ความคิดเห็นทั้งหมด : 6

ถามคุณ Phoenix


   เห็นคำตอบคำแนะนำของคุณในหลายๆเรื่อง รู้สึกคุณมีความรู้มองโลกกว้าง ดิฉันอยากให้คุณช่วยแนะนำว่าดิฉันควรปฏิบัติตัวอย่างไร? ที่มีคนใส่ร้ายป้ายสี ทำทุกอย่างที่จะทำให้ดิฉันเสียชื่อเสียงเนื่องจากมีความโกรธแค้นอิจฉาริษยาส่วนตัว ดิฉันได้พยายามวางเฉยแล้ว แต่ก็ยังไม่หยุดการกระทำทั้งๆที่รู้ว่าเป็นใครแต่ไม่มีหลักฐานมัดตัวที่จะเอาผิดในขณะนี้ แม้จะไม่กระทบการเป็นอยู่ในปัจจุบันแต่ก็รู้สึกรำคาญใจ

Posted by : สายกลาง , Date : 2007-01-10 , Time : 11:09:37 , From IP : 172.29.5.64

ความคิดเห็นที่ : 1


   อ่านแล้วก็ยังไม่เชื่อครับ คงต้องให้เวลาเป็นตัวพิสูจน์

โปรดใช้วิจารณญานในการอ่านนะครับ

เกี่ยวกับสำนักงานตรวจเงินแผ่นดินครับ

อย่าเชื่อทันที่ อาจมีการกลั่นแกล้งกันได้

>

Posted by : ช่วยกันตรวจสอบ , Date : 2007-01-09 , Time : 21:54:42 , From IP : 172.29.5.221




ความคิดเห็นที่ : 1
อ้าว ลืมซะแล้ว นานๆทำลิงค์ที

เชิญคลิก<>

Posted by : ขอลองใหม่ , Date : 2007-01-09 , Time : 21:58:30 , From IP : 172.29.5.221




ความคิดเห็นที่ : 2
มีข่าวคืบหน้าแจ้งด้วย ขอให้เป็นการกลั่นแกล้ง เพราะเคยเชื่อมั่นในตัว
คุณหญิงจารุวรรณ และนับถือท่านในความไม่กลัวอิทธิพลของใครมีความซื่อสัตย์ยุติธรรมเหมือนเปาบุ้นจิ้นเมืองไทย




Posted by : สายกลาง , Date : 2007-01-10 , Time : 12:47:26 , From IP : 172.29.1.199

ความคิดเห็นที่ : 2


   ขอบพระคุณสำหรับการประเมินว่าผมมีการมองโลกกว้างนะครับ จริงๆเราทุกคนมีมุมมองที่กว้างทั้งสิ้น แต่ถ้าเจอที่ที่ต่างกันยิ่งเยอะเท่าไร เราก็ยิ่งรู้สึกที่มันต่างนั้นมันกว้างกว่าส่วนเดิมที่เรามองเห็นอยู่แล้วเท่านั้นเอง

คำถามขาดบริบทคือรายละเอียดของเรื่องราวไป เข้าใจว่าเป็นเรื่องส่วนตัว ขออนุญาตตอบ (เพราะได้กรุณาถาม) โดยมีการคาดเดาบางส่วนของบริบท

ปกติถ้ามีเรื่องที่อาจจะกระทบต่อชื่อเสียง คำถามที่สำคัญที่จะนำไปสู่การกระทำที่ต่างกันคือ มันมีผลกระทบจริงมากน้อยแค่ไหน เพราะถ้ามีผลต่อชื่อเสียงขนาดที่ทำให้การงานเสีย คุณค่าของตัวตนเรา ของครอบครัว ขององค์กร หรือวิชาชีพเสีย เราคงต้องมีการกระทำที่ชัดเจนในการยับยั้ง

แต่ถ้ามีผลแค่ "รำคาญ" เฉยๆ ก็มีวิธีอีกแบบนึง เนื่องจากคุณสายกลางบอกว่าไม่กระทบความเป็นอยู่ ก็ขอเดาว่าเป็นแบบหลังนะครับ

ทำอะไรได้บ้าง?

