเริ่มจากมนุษย์ด้วยกันดูแล
ไม่ใช่ให้หุ่นยนต์ดูแลช่ายป่ะ ทุกวันนี้งานเยอะ จนเกือบๆจะลืมไปแล้วว่า สมัยเป็นนศ.ดูแลคนไข้ได้เลิศเลอขนาดไหน องค์รวมขนาดไหน อยากให้เราดูคนไข้ให้เป็นองค์รวม ก็ดูแลเราให้เป็นองค์รวมก่อนนะคะ ก่อนที่จะเกิดภาวะสมองไหลลล

Posted by : linla , Date : 2009-06-23 , Time : 23:58:10 , From IP : 222.123.140.200

Posted by : เจ้าศรีเกตุ , Date : 2009-06-24 , Time : 03:29:02 , From IP : 172.29.19.89

ความคิดเห็นที่ : 12


   อีกเรื่องที่อยากบอกน้องพยาบาลจบใหม่ค่ะ

การได้เริ่มงานใหม่ในที่ " ที่รู้สึกว่าเป็นที่ของเรา " ที่ที่เราคุ้นเคย อยู่ท่ามกลางเพื่อนๆ รุ่นพี่ รุ่นน้อง ถือว่าดีที่สุดแล้วค่ะ ...... หากน้องต้องไปเป็นน้องใหม่ในที่แปลกใหม่และมีคนจากหลากหลายสถาบัน น้องจะยิ่งพบกับความกดดันมากกว่านี้หลายเท่า ที่สำคัญ คือ การเฝ้ามองของคนต่างสถาบัน ที่มักจะมีการเปรียบเทียบ แข่งขัน .... และทุกๆ อย่าง จะกระทบมาถึงแหล่งที่น้องจบมาทั้งสิ้นค่ะ ถือเป็นภาระรับผิดชอบอย่างหนึ่ง :) การที่น้องอยู่ มอ. ถิ่นของน้อง ทุกๆ อย่างจะขึ้นกับตัวของน้องเอง ไม่มีเรื่องของสถาบันให้ปวดใจค่ะ :)

น้องลองพยายาม หาจุดดีของที่ทำงาน และคนรอบๆ ข้าง และที่สำคัญ คือ ตัวเราเองค่ะ .... คนแย่ๆ ยังไงเค้าก็แย่ เราก็ทำตามหน้าที่ วางตัวให้เหมาะสม หากเราดีจริง คนดีๆ ก็อยากที่จะเข้ามาหามาช่วยเราค่ะ .... และหากน้องคิดจะไปที่อื่น ก็ควรจะพร้อมก่อน (ที่อื่นๆ คงไม่ให้โอกาสปรับตัวและเรียนรู้แบบที่นี่) ไปเพื่อหาประสบการณ์ อย่าไปด้วยอารมณ์ เพราะทุกๆ ที่ต่างก็มีปัญหาค่ะ

