ความคิดเห็นทั้งหมด : 1

เรื่องดีๆ ของนศพ.


   มีเรื่องอยากเล่า เป็นความรู้สึกดีๆ ที่ได้จากนศพ.ปี 2 กลุ่มหนึ่งที่ไปทำกิจกรรมของ block clinical immersion ตอนที่เขาไปเยี่ยมบ้าน มาเล่าให้ฟังค่ะ

เรื่องของหุสนา..........

หุสนา สมานแก้ว หรือ นา อายุ 21 ปี อาศัยอยู่กับแม่เรียม วัย 67 ปี เพียงสองคน ปัจจุบันแม่เรียมเป็นแม่บ้าน ได้รับเงินช่วยเหลือจากภาครัฐบาลบาลเพียง เดือนละ 500 บาท ส่วนนาก็ได้รับเงินช่วยเหลือเนื่องจากพิการ เดือนละ 500 บาท รายรับที่ได้จึงไม่เพียงพอกับรายจ่าย ทำให้บางครั้งแม่เรียมก็ต้องทำขนมเล็กๆน้อยๆขาย เพื่อให้ได้เงินมาเป็นค่านม ค่าผ้าอ้อมผู้ใหญ่ ค่ารักษาพยาบาลของนา ตลอดจนค่าใช้จ่ายอื่นๆภายในบ้าน

นาประสบอุบัติเหตุถูกรถกระบะชนอย่างแรง ตอนอายุได้ 6 ปี จนศีรษะกระแทกพื้นถนน เหตุเกิดบริเวณหน้าบ้าน ส่งผลให้สมองได้รับความกระทบกระเทือนอย่างหนัก จนสมองช้ำ ไม่สามารถผ่าตัดได้ ช่วงนั้นนาเพิ่งย้ายกลับจากกรุงเทพฯมาอยู่ที่บ้านเดิมของแม่เรียมและพ่อ (บัง) ตั้งอยู่ที่บ้านสงขลา ตำบลตลาด ในอำเภอไชยา จังหวัดสุราษฎร์ธานี แต่เดิมแม่เรียมทำงานเป็นผู้ช่วยแพทย์อยู่ที่คลินิกแห่งหนึ่งบนถนนตก เขตบางรัก ส่วนบังทำงานในเรือขนส่งสินค้า ทำให้ต้องเดินทางไปต่างประเทศบ่อยๆ มีเวลาอยู่กับครอบครัวเพียงปีละสองครั้ง แต่เมื่อนาประสบอุบัติเหตุ บังและแม่เรียมก็ช่วยกันดูแลนา จนเมื่อสองปีที่แล้วบังได้เสียชีวิตไป ทิ้งให้แม่เรียมอยู่กับนาเพียงลำพัง

นาไม่สามารถช่วยเหลือตัวเองได้เลย แขน ขา รวมทั้งตัวอยู่ในลักษณะเกร็งแข็ง
ทำให้เวลาจะเปลี่ยนเสื้อผ้า อาบน้ำ เคลื่อนย้ายตัวนาเป็นไปด้วยความยากลำบาก ต้องใช้แรงอย่างมาก ซึ่งวันที่พวกเราไปเยี่ยมบ้านก็ได้ช่วยแม่เรียมอาบน้ำให้หุสนา ขนาดพวกเราช่วยกันหลายคนยังเหงื่อตกไปตามๆกัน แล้วลองมองย้อนกลับไปที่แม่เรียมซึ่งอายุก็มากแล้ว ต้องมาดูแลนาเพียงลำพัง และยังมีโรคประจำตัวอีกด้วย ร่างกายจึงซูบผอม นาดูเหมือนจะไม่รับรู้ แต่ลึกๆแล้วในแววตาที่รอคอยความหวังก็สามารถสื่อให้พวกเราได้รับรู้ถึงความรู้สึกลึกๆข้างใน ที่อยากจะเป็นเหมือนเพื่อนคนอื่นๆ อยากจะวิ่งเล่นไปไหนมาไหนได้เอง อยากเรียนในสิ่งที่ตัวเองรัก อยากช่วยแบ่งเบาภาระของแม่เรียม เช่น ทำงานบ้าน หารายได้พิเศษ เป็นต้น

