อาจจะเป็นจากความทุกข์
อาจจะเป็นจากความทุกข์
หรืออาจจะเป็นจากอะไรก็ไม่รู้
ที่ทำให้ฉันชืดเฉยกับชีวิต
มันเหมือนไม่มีแรงบันดาลใจกับอะไรสักอย่าง
ไม่ว่าจะทำงาน
จะจับปากกาเขียนหนังสือ
จะพูดคุยหยอกล้อ พบปะผู้คน
ไม่มีแม้กระทั่งความอยากอาหารทุกอย่างยังคงมีสีสันของมัน
ท้องฟ้ายังเป็นสีฟ้า ต้นไม้ยังเป็นสีเขียว
และดอกคูนที่สะบัดบานยังคงเป็นสีเหลือง
ฉันยังคงเห็นความแตกต่างของมัน แต่ฉันไม่รู้สึกถึงความแตกต่าง
กระทั่งบางที ฉันยังรู้สึก
ว่าเสียงหัวเราะและเสียงร้องไห้นั้น ไม่ต่างกันเท่าใดนัก
อาจจะเป็นจากความทุกข์
หรืออาจจะเป็นจากอะไรก็ไม่รู้
ที่ทำให้จิตใจฉันห่อเหี่ยวลง เหลือเท่าพุทราตากแห้งสักลูก
มันยังคงเต้นไหวตามหน้าที่ แต่เหนื่อยอ่อนเกินกว่าจะรู้สึกรู้สมกับอะไร
รสทุกรส ฉันยังคงรับรู้มันได้ทุกรส
อารมณ์ทุกอารมณ์ ฉันยังสัมผัสมันได้เหมือนเคย
แต่ไม่มีอารมณ์ใดที่ฉันจะใยดี
ไม่มีรสชาติใดที่ฉันจะรู้สึกปรารถนา
หันมองไปข้างหลัง ฉันเห็นจุดหมายที่ไม่มีหนทางหวนกลับ
และเมื่อเหลียวมองไปข้างหน้า ฉันมองเห็นหนทางที่ทอดยาว
หากแต่ก็ไม่มีจุดหมาย
มันอาจจะเป็นจากความทุกข์
หรืออาจจะเป็นจากอะไรก็ไม่รู้..
แก้ไข | ลบ
Posted by : น้ำตาเทียน , Date : 2009-03-02 , Time : 11:51:57 , From IP : 172.29.12.241
|