Posted by : mana , Date : 2009-06-24 , Time : 10:42:03 , From IP : 172.29.9.177

ความคิดเห็นที่ : 13



   ขอให้กำลังใจในฐานะที่เจอเรื่องแบบนี้มาก่อน
- น่าเวทนาคนที่ชอบด่านั้นยิ่งนัก นับวันจะมีแต่คนเกลียดชังเพิ่มขึ้น
- มารไม่มีบารมีไม่เกิด ทำอย่างไรถึงจะสามารถอยู่ได้โดยไม่เสีย self esteem
- คนลักษณะแบบที่คุณออลซัมเมอร์กล่าวถึงนั้นมีมากเป็น 70-80% ของคณะฯนี้
- ลักษณะคนที่ทำงานสถานที่ราชการทุกที่ มักโยนขี้ให้คนมาใหม่ ทั้งงาน ทั้งอารมณ์
- เขาเหล่านั้น ทั้งหมอ พยาบาล หัวหน้าหน่วย ผู้ร่วมงาน senior เพื่อนร่วมงาน ไม่ใช่ผู้จ่ายเงินเดือนให้เรา ประชาชนที่จ่ายภาษีให้รัฐ ต่างหากที่ทำให้มีเงินซื้อข้าวกินได้
- ไม่มีระเบียบข้อไหนของหัวหน้า ว่าสามารถจิกด่า ต่อว่าด้วยถ้อยคำที่รุนแรงกับลูกน้องได้” แต่ถ้าเราทำผิดหัวหน้าต้องดำเนินการตามขั้นตอนวินัย หรือจรรยาบรรณ ในการทำงาน หรือถ้าจะตำหนิก็กระทำในที่รโหฐานเท่านั้น
- ไม่ควรยอมให้คนเหล่านั้นด่าว่า สิทธิความเป็นมนุษย์เท่าเทียมกัน ความรู้สึกเจ็บช้ำน้ำใจมีเหมือนเขา
- มองให้ไกล ๆ ว่า พื้นฐานของแต่ละคนไม่เหมือนกัน ทั้งการเลี้ยงดู อบรม สภาพแวดล้อมทางครอบครัว ผู้ที่มีปัญหาเหล่านี้ มักแสดงออกด้วยความก้าวร้าวกับผู้อื่น “สำเนียงส่อภาษา กิริยาส่อสกุล”
- มองให้ไกล ๆ ว่า คนแบบนั้น เรียนจบได้รับมาแค่ปริญญาวิชาชีพ แต่เขาไม่ได้รับปริญญาการดำเนินชีวิต เพราะแค่อ่านหนังสือแล้วสอบให้ผ่านคนทำได้กันเยอะแยะ แต่การที่ดึงเอาส่วนดีของการเรียนการสอนแบบไทยมาหล่อหลอมให้คนเป็นคนดี รู้จักเมตตา กรุณาผู้อื่น เป็นที่รักของผู้อื่นนั้น คนชอบด่าว่าพวกนั้น เขาทำไม่ได้ ยังเคยเห็นนะหมอยืนท้าวชี้มือชี้ไม้ ด่า จนท.ด้วยเสียงเกรี้ยวกราด หน้าตาถมึงทึง ทำไปได้ไง????
- มองให้ไกล ๆ ว่า คนแบบนั้นเขาจะหาคนมาจริงใจด้วยได้ไหม เขาจะมีเพื่อนแท้ไหม ในโลกนี้จะมีคนชอบเขาสักกี่คน ครอบครัวของเขา คนรักของเขา ลูกหลานของเขา จะอยู่ในสภาพยังไง นี่เราแค่คนนอกเขายังกล้าก้าวร้าวใส่ แล้วคนในบ้านเขาล่ะ และถ้าเขาเกิดอุบัติเหตุร้ายแรง แล้วคนที่เขาเคยด่าว่า ไปพบเจอ คิดดูซิว่า ????? จะช่วยดีมั๊ยน๊อ
- สิบกว่าปีที่ผ่านมา พี่เขียนใบลาออกตั้งแต่ 2-3 เดือนแรก แต่ก็คิดได้ว่าไหน ๆ ก็จะลาออก งั้นมาลองกันอีกสักที สะท้อนกันหน่อย ให้เขารู้ว่าสิทธิมนุษยชนเท่ากัน หมอ พยาบาล เจ้าหน้าที่ฯ คนงาน คนขอทาน ล้วนแล้วแต่มีจิตใจ ต้องให้เกียรติในความเป็นมนุษย์ของเขา หรือคนที่เรียนสูง ๆ เขาไม่รู้กัน ????
- ถ้าจะลาออกก็ควรจะให้ถึงที่สุดก่อน ทำอะไรสักอย่างที่มันได้ประโยชน์แก่คนอื่นด้วย อย่าปล่อยให้คนที่กระทำแบบนั้นทำมากขึ้นและมีจำนวนเพิ่มขึ้น ต้องสะท้อนกลับให้เขารู้บ้างนะ จะได้ช่วยสอนเขาให้รู้จักใช้วาจาที่สุภาพเป็น
- ถ้าคุณผ่านจุดนี้ไปได้ และทำหน้าที่ให้ดีที่สุด คุณก็จะอยู่ได้อย่างสง่างาม
- เดี๋ยวนี้เขาเปิดโอกาสให้เราร้องเรียนได้นะ อย่างน้อย ๆ สายตรงคณบดีก็ได้


Posted by : one , Date : 2009-06-24 , Time : 12:00:03 , From IP : 172.29.19.227

ความคิดเห็นที่ : 14


   เห็นด้วยกับความเห็นที่ 13 เป็นอย่างยิ่งโดนเลยตรงประเด็น

Posted by : yoyo , Date : 2009-06-24 , Time : 12:43:38 , From IP : 172.29.11.57

ความคิดเห็นที่ : 15


   ความเห็นที่ 13 ครับ สุดยอด และโดนใจมาก ขอบอกว่าใช้ที่สุดและชัดทุกประเด็น

Posted by : dopzone , Date : 2009-06-24 , Time : 15:14:15 , From IP : 172.28.17.66

ความคิดเห็นที่ : 16


   หาก หนูมีหัวหน้าหรือเพื่อนร่วมงานสักคน หนูคนเลือกพี่ ความคิดเห็นที่ 13 ขอบคุณค่ะ

Posted by : เจ้าศรีเกตุ , Date : 2009-06-24 , Time : 15:37:09 , From IP : 192.168.28.178

ความคิดเห็นที่ : 17


   เห็นด้วยกับความคิดที่ 13 นะคะ โดนใจสุด ๆ

Posted by : ปลาป่น , Date : 2009-06-24 , Time : 19:05:19 , From IP : 172.29.13.177

ความคิดเห็นที่ : 18


   dcxcx

Posted by : USA , Date : 2009-06-24 , Time : 19:11:30 , From IP : 172.29.7.27

ความคิดเห็นที่ : 19


   dkas

Posted by : USA , Date : 2009-06-24 , Time : 19:12:20 , From IP : 172.29.7.27

ความคิดเห็นที่ : 20


   อืม เห็นแล้วก็น่าเห็นใจเหมือนกัน เราก็เป็นพยาบาลใหม่แต่ ward เรามันก็โอเคหลายอย่าง พี่ๆก็ใจดีกันทุกคน แต่งานที่ทำอยู่มันเป็นงานที่เครียด ทุกอย่างต้องเป๊ะ มีบ้างที่สเล่อ พี่บางคนเขาก็เข้มงวดแต่ก็สอน มีจิกๆบ้างแต่แผลไม่ใหญ่เท่าไรถือว่าสร้างอิมมูน หัวหน้าก็ใจดี๊ใจดี ลองคุยกะฝ่ายการดิว่าขอ turn ไป ward อื่นได้ไหม แต่ไม่ให้มา ward เรานะ อิอิอิอิ เพราะเต็มแล้ว [พูดเอาเอง]ทุกวันนี้ยังรับเวร ส่งเวรไม่คล่องเลย ยังscope ไม่ถูก อีกไม่กี่วันก็เป็นตัวจริงแระเครียสมากเหมือนกัน แต่เดี๋ยวก็คงทำได้ นี่ก็คิดว่าจะรับทุน เพิ่มเหมือนกัน แต่รอให้ผ่านประเมินก่อน แต่ถ้าประเมินไม่ผ่านเราก็คงรู้สึกแย่เหมือนกันหากต้อง turnไป ward อื่น และคงจะ ตามเธอไปเหมือนกัน แต่ไม่อยากให้เป็นแบบนั้นเพราะที่ ward เราเขารักใคร่กลมเกลียวกันดีมาก จนความดีทำให้เรารู้สึกกดดันเหมือนกัน
ยังไงก็เอาใจช่วยเธอนะ เด๋วมันก็ผ่านไปเองแหละน่าาาาาา เอาใจช่วย

Posted by : USA , Date : 2009-06-24 , Time : 19:26:58 , From IP : 172.29.7.27

ความคิดเห็นที่ : 21


   สู้ๆ นะค้าบ...

no pain no gain !!!