พวกเราเชื่อว่านาสามารถเข้าใจสิ่งที่เราพูด สามารถรับรู้สิ่งที่แม่เรียมทำให้ด้วยความรัก ภาพที่แม่เรียมเช็ดอุจจาระ ปัสสาวะ อาบน้ำ ใส่เสื้อผ้าให้นา ลากนาออกไปที่ห้องใหญ่ เป็นภาพแห่งความประทับใจที่แม่คนหนึ่งจะทำเพื่อลูกซึ่งเปรียบดั่งแก้วตาดวงใจของแม่ แม้ชีวิตแม่ก็สละให้ได้ ความหวังเดียวของแม่เรียม คือ ขอให้นาไปก่อน เพราะกลัวว่าถ้าตนหมดลมหายใจไป ใครจะมาคอยดูแล ป้อนข้าว ป้อนน้ำ อาบน้ำ เปลี่ยนผ้าอ้อม เปลี่ยนชุดให้นา ใครจะรู้ใจนาเท่าแม่เรียม ใครกันจะยอมทน ยอมเหนื่อย ยอมลำบากได้เท่ากับแม่เรียม

พวกเราทั้งสี่คนสัญญากับแม่เรียมว่าจะนำเรื่องของแม่เรียมไปเผยแพร่ และช่วยเหลือหุสนาอย่างสุดกำลังความสามารถ พวกเราอยากช่วยให้แม่เรียมและหุสนามีรายรับที่พอเพียง มีความเป็นอยู่ที่ดีขึ้น อยากที่จะเป็นกำลังใจให้แม่เรียม ถึงแม้ว่าแม่เรียมจะเข้มแข็ง สามารถฝ่าฟันอุปสรรคต่างๆนานาจนมาถึงทุกวันนี้ แต่ก็ใช่ว่าจะไม่ท้อ จะไม่เป็นทุกข์ จะไม่ขื่นขม ดังนั้นหากทุกท่านที่ได้อ่าน แล้วมีความประสงค์อยากที่จะช่วยเหลือหุสนา และแม่เรียม หรือบริจาคเงินเพื่อเป็นค่าใช้จ่ายให้แก่แม่เรียมในการดูแลหุสนา ก็สามารถบริจาคไปยัง
ธนาคารเพื่อการเกษตรและสหกรณ์การเกษตร บัญชีเลขที่ 331-2-20755-9
ชื่อบัญชี เพื่อ ด.ญ.หุสนา สมานแก้ว


Posted by : จริงใจ , Date : 2008-03-11 , Time : 13:50:35 , From IP : 172.29.17.205

ความคิดเห็นที่ : 1


   ในชั่วโมงสุดท้ายของ block น้องนศพ.กลุ่มนี้ยังได้ขอบริจาคเงินจากเพื่อนๆ ร่วมชั้นปีไปช่วยเหลือครอบครัวนี้

ตอนที่ได้รับรู้เรื่องนี้ ทำให้คิดถึงสมัยที่ตัวเองเป็นนศพ.ปี 4 เพิ่งขึ้น ward วันแรก ไปรับคนไข้ผู้ชายที่ ward med เขาอายุ 20 กว่าปีเอง แต่ดูซูบผอมมาก นอนไร้เรี่ยวแรง เพราะเป็น chronic diarrhea ที่ยังหาสาเหตุไม่ได้ ถ่ายเหลวทุกวัน วันละมากๆ ต้อง replace fluid กันตลอด

วันที่ไปคุยกับเขา ก็ดูเขาเพลียมาก พอดีใกล้เที่ยงเราจะไปซื้อข้าวกินที่โรงอาหาร เลยถามเขาว่า อยากกินอะไรมั้ย จะซื้อมาฝาก เขาบอกว่า อยากกินเป็บซี่ ก็เลยซื้อมาฝากเขา 1 ถุง จำได้ว่าเขาดูมีความสุขมากที่ได้ดูดเป็บซี่ของเรา เราก็รู้สึกดีที่ได้ช่วยคนไข้บ้าง ตามความสามารถของเรา หลังจากนั้นดูเขาเหนื่อยๆ พอฟังปอด มี crepitation เต็มไปหมด ก็วิ่งไปบอกพี่ dent มาดู พี่ว่าเป็น pulmonary edema ฉีด lasix ไล่น้ำกันใหญ่ ตอนหลังคนไข้ต้องใส่ ET tube แล้วก็เสียชีวิต เราก็ซึมเลย รับคนไข้คนแรกก็เจอคนไข้ตายไง แต่ก็ยังรู้สึกดีที่ได้ซื้อเป็บซี่ให้เขากิน

เป็นความภูมิใจเล็กๆ สมัยนศพ.ที่ยังจำได้จนทุกวันนี้


Posted by : จริงใจ , Date : 2008-03-11 , Time : 14:04:19 , From IP : 172.29.17.205

ความเห็นจาก Social Network : Facebook


สงวนสิทธิ์การแสดงความคิดเห็นสำหรับ สมาชิกเท่านั้น
>>>>> Page loaded: 0.003 seconds. <<<<<