1. เนื่องจากไม่เป็นความจริง สิ่งแรกก็คือสำรวจว่ามีอะไรที่อาจจะชี้นำให้ "เข้าใจผิด" ไปได้บ้าง ตรงนี้ก็จะเป็นสิ่งหนึ่งที่ง่ายและได้ผลบวกสูงสุด คือการแก้ความเข้าใจผิด เกิดได้บ่อยครับ เพราะเดี๋ยวนี้เป็นยุคของการฟันธง ด่วนตัดสิน คนเรามี judgemental attitude มากขึ้นเยอะ ผลก็คือใช้แค่เหตกาณ์บางอย่างเพียงเล็กน้อยด่วนสรุปไปตามที่ตนเองคิด
ยกตัวอย่าง
1.1 รพ. ติดป้ายห้ามจอดรถตลอดทางหน้า รพ. ทั้งๆที่ที่จอดก็หายากเหลือเกิน คนก็อาจจะหาว่าเราหวงที่ รักษาแต่ image แต่จริงๆแทนที่จะติดป้ายห้ามจอด อาจจะติดป้ายว่าเป็นบริเวณรับส่งผู้ป่วยเท่านั้น ขอความร่วมมืออย่ากีดขวางบริเวณ ข้อมูลเหตุผลในการกระทำ ก็จะสื่อได้ดีขึ้น
1.2 วันนี้เราปวดฟัน กำลังนึกไตร่ตรองว่าจะหาหมอฟันตอนไหนดี ก็มีเพื่อนมาถาม มาปรึกษาอะไรก็ไม่รู้ ท่าทางจะยาว ไม่อยากพูด ถ้าเราเฉยๆ ทำหน้าตูมๆ หรือบอกสั้นๆห้วนๆไปว่า ไม่รู้ ไม่ทราบ ก็อาจจะถูกเข้าใจผิด อาจจะออกมาดีกว่าถ้าทนปวดนิดนึงบอกไปว่าวันนี้ปวดฟันจ้ะ ขอตัวไม่พูดหนึ่งวัน ก็จะดีกว่า

2. เข้าใจผิดเพราะเขา "อยาก" เข้าใจไปอย่างนั้น อันนี้ต่างจากแบบแรก เพราะเป็นความสัมพันธ์ของเรากับเขา ไม่ได้เป็นเพราะตัวพฤติกรรม เป็นอคติ ก็มีวิธีแก้ไขต่างๆ ขึ้นกับความสัมพันธ์ของเรากับเขาว่าเป็นยังไง
@ ถ้าพอพูดกันได้ (หรือถ้าเรา mature กว่า เราอาจจะเป็นฝ่ายพูดเอง) ก็ไปถามตรงๆว่านี่เธอเข้าใจอะไรฉันผิดรึเปล่า เรามา clear กันให้เรียบร้อยกันดีกว่า (แทงหลัง) กัน บางทีถ้า relationaship พอจะ rescue หรือกู้ได้ เราก็อาจจะมีเพื่อน หรือเสียศัตรู ไปได้ 1 คน
@ ถ้าเราก็เกลียดมันพอๆกัน ไม่สามารถจะพูด (หรือทำใจไปพูด) ได้ ตรงนี้ลำบากครับ เพราะความเกลียดเป็นอารมณ์ที่ feed ตนเอง หล่อเลี้ยงตัวมันเอง คือยิ่งคิด ยิ่งเกลียด ยิ่งมองเรื่องทุกเรื่องเป็น negative ไปหมด มากๆเข้าแม้แต่ตัวเราเองก็ตกอยู่ในกับดัก คือ มีคนใส่ร้ายเรา เราก็คิดว่าน่าจะเป็นไอ้หมอนี่แหละ เพราะเราเองก็มีอคติอยู่ก่อน แต่อาจจะเป็นคนอื่นทำก็ได้ อันดับแรกลองถามตนเองว่าแผนระยะยาวเราจะทำยังไงดีกับความเกลียดตรงนี้? จะเกลียดไปตลอดวัน ตลอดอาทิตย์ ตลอดปีหมู ตลอดชีวิตดี เคยมีจิตแพทย์คนนึงพยายาม approach เด็กผู้หญิงคนนึง ไม่ยอมพูด ไม่ยอมร่วมมือใดๆทั้งสิ้น จนกว่าชั่วโมง จิตแพทย์ก็เลยถามเด็กว่าลองบอกมาซิว่าทำไมไม่ยอมพูด ยอมเล่าอะไรเลย เด็กบอกว่า "I hate you" (ก็หนูเกลียดหมอนี่) จิตแพทย์ก็เลยถามต่อว่า "How long will you be hating me?" "จะเกลียดไปอีกนานแค่ไหนล่ะ หนูเอ๊ย?" เด็กบอกว่า "FOREVER!!" (ตลอดกาลนานเลย หมอ) จิตแพทย์อึ้งไปนิดนึง แล้วก็เลยถามต่อไปว่า "How long will you hate me forever?" "หนูจะเกลียดหมอตลอดกาลไปนานแค่ไหนล่ะจ๊ะ?" เด็กฟังแล้วก็นิ่งไปพีกนึง แล้วก็เลยหัวเราะออกมา เพราะรู้สึกได้ว่า hate forever เกลียดตลอดกาลนี่มันช่างเป็นความคิดที่ silly งี่เง่าจริงๆ ความสัมพันธ์ระหว่างหมอกับเด็กคนนี้ก็เริ่มดีขึ้นตั้งแต่นั้น