Posted by : นกเอี้ยง , Date : 2009-06-24 , Time : 21:34:16 , From IP : 172.29.5.212

ความคิดเห็นที่ : 22


   เมื่อจบใหม่คิดแบบนี้ โตเป็นพี่ก็อย่าทำ
วาจาใดที่รุนแรงไม่มีใครอยากได้ยิน หรืออ่านแล้วก็ทำให้เห็นตัวตน
หมั่นฝึกฝนทักษะ เพื่อที่จะเป็นพี่เลี้ยงที่ดีกว่าคนที่เราไม่ชอบตอนนี้

ดีกว่ารักวัวให้ปล่อย....
รักลูกให้ตามใจ?........

อ้อไม่ใช่สิ ทำงานกับชีวิตคนก็เครียดกันเป็นธรรมดา หลักสูตรของเราจึงต้องมีหลากหลายความรู้ จงหยิบมาใช้ให้ถูก

ก็เป็นกำลังใจให้นะ ลองหันมามองคนรอบข้าง แล้วหันมามองตัวเรา มันก็เท่านั้นเอง...แท้ที่จริงแล้ว มันก็เท่านั้นเอง

ลองกลับไปอ่านความคิดเห็นเราเองอีกครั้ง......
แล้วจะรู้คำตอบสุดท้าย

Posted by : มิมมิม , Date : 2009-06-24 , Time : 21:56:40 , From IP : 172.29.5.116

ความคิดเห็นที่ : 23


   @@@@@ ก่อนอื่นก็เข้าใจกับความรู้สึกของน้องนะ ไม่ใช่แต่พยาบาลจบใหม่นะที่โดนรุ่นพี่
(ก็แค่อายุแก่กว่า) ต่อว่าหรือพูดจาถากถาง อาจเป็นเพราะทำงานผู้หญิงอยู่ร่วมกันมากๆมีเรื่องจุกจิก อิจฉาริษยากัน แต่อยากให้น้องเข้าใจว่านี่คือธรรมชาติของมนุษย์ที่ไม่มีใครอยากเห็นคนอื่นดีกว่าตัวเอง เมื่อน้องพยายามที่จะยอมรับคน(แก่ๆ)นั้นแล้ว ก็กลับมามองที่ตัวเรา ว่าวันนี้เรามาทำงานอย่างเตรียมพร้อมรึเปล่า หรือว่า case ที่รับเวรเมื่อวานเรายังไม่เข้าใจเลยว่าทำไมหมอสั่งยาตัวนั้น น้องได้ทบทวนบ้างรึเปล่า หรือถามพี่คนที่เขาป็นคน train เรารึเปล่า พี่บอกได้เลยนะว่าการเรียน สี่ปีเนี่ยมันแค่น้อยนิดเมื่อเทียบกับการทำงานจริงๆ หรือถ้าน้องคิดว่าน้องทำดีที่สุดแล้ว (โดยไม่มีการลำเอียง เข้าข้างตัวเอง) แล้วเค้ายังทำไม่ดีกับน้อง ลากมือยายคนนั้นแล้วคุยกันหลังห้องเลย พี่จะเอายังไง อย่าลืมหาคนที่หนิดหนมถ่ายคลิปหรือ อัดเสียงไว้ด้วย ป้องกันตัวเองนะ หรือสุดทนจริงๆ ลาออกตอนที่เราเป็นอัตรากำลังตัวจริง เพราะพวกแก่ๆใจร้ายจะได้ขึ้นเวรกันหัวหมุนไปเลย แต่พี่อยากให้น้องมีสติที่จะตัดสินใจ อย่าทำด้วยอารมณ์ เพราะการตัดสินใจในขณะที่จิตไม่สงบมักจะได้ผลลัพธ์ที่ไม่ดี อยากให้น้องเป็นพยาบาลที่สง่างาม มีความรู้ความสามารถ และ ทำงานอย่างมีความสุข
@@@@@ รุ่นพี่พยาบาลพยาบาลหลายคนก็เคยเป็นน้องมาก่อนนะคะ จำวันแรกที่พี่เข้าทำงานไม่ได้เหรอคะ ที่พูดเนี่ยเพราะยังเป็นรุ่นกลางเก่า กลางใหม่ ก็เคยโดนรุ่นพี่ทำแบบนี้มาก่อน เราเป็นพยาบาลกันนะคะ ไม่ใช่เด็กอุเทนถวาย จะได้รับน้องกันแบบโหดๆ การทำร้ายจิตใจกัน มันสนุกตรงไหนคะพี่
@@@@@ฝ่ายการพยาบาลมีนโยบายใหม่ๆบ้างมั้ยคะ หรือฝ่ายการก็มีแต่คนเก่าๆ(แก่ๆ ) ความคิดเดิมๆ มีพยาบาลหลายคน รอการเปลี่ยนแปลงจากพวกคุณอยู่นะคะ

