World Palliative Care Day 2008 (part II)
เรื่องเล่า เร้าพลัง
โดยคุณสุวรรณา ศักดิ์ตระกูล
เนื่องในวันชีวันตาภิบาลโลก (World palliative Care Day) หน่วยชีวันตาภิบาล รพ.สงขลาได้จัดกิจกรรมเพื่อให้เป็นส่วนร่วมกับ World Community ที่กำลังรณรงค์การให้สิทธิผู้ป่วย การเสริมสร้างพลัง กำลังใจ แรงบันดาลในการดำรงชีวิตของผู้ป่วยโรคเรื้อรัง ผู้ป่วยในระยะสุดท้ายของชีวิต วันพฤหัสบดีที่ 2 ตุลาคม 2551 นี้ก็เป็นวันที่สองของโครงการ
วันนี้เราเชิญอาสาสมัครท่านหนึ่ง คือคุณสุวรรณา ศักดิ์ตระกูล ซึ่งเคยเป็นพยาบาลอยู่ที่ รพ.สงขลานครินทร์ แต่ต่อมาป่วยเป็นโรคมะเร็งเต้านม และมีประสบการณ์ในการเผชิญหน้ากับความทุกข์ ความทรมาน แต่ในที่สุดได้สามารถปรับเปลี่ยนประสบการณ์ทั้งหมด มาเป็นชีวิตที่มีความหมาย ชีวิตที่เต็ม และชีวิตที่ห่างจากทุกข์ได้อย่างน่ามหัศจรรย์ ผมได้ขออนุญาตนำเรื่องราวของคุณสุวรรณามาเผยแพร่ ซึ่งท่านก็ยินดี ขอให้อ่าน และพิจารณาว่า นี่เป็นวิธีหนึ่งที่มีคนๆหนึ่งได้ใช้ ในการเผชิญหน้ากับโรคร้าย และอยู่ได้อย่างดี พวกเราอาจจะสามารถนำไปดัดแปลงให้เข้ากับวิถีชีวิต ความเชื่อของเรา หรือนำไปบอกเล่าเก้าสิบให้คนอื่นๆ อาจจะยังประโยชน์และมีคนนำไปบำบัดเยียวยาความทุกข์ของตนเป็นผลสำเร็จได้
==================
ทุกครั้งที่พยาบาลฉีดยาเคมีบำบัด ดิฉันจะสวดนัมเมียวโฮเร็งเคียว และอธิษฐานว่า ขอให้เคมีบำบัดนี้ ช่วยให้ร่างกายของฉันเป็นปกติ
ดิฉันมีอาชีพรับราชการตำแหน่งพยาบาลวิชาชีพ ประจำการโรงพยาบาลสงขลา เริ่มรู้ว่าตนเองเป็นมะเร็วเต้านมข้างขวามาตั้งแต่ปี พ.ศ. 2542 เนื่องจากครอบครัวไม่พร้อมที่จะรับรู้ว่าเป็นมะเร็ง จึงไม่ได้บอกให้ใครรู้ ได้แต่ปลอบใจและดูแลรักษาด้วยตัวเองตลอดมา
ปี พ.ศ. 2548 ก้อนมะเร็งเริ่มโตมากขึ้น จนแตกเป็นแผล ต้องล้างแผลวันละ 6-7 ครั้งด้วยตัวเองตลอด ไม่เคยแจ้งให้ที่ทำงานทราบว่าเป็นมะเร็ง สามีเริ่มรู้ว่าเป็นมะเร็งในปี พ.ศ. 2546 ต่อมาในวันที่ 2 มีนาคม พ.ศ. 2549 หลังจากกลับจากที่ทำงาน ดิฉันเปิดแผลเพื่อที่จะล้างแผล ปรากฏว่ามีเลือดออกมามาก ไหลไม่หยุด ดิฉันจึงตัดสินใจไปรับการรักษาที่โรงพยาบาลสงขลานครินทร์ แพทย์ตรวจร่างกายทั้งหมด เพื่อดูว่าเซลล์มะเร็งแผ่กระจายไปที่อวัยวะส่วนใดบ้าง ทั้งเจาะเลือด เอ็กซเรย์ อัลตราซาวด์ และสแกนกระดูก ทั่วร่างกายพบว่าทุกอย่างปกติดีมาก