ความเกลียดถ้าเป็นสิ่งที่ผ่อนปรนไม่ได้แล้ว ต่อให้เรามีวิธีอื่นๆมาช่วยบรรเทา ความเกลียดนั้นยังคงอยู่ ซ่อนตัวอยู่ หรือสั่งสมเก็บมากขึ้นเรื่อยๆอยู่ลึกๆ ถ้าไม่สามารถระบายออกมาได้ มันไม่ได้หายไปหรอกครับ รอวันระเบิดออกมาเท่านั้นเอง

3. ทำใจ การนินทากาเลเหมือนเทน้ำ ไม่ชอกช้ำเหมือนเอามีดมากรีดหิน แม้องค์พระปฏิมายังราคิด มนุษย์เดินดินฤาจะสิ้นคนนินทา เรามั่นใจว่าเราไม่ได้เลว ไม่ได้แย่อย่างที่เขาว่า คนที่เรา accountable for หรือว่าชื่อเสียงของเรามีผลต่อการทำงานไม่ได้ถูกกระทบกระเทือนแล้วละก็ ผมแนะนำว่าเอามาเป็นแบบฝึกหัดทำใจให้ปล่อยวาง อุทิศส่วนกุศลให้สเปโตทั้งหลายแหล่ใช้เวรใช้กรรมให้หมดๆไปในชาตินี้ หมดเวรหมดกรรมกันเมื่อไร เราก็คงจะเป็นอิสระจากกันได้ตอนนั้น

สรุปก็คือที่เราสามารถ "ทำได้" คือ
A) ทำใจปล่อยวาง
B) ปรับความเข้าใจผิด
C) แก้ที่พฤติกรรม (ที่ไม่ชัดเจนของเรา) หรืออธิบาย

คงมีแนะนำแค่นี้ หวังว่าอาจจะมีประโยชน์บ้างไม่มากก็น้อย เอาใจช่วยครับ



Posted by : Phoenix , Date : 2007-01-10 , Time : 13:26:03 , From IP : 172.29.3.231

ความคิดเห็นที่ : 3


   http://www.bbznet.com/scripts3/view.php?user=greenbull&board=2&id=107931&c=1&order=numtopic

Posted by : สายกลาง , Date : 2007-01-10 , Time : 14:02:46 , From IP : 172.29.1.199

ความคิดเห็นที่ : 4


   ขอบพระคุณ คุณPhoenix คำตอบของคุณช่วยให้ดิฉันมั่นใจในสิ่งที่ทำ คือปล่อยวางและปล่อยให้เป็นไปตามกฏแห่งกรรม เพราะเชื่อว่าใครทำสิ่งใดไว้ก็จะได้รับผลแห่งการกระทำนั้นไม่ช้าก็เร็ว จะติดตามข้อคิดและข้อเสนอแนะที่คุณมีต่อเพื่อนมนุษย์ในแง่มุมอื่นๆต่อไป ขอแสดงความขอบคุณอีกครั้ง

Posted by : สายกลาง , Date : 2007-01-10 , Time : 21:04:54 , From IP : 172.29.5.64