น้องใหม่สู้ๆคะ ถ้าทนไม่ไหว ก็มีทางมากมายให้น้องเลือกเดิน พยาบาลไม่ตกงานค่ะ

Posted by : คุณนายดำ , Date : 2009-06-24 , Time : 21:57:26 , From IP : adsl-pool-222.123.44-16.dynamic.tttmaxnet.com

ความคิดเห็นที่ : 24


   ก็ ... เข้าใจค่ะ

ถ้า .. .. เราเปลี่ยนคนอื่นให้เป็นอย่างที่เราต้องการไม่ได้ เราอาจต้องแก้ปัญหาของเราที่ตัวเราเอง

เช่น

ถ้าคุณอยู่ ... เพื่อที่จะจากที่นี่ไปในสักวัน
1. การเก็บสะสมความทุกข์ ความคับข้องใจเอาไว้จะมีประโยชน์ตรงที่
วันที่จากไป จะไม่เหลืออาลัย .. ไม่เหลือใจ ... ก็จะเดินจากไป ... อย่างไม่เสียดาย

2. เพื่อที่จะอยู่ต่อไป หากมีความจำเป็นต้องอยู่
คิดถึงความจำเป็นอย่างเห็นแก่ประโยชน์ส่วนตัวก็ได้ค่ะ
ถ้าสิ้นจำเป็นแล้วก็อาจ ... ไม่มีประโยชน์ที่ต้องทนต่อไป
ถ้าจำเป็นต้องอยู่ ... ก็ ... เป็นเหตุอันเราชั่งเอาเองว่า "ต้องทน" ได้แค่ไหน นานเท่าไร ... พอเมื่อไร ... เพื่ออะไร


เรา ... ต่างอยู่ใต้ร่มเงา และเก็บดอกผลจากต้นไม้ที่เราปลูกเอง



Posted by : Lilith , Date : 2009-06-24 , Time : 22:02:23 , From IP : 172.29.22.71

ความคิดเห็นที่ : 25


   ต่อดีกว่า ... เพราะว่า ... เหนื่อย ... อยากบ่นบ้าง ... เหมือนกัน

เคยเห็น ... หมอใหม่หน้าแห้งบ้างมั้ยคะ ...
สมมติว่า ... เราอาจเคยอยู่ในสถานการณ์เดียวกัน .. เหมือนกัน .. พร้อมกัน

ดูเหมือนว่า ... อยู่ที่นี่ .. . เป็นใครก็อยู่ยากกันไปเสียทั้งนั้น
แรกๆ ก็นึกน้อยใจวาสนาตัวเองอยู่เหมือนกัน แต่พอเห็นว่า

เอ๊ .. ไม่ใช่กรูคนเดียวนี่หว่า ... ก็โดนกันทั้งนั้น
อาจารย์ผู้ใหญ่โดน resident ใหญ่คับโลก ฉลาดเหนือฟ้า เหยียบ .... ??? เอาก็ได้ยินบ่อยไป ถือสาอะไรแต่ว่าทำไมใครไม่เห็นตาปลาเรา ... เหยียบกันจัง .. ..

เพราะเรา ... .. อยู่ในโรงเรียนแพทย์กันหรือเปล่า?
ที่ซึ่งเราใช้ "ความรู้" เป็นอาวุธ ฟาดฟัน ทำร้าย ทำลาย เอาเปรียบ ผู้ร่วมงาน
แบบว่า ทีกู consult มึง ทีมึง consult กู ... เอ๊ะทำไมเธอไม่รู้เรื่องของฉันเท่าที่ฉันรู้เรื่องของฉันนะ ... อะไรแบบนี้ เสร็จแล้ว เราก็มี Defense mechanism กันไปต่างๆ นานา เมื่อ(รู้สึกว่า)ถูกทำร้าย?? มา .. เช่น มันเป็นโลกของปลาใหญ่กินปลาเล็กน่ะ .. ใครคนหนึ่งเคยเปรยๆ กับฉัน ซึ่งให้ได้แปลกใจและถกกันต่อว่า

แปลกนะ .. เราสร้างโลกแปลกๆ ขึ้นมาหนึ่งใบ
เราเป็นหมอ .. เป็นพยาบาล เป็นคนที่ทำงานกับคนซึ่งมีทุกข์แบกทุกข์มาหาเรา
ถ้าเราทำงานโดยแบกเอาความรู้สึกไม่ปลอดภัยเอาไว้เต็มบ่า เราจะส่งผ่าน ถ่ายทอดความรู้สึกชนิดไหนไปสู่คนที่ถือทุกข์มาหาเรา.. กันล่ะ

ฉันเพิ่งเป็นหมอมาไม่นาน .. แต่ความเป็นคน .. เป็นมนุษย์มีเลือดเนื้อมีความรู้สึกแปรผกผันกับความเป็นหมอมากขึ้นเรื่อยๆ ...

เพื่อที่จะมีวันพรุ่งนี้ ฉันอาจจะเลือก " ไม่เหนื่อย .. ไม่รู้สึก"
วันนั้น ฉัน ... เธอ ... เรา ... อาจได้เลือกข้าง ว่าจะเป็น เทวา หรือ ซาตาน
เพราะความเป็น "คน" อาจถูกลืม ...ไม่อยู่ในกลุ่มตัวเลือก ... ให้เราได้เลือกอีกต่อไป

เหนื่อยจัง ... เหนื่อยใจ ... จังเลย
เป็นหมอก็เหนื่อย .. อ่ะค่ะ

ใครมีอะไรมาแบ่งกันบ้างอีกมั้ย ... พวก How to survive in PSU อะไรทำนองนี้
หรือจะด่าก็ได้ .. นะ .. ดัดจริต ทำเป็นมีความคิดเป็นของตัวเอง อะไรก็ได้ ...