ดิฉันเริ่มเข้ามาปฏิบัติศรัทธาเมื่อเดือนพฤษภาคม พ.ศ. 2549 หลังจากได้รับเคมีบำบัดครั้งที่ 2 แล้ว ด้วยการแนะนำของผู้นำในเขตสงขลา ซึ่งทำงานในที่เดียวกันกับดิฉัน แต่พี่เขาปฏิบัติงานอยู่ที่ห้องธุรการโรงพยาบาล เย็นวันนั้นเป็นวันที่ 16 พฤษภาคม พ.ศ. 2549 พี่ท่านนี้และเพื่อนได้มาเยี่ยมดิฉันที่บ้าน และแนะนำว่า สวดนัมเมียวเร็งเรเคียวแล้ว จะสามารถเปลี่ยนชะตากรรมได้ และบอกว่าพรุ่งนี้มีการประชุมธรรมะที่บ้านพี่ น้องสุวรรณไปสิ ดิฉันรับปากทันทีว่า ได้ค่ะ และปฏิบัติตามที่รับปากไว้ทุกอย่าง
ดิฉันได้รับการสนับสนนให้อ่านหนังสือธรรมะจากพี่ท่านนี้ หนังสือที่สร้างแรงบันดาลใจครั้งแรกให้ดิฉันมากที่สุด ก็คือ หนังสือแนะนำธรรมะเบื้องต้น ทำให้ดิฉันรู้จักนัมเมียวโฮเร็งเงเคียวดีขึ้น ดิฉันอ่านแล้วอ่านอีกจนเข้าใจ และทุ่มเทในการสวดมนต์อย่างสุดชีวิต ออกไปประชุมร่วมกับสมาชิกคนอื่นๆ ทุกขณะจิตของการสวดมนต์ ดิฉันจะคิดถึงเซลล์ทุกๆเซลล์ในร่างกายที่ไม่ปกติว่า ให้เป็นปกติ ปกติ เพื่อให้ตัวเองมีสุขภาพที่แข็งแรง พร้อมที่จะมอบชีวิตอันมีคุณค่านี้ให้กับโงะฮนซน เพื่อช่วยเหลือผู้ป่วยมะเร็งทุกๆคน และคนเหล่านี้ก็กำลังรอให้ดิฉันต่อสู้ให้มีชัยชนะอย่างเด็ดขาดจากโรคมะเร็ง ด้วยพุทธธรรมแห่งนัมเมียวโฮเร็งเงเคียวอยู่
ทุกครั้งที่พยาบาลฉีดยาเคมีบำบัด ดิฉันจะสวดนัมเมียวโฮเร็งเงเคียว และอธิษฐานว่าขอให้เคมีบำบัดนี้ ช่วยให้ร่างกายของดิฉันเป็นปกติ ปกติ ปกติ มีสุขภาพแข็งแรงดีที่สุด เพื่อที่ดิฉันจะได้อุทิศชีวิตให้แก่การเผยแผ่ธรรมไพศาลตราบชั่วชีวิต ดิฉันได้ปฏิบัติเช่นนี้ ซ้ำแล้วซ้ำเล่า โดยไม่มีความอ่อนแอของร่างกายปรากฏเลย ไม่ว่าจะให้เคมีบำบัดหรือฉายแสงอยู่ก็ตาม ดิฉันจะออกร่วมประชุมอย่างสม่ำเสมอ และสวดมนต์มากขึ้น พร้อมกับอ่านวารสารสร้างคุณค่า หนังสือแนะนำธรรมเบื้องต้น หนังสือสัทธรรมปุณฑริกสูตร โดยเฉพาะอย่างยิ่งวารสารสร้างคุณค่า ดิฉันจะอ่านมากที่สุด อ่านซ้ำแล้วซ้ำอีก จนกว่าจะเข้าใจในข้อความ ในทุกๆที่ที่ตัวดิฉันอยู่ ที่นั่นจะมีหนังสือสร้างคุณค่าอยู่ด้วยเสมอ ดิฉันจะรู้สึกว่า มีหนังสือสร้างคุณค่าอยู่กับเรา ก็เหมือนมีอาจารย์อิเคดะอยู่เคียงข้างตลอดเวลา ทุกขณะจิตนั้นจะคิดถึงแต่การพัฒนาตตนเอง เพื่ิอให้เกิดแรงบันดาลใจแก่ผู้อื่น