ความคิดเห็นที่ : 5


   ความอิจฉาริษยาเป็นธรรมชาติของเด็กๆที่ยังไม่รู้อีโหน่อีเหน่ ยังไม่รู้ผิดชอบชั่วดี เด็กๆต้องผ่านการฝึกฝนอีกมากจึงจะลดสิ่งเหล่านี้ลงไปได้
เพราะฉะนั้น ขณะนี้คุณกำลังทำงานกับเด็ก ซึ่งเด็กจะต่างจากผู้ใหญ่ในหลายเรื่อง แต่ขอยกตัวอย่างแค่บางเรื่องแต่เป็นส่วนที่ทำให้เกิดปัญหาได้มาก
1. เด็ก : ชอบทำเรื่องเล็กให้เป็นเรื่องใหญ่ (ซึงอาจเกิดจากความอิจฉาริษยา)
ผู้ใหญ่ : ชอบทำเรื่องใหญ่ให้เป็นเรื่องเล็ก (โดยการให้ความเมตตาตามสมควร)
2. เด็ก : จะยึดความถูกใจมากกว่าความถูกต้อง (ใช้อารมณ์มากกว่าเหตุผล)
ผู้ใหญ่ : จะยึดความถูกต้องมากกว่าความถูกใจ (ใช้เหตุผลมากกว่าอารมณ์)
3. เด็ก : ไม่มีความรับผิดชอบในสิ่งที่ตัวเองกระทำ (ปัดความรับผิดชอบ)
ผู้ใหญ่ : ยินดีรับผิดชอบในสิ่งที่ตัวเองทำหรือบางทีก็รับผิดชอบในสิ่งที่ตัวเอง
ไม่ได้ทำ (เช่น การที่หัวหน้าออกมาขอโทษแทนลูกน้อง)

หากพิจารณาตามคุณสมบัติไม่กี่ข้อดังที่ได้กล่าวมาแล้ว จะเห็นว่า
ผู้บริหารที่มีอำนาจสูงสุดในบางหน่วยงาน อาจจะมีความเป็นเด็กสูงก็ได้
ขณะที่ผู้ใต้บังคับบัญชา อาจมีความเป็นผู้ใหญ่มากกว่า

แล้วเราจะไปถือสาอะไรกับเด็กล่ะ เพราะเค้าไม่รู้สานี่ครับ
แต่ถ้าหากสิ่งที่เค้าทำกับเราแล้วเสียหายถึงขึ้นรุนแรง ก็จำเป็นต้องชี้แจงแถลงไขหรือโต้ตอบตามสมควร

ขอพยายามทำจิตใจให้นิ่งครับ จะสังเกตได้ว่า แม้พายุจะรุนแรงเพียงใด แต่จุดที่นิ่งที่สุดก็คือ จุดศูนย์กลางในพายุลูกนั้น ส่วนรอบๆพายุก็จะถูกพัดกระหน่ำจนมึนงงตามความแรงของกระแสลมและระยะห่างจากจุดศูนย์กลางพายุ สำคัญอยู่ที่ว่า เราจะฝืนกระแสเข้าไปอยู่จุดศูนย์กลางพายุนั้นได้อย่างไร ขึ้นชื่อว่า "ฝืน" ก็ย่อมต้องใช้ความพยายามครับ

แม้ว่าจะแค่รำคาญใจ ก็แสดงว่าจิตใจยังไม่นิ่ง ยังไม่อยู่จุดศูนย์กลางพายุ แต่ก็ถือว่าดีมากแล้วครับ เพียงใช้ความพยายามอีกนิดเดียวเท่านั้นก็จะเข้าสู่ศูนย์กลางได้

ชีวิตเป็นสิ่งที่ไม่อยู่นิ่ง มีการขับเคลื่อน แต่บังเอิญความทุกข์ก็อยู่คู่กับการขับเคลื่อน (เกิด แก่ เจ็บ ตาย) ดังนั้นโลกที่หมุนอยู่นี้จึงเต็มไปด้วยความทุกข์ซึ่งถือว่าเป็นธรรมชาติอย่างหนึ่งครับ

ดังนั้นจึงไม่แปลก ที่คุณก็เป็นอีกคนหนึ่งที่อยู่ท่ามกลางธรรมชาติ

ขอให้มีความสุขมากๆทุกคนเลยครับ



Posted by : ยัน , Date : 2007-01-11 , Time : 08:58:52 , From IP : 172.29.3.130

ความคิดเห็นที่ : 6


   .....
มันแสนสุดลึกล้ำเหลือกำหนด
แม้นเถาวัลย์พันเกี่ยวที่เลี้ยวลด
......

Posted by : อาจารย์ร , Date : 2007-01-16 , Time : 10:42:59 , From IP : 172.29.1.239

ความเห็นจาก Social Network : Facebook


สงวนสิทธิ์การแสดงความคิดเห็นสำหรับ สมาชิกเท่านั้น
>>>>> Page loaded: 0.005 seconds. <<<<<