Posted by : Lilith , Date : 2009-06-24 , Time : 22:50:18 , From IP : 172.29.22.71

ความคิดเห็นที่ : 26


   ถ้าเครียดมาก ก็ลาออกไปเถอะค่ะ
บางที่เราอาจเจอกับสิ่งที่ดีกว่า หรือสิ่งที่แปลกกว่าที่นี่
ก็อย่าไปเลือกโรงพยาบาลที่คล้ายเรา
อย่าไปเลือกที่ที่มีพี่แบบที่เรามี

เราจะไดเลือกแต่สิ่งที่ดีๆ
สิ่งแวดล้อม สวัสิการ ความก้าวหน้า....เป็นคนใหม่ เลือกได้เสมอ
เราได้อย่าง อาจจะเสียอย่าง.....ต้องเลือกเอง.....

Posted by : มิมมิม , Date : 2009-06-25 , Time : 06:14:55 , From IP : 172.29.5.116

ความคิดเห็นที่ : 27


   ผู้บริหารลงมาดูหน่อยก็ดีนะ ดูทั้งองค์กรเลยเพราะคนแบบนี้มีเยอะถึงแก้ไม่ได้ ก็ลดลงบ้างก็ยังดี

Posted by : yoyo , Date : 2009-06-25 , Time : 09:15:42 , From IP : 172.29.11.57

ความคิดเห็นที่ : 28


   เรื่องขึ้นกระดานอภิปรายอย่างเดียว บางทีผู้บริหารเขาไม่ได้เปิดดู
เห็นด้วยกับคุณ คห.27 เป็นอย่างยิ่ง แนะนำว่าเมล์สายตรงคณบดี
เราเคยส่งมาแล้ว ไม่ต้องระบุชื่อก็ได้ ท่านก็ตอบและให้กำลังใจ

เราเคยทำงานมาทั้งเอกชน+หน่วยงานราชการ 3-4 ที่กว่าจะได้บรรจุ
ขอบอกว่าคนลักษณะเช่นนี้มีทุกที่ และจำนวนมาก และร้ายกว่านี้ที่ว่ามานี้
มีอีกเยอะถ้าเราไม่ปกป้องศักดิ์ศรีความเป็นตัวเรา เราก็จะเจอสภาพนี้ตลอดไป

ถึงแม้บางครั้งสิ่งที่ทำลงไปทำให้คุณโดดเดี่ยว และเหมือนเอาไม้ซีกงัดไม้ซุง
แต่ก็ต้องทำเพื่อให้ใครบางคนที่ตามมาทีหลังถือเป็นแบบอย่างได้

มิตรแท้ในที่ทำงานหาได้น้อยมาก จงรักตนเอง รักครอบครัว รักเพื่อน
และรักคนรอบข้างที่มีอยู่นอกสังคมที่ทำงานให้มาก คุณก็จะมี back
ที่คอยเป็นกำลังใจ และสนับสนุนคุณอยู่ ในสถานที่ทำงานมันคือสนามประลอง
ความสามารถและจิตใจ คุณต้องพยายามสอบให้ผ่านทั้งตัวงานและตัวตน
กล้าที่จะต่อกรด้วยความถูกต้อง กล้าที่จะบอกความรู้สึกด้วยความเป็นสุภาพชน
กระทำไปเรื่อย ๆ อย่าละความพยายาม ให้เขาเกิดความละอาย

เราต้องช่วยกัน เห็นจุดบอดตรงไหน ก็ไม่ควรนิ่งเฉย ทำอะไรได้ก็ช่วยกันทำ
ไม่งั้นก็จะมีแต่พวกมารครองคณะฯ คิดว่าหนึ่งเสียงเล็ก ๆ ของคุณออลซัมเมอร์
เป็นจุดเริ่มที่ดี ขอให้ผู้คับข้องใจที่มีจำนวนไม่น้อยในคณะ ออกมาช่วยกันเปิดเผย
เรื่องราวของคนที่ไม่มีมาตรฐานการเป็นบุคลากรของสถานราชการแห่งนี้กันเถอะ
เขาจะได้รู้ตัวและเกิดความละอายในพฤติกรรมของตนเอง



Posted by : one , Date : 2009-06-25 , Time : 09:55:33 , From IP : 172.29.19.227

ความคิดเห็นที่ : 29


   ไปกันใหญ่แล้ว เพื่อนเราโดนเข้าหนัก ไม่ว่ากันถึงจะเอา allsummer ไปใช้และโดนเข้าใจผิดว่าเราโพสต์ แต่ก็เห็นด้วยนะถ้าหากว่ามันโหดร้ายจริงๆ พี่ๆก็ควรยอมรับความจริงนะหากเป้นแบบที่ว่าจริง แต่ถ้าไม่จริงเธอคงต้องปรับตัวเองแระละ อิอิอิอิอิอิ

Posted by : allsummer , Date : 2009-06-25 , Time : 10:08:17 , From IP : 192.168.28.178

ความคิดเห็นที่ : 30


   ขอฝ่ายไอทีอย่าเพิ่งลบกระทู้นะ ขอให้น้องๆได้ระบายความในใจบ้าง อย่างน้อยก็จะได้เห็นมุมมองอีกมุมหนึ่ง เพื่อจะได้แชร์ความรู้สึกความอัดอั้นตันใจ ให้ผู้อื่นได้รับรู้