ระยะ 8 เดือนที่ต้องต่อสู่กับชะตากรรมมะเร็งระยะที่ 4 นั้น ทุกขณะจิตของดิฉันจะเปี่ยมไปด้วยควมหวังที่จะมีชัยชนะอย่างดีที่สุด เพื่อให้ชีวิตนี้มีคุณค่า และเพื่อเป็นตัวอย่างของชัยชนะแก่เพื่อนมนุษย์อีกมากมายที่ต้องทุกข์ทรมานจากโรคมะเร็ง ขณะที่ดิฉันต่อสู้อย่างสุดชีวิตนั้น แม้ดิฉันจะยังไม่ได้รับโงะฮนซนมาบูชาที่บ้าน แต่ดิฉันกฌสวดมนต์กับโต๊ะบูชาด้วยความศรัทธาที่แน่วแน่ตลอด 8 เดือนนี้ อานุภาพของโงะฮนซนจึงปรากฏดังที่ดิฉันเล่ามา
ดิฉันรับพระเมื่อวันที่ 24 ธันวาคม พ.ศ. 2549 นี่เอง จิตใจของดิฉันนั้นยึดมั่น ต่อโงะฮนซนทุกขณะจิต ทุกเวลาไม่เปลี่ยนแปลง พร้อมกับนำหลักพุทธธรรมและคำชี้นำของอาจารย์อิเคดะ และธรรมนิพนธ์ต่างๆ มาใช้ในการดำเนินชีวิตตลอดเวลา
ดิฉันตั้งใจว่า จะใช้เวลาให้คุ้มค่ากับการสวดมนต์ ศึกษาพุทธธรรม และเผยแผ่ธรรมไพศาล โดยยึดหลักว่า "ศรัทธาสุดชีวิต แล้วจะได้รับชีวิตที่ดีที่สุด"
แพทย์จะนัดดิแันทุก 3 เดือน เพื่อตรวจหาเซลล์มะเร็งในร่างกาย และให้กินยาต้านมะเร็งวันละ 2 เม็ด เช้า เย็น เป็นเวลา 5 ปี แต่ดิฉันกินไปเพียง 5 เดือน แพทยืก็ให้หยุดกิน เพราะผลการตรวจจากทุกๆที่ ผลออกมาเป็นลบ แม้เวลาจะผ่านไป 8 เดือนหลังการรักษาแล้ว ดิฉันก็ไม่ได้ประมาท พยายามดำเนินชีวิตด้วยยุทธวิธีของสัทธรรมปุณฑริกสูตร สวดมนต์เช้า-เย็นอย่างเข้มแข็งเป็นประจำ เข้าร่วมประชุม และเยี่ยมสมาชิก โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ก่อนถึงเวลาเข้าทำงานที่โรงพยาบาล 1 ชั่วโมง ดิฉันจะเยี่ยมผู้ป่วยที่เป็นมะเร็งทุกคนเพื่อให้กำลังใจเขา
สำหรับในครอบครัว สามีของิฉันได้เข้ามาศรัทธาแล้ว และได้ร่วมต่อสู้ในการเผยแผ่ธรรมไปทุกที่ด้วย ส่วนลูก 2 คนก็ให้การสนับสนุน และคงจะเข้ามาศรัทธาเข้มแข็งในเร็วๆนี้
สุวรรณา ศักดิ์ตระกูล
สงขลา
Posted by : phoenix , Date : 2008-10-02 , Time : 13:25:54 , From IP : 172.29.17.115
|