Posted by : yoyo , Date : 2009-06-25 , Time : 12:23:07 , From IP : 172.29.11.57

ความคิดเห็นที่ : 31


   เค้ามีการลบกระทู้กันด้วยเหรอ อ่านๆดูแล้วมันไม่ได้เสียหายอะไร ถ้าลบแสดงว่าไม่ยอมรับความคิดเห็นนะสิ

Posted by : USA , Date : 2009-06-26 , Time : 00:51:13 , From IP : 172.29.7.89

ความคิดเห็นที่ : 32


   เห็น ใจ น้อง นะคะ

พี่ ขอแสดงความคิดเห็นของพี่นะในฐานะ ที่พี่ก็เคยโดนแบบน้องมาก่อน ใช้คำด่าแบบที่ ว่า พ่อแม่ของเราก้อยังไม่เคยใช้ว่าเรา มาก่อน อย่าง เช่น ว่า "เธอนี่มัน โง่เหมือนควายเลย แค่นี้ก้อตอบไม่ได้ " และที่สำคัญคือ ดูถูกสถาบันการศึกษาที่ให้ความรู้เรามา อ้อพี่ลืมบอกไปว่าพี่คนนี้เค้าไม่ได้จบที่นี่นะคะ เค้ามักจะพูดว่า
" ที่ มอ เค้าสอนกันแบบนี้เหรอ" ก้อไม่เข้าใจเหมือนกันว่าถ้าเค้าจะดูถูก มอ เค้า จะเข้ามาทำงานในสถานที่แห่งนี้ทำไม ณ ตอนนั้นก้อพี่ก้อต้องอดทนนะคะ เนื่องจากว่าทำไรไม่ได้ คิดซะว่า เค้าอาจจะมีปัญหาทางจิตก้อได้...(ก้อเห็นชอบทำตาขวาง ๆอยู่บ่อย) ..ไม่มีที่ระบายเลยต้องมาระบายกับเรา เพราะจิงๆ แล้วคนเราพูดกันดีๆ ก้อได้ใช่ไม๊คะ และที่สำคัญ เพราะพี่ก้อเห็นแล้วว่าคนประเภทนี้มักจะไม่มีเพื่อนที่จิงใจคบกับเค้าซักเท่าไร ก้อเห็นมีที่คบด้วยอยู่คนเดียวนี่ละคะ คนอื่นๆ ใน ward ที่ คุยด้วยก้อคุยไปงั้นๆ แหละเพราะเค้าก้อรู้ๆกัน อยู่ว่าพี่คนนี้เค้าเป็นยังไง มีอยู่คนเดียวใน ward นี่ละคะที่ร้าย (ปากร้ายนะคะ )สุดท้ายเมื่อ คิดว่าอยู่ไปแล้วบั่นทอนสุขภาพจิตก้อเลยหาที่อื่นไปที่คิดว่าอยู่แล้วมีความสุขดีกว่าคะ ไม่เครียด เพราะยังไง เค้าก้อคงไม่ย้ายไปไหนอยู่แล้วคงจะต้องตายคา ward เพราะคงรู้ตัวคะว่าไปที่ไหน ก้อคงจะไม่มีใครคบด้วย ก้อชื่อเสียงของเค้าออกจะโด่งดังในทางร้ายกาจข้ามward ซะขนาดนี้ ไม่เชื่อ ลองถาม น้องๆ นักศึกษา หรือน้องๆ จบใหม่ เฉพาะ คนที่ เคยผ่านward นี้นะคะ ขอใบ้คะว่าเป็นward ที่ตึก 13 ชั้นที่ยุ่งมากward หนี่ง พอได้ออกมาจึงได้รู้ว่ายังมีพี่ๆ ซีเนียร์ที่เค้าดีๆ ก้อมีอยู่ ใน มอ นะคะ ทำให้เห็นถึงความแตกต่างระหว่างสวรรค์กับนรกเลยนะคะ เค้าพูดจากันดีๆ ตั้งแต่ได้ย้ายมาก้อไม่เคย ได้ยินคำพูดที่ระคายหูอีกเลยคะ ไม่เคยถูกจิกด่า จิกว่า หรือได้ยินคำดูถูกเหล่านั้น อีกเลยคะ เค้าจะสอนกันดีๆ พูดกันดีๆ แต่ก้อรู้สึกขอบคุณพี่คนนั้นนะคะ ทำให้เราได้มีความเข้มแข็งถ้าจะต้องเจอกับคนประเภทนั้นอีก
......ยังไงแล้ว ถ้าน้องไม่ไหวจิงๆ อย่าเพิ่งถึงกับลาออกเลยคะ ลองหาหน่วยงาน อื่นใน มอ ไม๊ หรือลองย้าย ward ดูคะ เผื่อจะได้เจออะไรทีดีๆ ขึ้นเจริญหูเจริญตาขึ้น ยังมีพี่ๆ ที่ดี ใน มอ นี้อีก เยอะคะ พี่เสียดายความรู้ที่น้องจะได้รับคะ เพราะสถานที่แห่งนี้ จะมีความรู้ให้เราได้เก็บเกี่ยวประสบการณ์พัฒนาตัวเองอยู่เสมอคะ

....ยังไง ก้อ ขอ เป็น กำ ลัง ใจ ให้ นะ คะ ....สู้ สู้ สู้ ตาย คะ

Posted by : muya , Date : 2009-06-26 , Time : 03:54:40 , From IP : 172.29.1.88

ความคิดเห็นที่ : 33


    สงสัยจังว่าทำไม ตอนที่เขียนมันก้อดีๆ อยู่แต่พออ่านแล้วมันถึงเพี่ยนๆ
มีคำซ้ำ ยังไงก้ออ่านดีๆ นะคะ เด๋วจะเข้าใจความหมายผิดซะหมด

.... สู้ สู้ สู้ตายคะ

Posted by : muya , Date : 2009-06-26 , Time : 04:00:40 , From IP : 172.29.1.88

ความคิดเห็นที่ : 34


   คห. 33 พี่เคยโดนด่าจนาดนั้นแลยเหรอ แรงมาก เป็นเราคงตบปากติดนิ้วออกมาแน่ ยอมจ่ายห้าร้อยบาท

Posted by : USA , Date : 2009-06-26 , Time : 08:32:33 , From IP : 172.29.7.50

ความคิดเห็นที่ : 35


   

Posted by : yoyo , Date : 2009-06-26 , Time : 11:02:36 , From IP : 192.168.237.18

ความคิดเห็นที่ : 36


   จะบ่นจะระบายอะไรก็ทำได้
แต่อยู่ในขอบเขตนิดนึงก็ดี
อย่าลืมว่า ภาษา และถ้อยคำที่คุณพิมพ์ออกมา มันแสดงถึงระดับความคิดและนิสัยของคุณ

Posted by : ลูกปัด , Date : 2009-06-26 , Time : 15:08:41 , From IP : 172.29.2.117

ความคิดเห็นที่ : 37


   เห็นด้วยทุก ๆ ความคิด (35 ทราบแล้ว มีรางวัลให้หรือเปล่า 555)


Posted by : นาตาลี , Date : 2009-06-26 , Time : 18:53:47 , From IP : 172.29.13.177

ความคิดเห็นที่ : 38


   เห็นใจน้อง ๆ
คนที่ว่าน้องสงสัยเป็นคนเก็บกด ตอนตัวเองเป็นน้องถูกว่ามาก่อน ตอนนี้ได้เป็นรุ่นพี่ก็อยากเอาคืนบ้าง นิสัยอย่างนี้ไม่สมควรเอาเป็นตัวอย่าง ควรพูดกันดี ๆ มากกว่า อันไหนที่น้องทำไม่ถูกหรือไม่เข้าใจ ก็อธิบายให้น้องเข้าใจ ไม่ควรใช้อารมณ์

Posted by : thong31 , Date : 2009-06-27 , Time : 01:30:20 , From IP : 172.29.16.204

ความคิดเห็นที่ : 39


    refer to commented 35
I never think before there are kind of persons like that here!!!! PSU the place of scholar but indecorous behavior was found. These people like tumor/cancer it must be off from our organization. It hard to erase them out as Thai called “คนเลวมักอยู่ทน” I realize this is one of fact why our country snail to develops. “I’m the leader”, “I’m your head”, and “I’m more senior” everything has to under my cover [although it not suitable] always heard in our work place. No matter power to cut them down unless social boycott, present what are realities I believe it should effective to stop these personalities.
To commented 36
I agree as you said but sometime [maybe every time] we should consider anything from other side. Showing opinions will be exposed what we are. But it doesn’t mean bad or unacceptable, it just individual right not wrong to say what we think upon to aim of word if your word meaning to ourselves. Sometime realities could touch sore spot of someone as Thai said “สะกิดตรงเม็ดคัน”. This is the problem of thai people, we known well there are bad culture in every organization but they do nothing. Try to keep under shoes, keep in mind in stead of find and decreases or stop it. for me I’m not perfect guy but I always realize I’m utilitarianism if things that other or I do not harm to anyone I decide to do, I will say if it real however it make other hard to accept but it real
>>>> Sorry if my English is not strong enough but I think it should be better way, softer than Thai word and suitable to level of PSU person……..


Posted by : USA , Date : 2009-06-27 , Time : 02:14:59 , From IP : 172.29.7.193

ความคิดเห็นที่ : 40


   มองต่างมุมนะ
กว่า 40 ความเห็นเข้าใจว่า มองอยู่ฝ่ายเดียว

เราไม่เคยเอาประเด็นของการถูกด่า มาพูดเลย
ยกตัวอย่าง แน่นอน ขโมยของแล้ว โดนประหารชีวิต ไม่สมควร
ฆ่าผู้อื่นโดยเจตนา น่าจะได้รับโทษสูงสุด
ใช่ไหม

ผิดอย่างไร
ผิดซ้ำซากหรือเปล่า
อันตรายต่อผู้ป่วยมากน้อยแค่ไหน
เคยพัฒนาตัวเองหรือไม่ ทำงานใส่ใจมากน้อยแค่ไหน
มีความรู้คู่ควรกับวัยวุฒิ และคุณวุฒิ หรือไม่
ยอมรับในคำวิจารณ์เพื่อนำไปแก้ไขหรือเปล่า
หรือยังคิดว่า เอ เราไม่ผิดนี่หว่า


ประเด็นนี้น่าจะนำมาพูดถึงมากกว่านะ

เพราะไอ้การจะให้มาบอก ทุกอย่าง ย้ำ ทุกอย่าง
เหมือนเด็กอนุบาล ก็อาจจะไม่เหมาะสม
โตพอที่จะสังเกตได้ เรียนรู้เองได้บ้าง

สรุป ประเด็นที่โดนดุ สำคัญกว่าใครดุ


Posted by : แหว่น , Date : 2009-06-27 , Time : 07:28:38 , From IP : 172.29.11.239

ความคิดเห็นที่ : 41


   อืมมม ความเห็นที่ 40 พูดมาก็ถูกนะคะ แต่การที่ต่อว่าด้วยถ้อยคำแรงๆ ไม่ใช่วิสัยของผู้มาการศึกษานะคะ เมื่อน้องทำไม่ถูกต้อง คุณมีระบบประเมินผลการทำงาน สองเดือน สี่เดือน ประเมินผ่านหกเดือนแล้วค่อยบอกให้น้องลาออก ก็ว่ากันไป คุณมีระบบอาวุโสก็จริงแต่การเป็นอาวุโสไม่ได้หมายความว่าคุณจะสามารถด่าหรือต่อว่าใครก็ได้ น้องคนที่เปิดกระทู้ก็ช่วยมาให้ความกระจ่างด้วยนะจ๊ะว่าเราบกพร่องบ้างมั้ยในเรื่องงาน ก็อยากให้กำลังใจน้อง เรามองคนอื่นแล้วมองย้อนดูตัวเราด้วยนะจ๊ะ อย่าทำอะไรที่ทำให้ตัวเองดูด้อยค่า การใช้กำลังเป็นเรื่องของกรรมกร หรือการด่าทอ เป็นนิสัยของแม่ค้าร้านตลาดนะคะ Be proud of who you are and you are Registered Nurse. Everything will gonna be alright. be strong enough :)

Posted by : คุณนายดำ , Date : 2009-06-27 , Time : 11:12:44 , From IP : 222.123.142.221

ความคิดเห็นที่ : 42


   ื้่ท่านธรรมาจารย์เจิ้นเหยียนแห่งพุทธฉือจี้เคยสอนว่า "มันไม่มีหรอก ที่ว่าปากร้ายใจดีน่ะ" เพราะคนที่หวังดี จะสามารถหาทางพูดดีๆมาตักเตือนเสมอ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ถ้าอยากจะให้เกิดผลดี มากกว่าความสะใจ

เราจดจำคนที่ทำร้ายร่างกายเราได้ไม่นานเท่าไหร่ แต่เราจดจำถ้อยคำที่บาดจิตใจได้เป็นหลายสิบปีก็มี "คำพูด" เป็นอาวุธที่ทรงประสิทธิภาพมากที่สุดอย่างหนึ่ง

Posted by : phoenix , Date : 2009-06-27 , Time : 19:34:04 , From IP : 172.29.9.230

ความคิดเห็นที่ : 43


   โอ้ หลั่นล่า คุณ yoyo หน่วยงานคุณคงยังไม่เลิกทาส
แต่พอรู้กิตติศัพท์อยู่เหมือนกัน ขนาดร้านค้าข้างนอกยังเอาไปนินทาเลย
เขาไม่อยากขายของให้ แต่ด้วยจรรยาบรรณของแม่ค้า เลยต้องขาย
ขนาดเด็กเสิร์ฟอาหารยังเกี่ยงกันไปเสิร์ฟเลยค้าบ
คนประเภทนี้หนีความจริงไม่พ้นอย่างนึงแหละ
เขาคนเดียวด่าคนไปร้อยคน
แต่คนเป็นร้อยคนรุมด่าเขา (ถึงแม้เขาจะไม่ได้ยินก็เถอะ)
อันนี้ไม่รวมที่มีบางคนสาปแช่งอีกนะ
เราคนนึงละไม่อยากถูกใครด่าว่าทั้งต่อหน้าและลับหลัง
ยิ่งเป็นการแช่งชักหักกระดูกด้วยแล้ว ขอบอกว่ากลัวคับ

เป็นคนดีทำกันยาก แต่เกิดมาเป็นคนทั้งทีต้องพยายามกันหน่อยคับพี่น้อง





Posted by : สองตา , Date : 2009-06-28 , Time : 15:40:15 , From IP : 222.123.180.59

ความคิดเห็นที่ : 44


    ก้อนหิน ก้อนนั้น
เคยมีใครสักคนได้บอกฉันมา ว่าเวลาใครมาทำกับเราให้เจ็บช้ำใจ
ลองไปเก็บก้อนหินขึ้นมาสักอัน ถือมันอยู่อย่างนั้นและบีบมันไว้
บีบให้แรงจนสุดแรง ให้มือทั้งมือมันเริ่มสั่น ใครคนนั้นยิ้มให้ฉัน
ถามว่าเจ็บมือใช่ไหม
* ไม่มีอะไรจะทำร้ายเธอ ได้เท่ากับเธอทำตัวของเธอเอง ให้เธอคิดเอาเอง ว่าชีวิตของเธอเป็นของใคร
ไม่มีอะไรจะทำร้ายเธอ ถ้าเธอไม่รับมันมาใส่ใจ ถูกเขาทำร้าย
เพราะใจเธอแบกรับมันเอง
ใครมาทำกับเธอให้เจ็บหัวใจ ก็แค่ให้ก้อนหินก้อนนั้นให้เธอรับมา
เพียงเธอจับมันโยนให้ไกลสายตา หรือเธอปรารถนาจะเก็บมันไว้
หากยิ่งยอมยิ่งแบกไป หัวใจของเธอก็ต้องสั่น หากยังทำตัวแบบนั้น
ถามว่าปวดใจใช่ไหม
(*,*)
ถูกเขาทำร้าย เพราะใจเธอรับไว้เอง


Posted by : เพชรแท้ , Date : 2009-06-28 , Time : 17:44:12 , From IP : 172.29.5.219

ความคิดเห็นที่ : 45


   คนสาปแช่งก็เยอะ
แต่เห็นยังอยู่ได้สบายดี เพราะเหตุใดหนอ

ต้องคอยดูกันต่อไป

Posted by : yoyo , Date : 2009-06-29 , Time : 11:32:53 , From IP : 172.20.119.148

ความเห็นจาก Social Network : Facebook


สงวนสิทธิ์การแสดงความคิดเห็นสำหรับ สมาชิกเท่านั้น
>>>>> Page loaded: 0.018 seconds. <<<<<